۰ نفر

رتبه بندی چیست؟ بررسی نحوه عملکرد و انواع آن

۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، ۱۶:۱۳
کد خبر: 713546
رتبه بندی چیست؟ بررسی نحوه عملکرد و انواع آن

رتبه بندی نوعی ابزار ارزیابی است که تحلیلگران یا سازمان‌های رتبه بندی به سهام یا اوراق قرضه اختصاص می‌دهند.

​رتبه تعیین شده اهمیت فرصت سرمایه گذاری در سهام یا اوراق قرضه را نشان می‌دهد. سه سازمان رتبه‌بندی اصلی عبارتند از استاندارد اند پورز، خدمات سرمایه‌گذاران مودیز و سازمان رتبه‌بندی فیچ.

نکات کلیدی

سه سازمان اصلی رتبه بندی اوراق قرضه عبارتند از استاندارد اند پورز، خدمات سرمایه گذاران مودیز و رتبه بندی فیچ.

در رتبه‌بندی اوراق قرضه، ارزش اعتباری صادرکننده یا بیمه‌گر ارزیابی می‌شود و به عنوان معیار مستقیمی از احتمال نکول آن تفسیر شود.

در زمینه سهام، تحلیلگران طرف‌های خرید و فروش تحقیقاتی را انجام می‌دهند و سپس درباره سهام تحت پوشش خود اظهارنظر می‌کنند که شامل اختصاص رتبه هایی مانند «خرید»، «نگهداری» یا «فروش» می شود.

نحوه عملکرد رتبه‌بندی

تحلیلگرانی که در هر دو طرف خرید و فروش صنعت فعال هستند، در مورد سهام شرکت‌ها تحقیق و نظرات خود را درباره آن‌ها منتشر می‌کنند که اغلب شامل رتبه‌بندی‌هایی مانند «خرید»، «نگهداری» یا «فروش» می‌شود. در همین حال، اوراق قرضه نیز توسط سه سازمان رتبه‌بندی اوراق قرضه رتبه‌بندی می‌شوند.

مهم

شرکت‌ها می‌توانند با حفظ کمترین بدهی ممکن و حفظ هوشیاری خود در هنگام وقوع تغییرات ناگهانی در شرکت، رتبه اعتباری خود را بهبود بخشند.

انواع رتبه بندی

رتبه بندی تحلیلگران

تحلیلگران طرف خرید به منظور آگاه‌سازی تصمیمات مدیران سبدهای سهام نظرات خود را در مورد سهام شرکت‌ها به تیم‌های خود ارائه می‌کنند. تحلیلگران طرف فروش نیز در تلاش برای آگاه‌سازی دیگران از تحقیقات خود و فروش سهام خاص از طرف مشتریان نظرات خود را در مورد سهام شرکت‌ها اعلام می‌کنند. تحلیلگران ممکن است رتبه‌های «خرید»، «نگهداری» یا «فروش» را به همراه توضیحی برای علت توصیه این اقدام برای سهم مربوطه ارائه دهند.

وقتی صحبت از بانک ها و مؤسسات بزرگ وال استریت می شود، همه آنها از اصطلاحات و طبقه بندی های متفاوتی استفاده می کنند. به عنوان مثال، مورگان استنلی از اصطلاحات «اضافه وزن»، «هم وزن» و «کم وزن» استفاده می کند. جدول زمانی برای رتبه‌بندی‌های این موسسه 12 تا 18 ماه است. موسسه Credit Suisse از اصطلاحات « عملکرد بهتر»، «خنثی» و «عملکرد ضعیف‌تر» ​​استفاده می‌کند که بر اساس یک دوره زمانی 12 ماهه تعیین می‌شوند. همه این اصطلاحات، انواع دیگری از رتبه‌بندی‌های «خرید»، «نگه‌داری» و «فروش» هستند.

رتبه بندی سازمان‌های رتبه بندی

سازمان‌های رتبه‌بندی ایمنی نسبی اوراق قرضه را بر اساس تصویر مالی بنیادین نهاد صادرکننده ارزیابی می‌کند که شامل بررسی توانایی ناشر برای بازپرداخت اصل و بهره بدهی می‌شود.

موسسه استاندارد اند پورز ارائه دهنده شاخص S&P 500 و همچنین منبع داده پیشتاز و ارائه دهنده شاخص رتبه بندی اعتباری مستقل است. شاخص S&P 500 معیاری است که به طور گسترده برای تعیین وضعیت کلی بازار سهام ایالات متحده استفاده می شود.

موسسه Moody’s در مورد اوراق قرضه دولتی و تجاری تحقیقات مالی بین المللی انجام می‌دهد. مودیز برای قضاوت در مورد اعتبار وام گیرندگان از یک نظام رتبه بندی استفاده می کند. این مقیاس رتبه بندی از Aaa (با بالاترین کیفیت) شروع می شود و به C (پایین ترین کیفیت) می‌رسد.

سازمان رتبه‌بندی فیچ نیز یک سازمان رتبه بندی اعتباری بین المللی است. این سازمان رتبه‌های اعتباری خود را بر عواملی مانند میزان حساسیت یک شرکت به تغییرات داخلی و نوع بدهی شرکت مبتنی می‌سازد. سرمایه‌گذاران از موسسه Fitch به‌عنوان راهنمایی برای تشخیص اینکه چه سرمایه‌گذاری‌هایی نکول نمی‌کنند و به نوبه خود بازده قابل توجهی ایجاد خواهند کرد، استفاده می‌کنند.

رتبه‌بندی‌هایی که سازمان‌های رتبه‌بندی مختلف به سرمایه‌گذاری‌ها اختصاص می‌دهند، اساساً بر اعتبار بیمه‌گر یا صادرکننده مبتنی هستند. بنابراین، این رتبه‌بندی می‌تواند به عنوان معیاری مستقیم از احتمال نکول تفسیر شود. با این حال، ثبات اعتباری و اولویت پرداخت نیز در رتبه بندی لحاظ می شود.