۰ نفر

وارد کننده خالص چیست؟ بررسی مزایا و معایب آن​

۲۶ فروردین ۱۴۰۲، ۱۴:۱۷
کد خبر: 708486
وارد کننده خالص چیست؟ بررسی مزایا و معایب آن​

کشورها بر اساس منابع موجود در منطقه خود کالا تولید می کنند. هر گاه کشوری نتواند کالای خاصی را تولید کند اما همچنان به آن نیز داشته باشد، می تواند آن کالا را به عنوان واردات از کشورهای دیگری که آن کالا را تولید می‌کنند و به فروش می‌رسانند، خریداری کند.

به گزارش اقتصاد آنلاین، کشور وارد کننده خالص را می توان با یک صادرکننده خالص مقایسه کرد که بیشتر از آنچه که از کشورهای خارجی خرید می‌کند به آن‌ها محصول و کالا می‌فروشد.

نکات کلیدی

وارد کننده خالص کشوری است که در مجموع از طریق تجارت خاری، کالاهای بیشتری را از کشورهای خارجی خریداری می کند تا اینکه به کشورهای خارجی کالا بفروشد.

به طور کلی، یک وارد کننده خالص در مجموع با کسری حساب جاری مواجه است.

ایالات متحده یک غول مصرف کننده است که برای چندین دهه وارد کننده خالص بوده است و کسری واردات آن در سال 2020 به 678.7 میلیارد دلار می‌رسید.

آشنایی با وارد کننده خالص

وارد کننده خالص کشور یا سرزمینی است که ارزش کالاها و خدمات وارداتی آن در یک دوره زمانی معین از ارزش کالاها و خدمات صادراتی آن بیشتر باشد. کشور وارد کننده خالص طبق تعریف در مجموع با کسری حساب جاری مواجه خواهد بود. با این حال، ممکن است این کشور بسته به نوع کالاها و خدمات مبادله شده، رقابت پذیری این کالاها و خدمات، نرخ مبادله ارز، سطح مخارج دولت، موانع تجاری و عوامل دیگر کسری یا مازاد تجاری منفرد با برخی کشورها یا سرزمین های خاص داشته باشد.

در ایالات متحده، وزارت بازرگانی آمار و ارقام صادرات و واردات ماهانه را در نمایشگرهای جدولی متعدد ثبت می‌کند. بر اساس آمار کل این سازمان، برخی از بزرگترین دسته کالاهایی که ایالات متحده در حال حاضر وارد می کند عبارتند از مواد غذایی و نوشیدنی ها، نفت، خودروهای سواری، قطعات و لوازم جانبی خودرو، داروها، تلفن های همراه و رایانه. توجه به این نکته حائز اهمیت است که ممکن است کشورها در حوزه خاصی وارد کننده خالص باشند در حالی که در سایر زمینه ها صادرکننده خالص به حساب آیند. به عنوان مثال، ژاپن صادرکننده خالص دستگاه های الکترونیکی است، اما برای تامین نیاز خود باید از کشورهای دیگر نفت وارد کند.

مثال: ایالات متحده به عنوان یک وارد کننده خالص

ایالات متحده یک غول مصرف کننده است که برای چندین دهه وارد کننده خالص بوده است. اگرچه این کشور در تولید تعدادی از کالاها و خدمات صادراتی – به عنوان مثال هواپیماهای مسافربری، تجهیزات کارخانه، اتومبیل های لوکس، سویا، فیلم (هالیوود) و خدمات بانکی – پیشرو بوده است، آمریکایی ها عاشق خرید کالا هستند و کشورهای سراسر دنیا با خوشحالی تمام این هیولای مصرف‌کننده را تغذیه می‌کنند. اینکه کشوری وارد کننده خالص باشد لزوما بد نیست، اما کسری تجاری مزمن و رو به رشد در طول زمان مشکلات زیادی را برای کشور ایجاد می‌کند.

در سال 2020، ارزش واردات ایالات متحده نزدیک به 678.7 میلیارد دلار بیشتر از صادرات آن بوده است. در این سال مجموع ارزش صادرات این کشور 2131 میلیارد دلار و مجموع ارزش واردات آن 2810 میلیارد دلار بوده است. مشکل اصلی این کسری‌های تجاری بزرگ این است که باید برای حفظ حساب تراز پرداخت‌ها بایستی این کسری‌ها به روشی تامین مالی شوند. ابزار اصلی تامین مالی کسری حساب جاری، استقراض از کشورهای دیگر است. فروش مستمر اوراق قرضه خزانه داری به شرکای تجاری بزرگی که ایالات متحده وارد کننده خالص آنهاست، این کشور را به این طلبکاران را به شدت وابسته کرده است که به اعتقاد برخی این وابستگی ممکن است منجر به خطرات سیاسی یا اقتصادی در آینده شود.

در مقابل، عربستان سعودی و کانادا نمونه‌هایی از کشورهای صادرکننده خالص هستند زیرا نفت فراوانی دارند و به کشورهای دیگری که قادر به تامین تقاضای انرژی خود در داخل نیستند، نفت می‌فروشند.

مزایا و معایب وارد کننده خالص بودن

وارد کننده خالص بودن کشورها به معنای ایجاد کسری تجاری در آن کشورها است. مزیت کسری تجاری این است که به کشور اجازه می دهد بیش از آنچه تولید می کند مصرف کند. در کوتاه مدت، کسری تجاری ممکن است به کشورها کمک کند تا از کمبود کالا و ایجاد سایر مشکلات اقتصادی جلوگیری کنند. کسری تجاری هم‌چنین ممکن است زمانی روی دهد که کشوری به مقصد بسیار مطلوبی برای سرمایه گذاری خارجی تبدیل شود. به عنوان مثال، وضعیت دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره جهانی، تقاضای زیادی برای دلار آمریکا ایجاد می کند. خارجی ها برای به دست آوردن دلار باید به آمریکایی ها کالا بفروشند.

کسری تجاری ممکن است در دراز مدت مشکلات اساسی برای کشور ایجاد کند. بدترین و آشکارترین مشکل کسری تجاری این است که ممکن است منجر به تسهیل نوعی استعمار اقتصادی شود. اگر کشوری به طور مداوم کسری تجاری داشته باشد، شهروندان سایر کشورها برای خرید ابزارهای سرمایه‌ای در آن کشور سرمایه‌ای به دست می آورند. این مسئله ممکن است به معنای انجام سرمایه گذاری های جدیدی باشد که باعث افزایش بهره وری و ایجاد شغل می شوند. با این حال، ممکن است صرفاً شامل خرید مشاغل موجود، منابع طبیعی و سایر دارایی های این کشور نیز باشد. اگر این خرید ادامه یابد، سرمایه گذاران خارجی در نهایت صاحب تقریباً همه چیز در این کشور خواهند شد.