به گزارش اقتصاد آنلاین، این ماده چسبنده و طلایی در صورت که طبیعی و سلامت باشد خواص درمانی بسیاری دارد و از گذشته تا امروز برای پاک شدن مجاری بینی و حلق، درمان سینوزیت ، تنگی نفس و زکام، درمان لثه و پاک کننده طبیعی دندان استفاده می شود و مصرف آن باعث ازدیاد ترشح بزاق جهت فعالیت ترشحی و حرکتی معده و سوخت و ساز بدن شده و اثر قابل توجهی روی گردش خون و ظرفیت کار ماهیچه ها دارد.
اما موم درمانگر در صورت به کارگیری مواد غیر طبیعی می تواند تبدیل به ماده بسیار مضر شود و خطر جدی برای سلامت بدن را به همراه داشه باشد. کارشناسان حوزه پرورش زنبور و تولید عسل معتقد هستند از آنجا که زنبورعسل برای درست کردن هر گرم موم، شش گرم عسل مصرف می‌کند، احتمال تقلبی بودن عسل‌های موم‌دار عرضه‌شده در سطح خرده فروشی‌های شهر وجود دارد چرا که تولیدکنندگان عسل به دلیل گرانبها بودن این ماده معمولاً حاضر به فروش عسل با موم نیستند و از موم تولیدشده دوباره برای تولید عسل استفاده می‌کنند، در نتیجه احتمال سلامت عسل با موم بسیار کم است.
امروزه موم مصنوعی در کارگاه‌های موم‌سازی با ترکیب پارافین و موم طبیعی تولید می‌شود که مصرف آن برای بدن می تواند منشاء خطر باشد.
البته عسل عرضه با موم طبیعی نیز بدون اشکال نیست چراکه به دلیل افزایش به بکارگیری آفت کش های مختلف در مزارع موم‌ها منشأ آلودگی‌های ناشی از تجمع سموم مختلف هستند، همچنین داروهایی که بعضا به زنبورها داده می شود در موم رسوخ کرده و آن را آلوده می کند.
به این توضیحات ؛ با توجه به امکان وجود هر یک از مواد مضر مطرح شده در موم زنبور عسل ترجیح باید در خرید عسل بدون موم و حتی احتیاط در مصرف نوع طبیعی آن باشد و کارشناسان توصیه می کنند مردم عسل بدون موم را خریداری و مصرف کنند.
