۰ نفر

در گفت‌و گو با اقتصاد آنلاین مطرح شد؛

گلایه یک عضو اتاق بازرگانی از روند انتخابات و فضای تشکل‌های صنفی/ لزوم مطالبه اقتصاد آزاد در کشور

۴ بهمن ۱۳۹۷، ۱۱:۳۸
کد خبر: 331547
گلایه یک عضو اتاق بازرگانی از روند انتخابات و فضای تشکل‌های صنفی/ لزوم مطالبه اقتصاد آزاد در کشور

مدیرعامل شرکت رازین پلیمر از شرکت‌های دانش بنیان فعال در صنایع پلیمری با گلایه از روند انتخابات گفت: در صحبت با یکی از کاندیداهای اتاق که عضو هیات مدیره یکی از شرکت‌های هلدینگ دولتی بوده، اظهار کرده در گروه ما بیش از 150 شرکت دارای کارت هستند و همگی هماهنگ رای می‌دهند؛ آیا نتیجه این انتخابات "پارلمان بخش خصوصی" است؟

اقتصادآنلاین - نقی کاظمی پور؛ مرتضی هداوندی در گفت‌و گو با خبرنگار اقتصادآنلاین با تردید در ماندن و یا نماندن خود در این دوره انتخابات بیان کرد: با توجه به شرایط سخت پیش روی اقتصاد کشور و تجربه انتخابات 4 سال قبل و همچنین تجربه هیات مدیره اتاق ایران و کره، تصمیم جدی داشتم در انتخابات این دوره حضور نداشته باشم ولی بعد از ظهر چهارشنبه باتوجه به اتمام زمان تصمیم به ثبت نام گرفتم ولی اینکه تا انتها بمانم تردید دارم.

این فعال بخش خصوصی افزود: حداقل انتخابات فرصتی است که بعضی حرف‌ها گفته و شنیده شود اما به طور کل فضای انتخابات تشکل‌ها به گونه‌ای شده که به جای برنامه و کارنامه، تدارکات پشت صحنه و هماهنگی مهم است، به طوری که اگر از هجده هزار نفر عضو اتاق تهران نظرسنجی کنید حدس میزنم حدود 16هزار نفر اصلا در انتخابات شرکت نمی‌کنند و حوصله و روحیه این که برای انتخابات چند ساعت کار خود را ترک کنند ندارند و البته حق هم دارند چرا که می‌گویند اتاق در هیچ دوره ای کاری برای ما انجام نداده است.

 به گفته این فعال بخش خصوصی: در طی ده سال گذشته در هر مجمع عمومی انتخابات تشکل‌ها که حضور داشتم، بدون توجه به کیفیت کاندیداها تقریباً نتیجه از قبل از مجمع هماهنگ شده و معلوم بوده است.

مرتضی هداوندی افزود: در حال حاضر افراد بسیاری در هیات مدیره اتاق‌های مشترک و تشکل‌ها حضور دارند که به هیچ وجه مدیریت یک کسب و کار تولیدی یا بازرگانی یا معدنی را برعهده نداشته‌اند و تنها با داشتن کارت عضویت اتاق ژست کارآفرینی و بخش خصوصی می‌گیرند.

در انتخابات اکثر تشکل‌های صنفی به جای کارنامه و برنامه، تدارکات قبلی و هماهنگی مهم شده است.

مدیر عامل شرکت رازین پلیمر با بیان این که در حال حاضر سازمان و فضای اتاق تهران و ایران از لحاظ سایز و هزینه کرد و تعداد پرسنل و مشاور،  بیشتر شبیه یک سازمان دولتی است تا بخش خصوصی تصریح کرد: اتاق طبق قانون درصدی از سود و درصدی از فروش را از شرکت‌ها می‌گیرد و با این پول چون کاری نمی‌توانند بکنند، برای اتاق ساختمان خریده و مشاور استخدام می‌کنند و برای نمایندگان و هیات رئیسه نیز به نوعی اعتبار ایجاد می‌کنند.

او ادامه داد: در شرایطی که اوضاع شرکت‌ها خوب نیست و تعدیل نیرو می‌کنند و اتاق هم کاری نمی‌تواند برایشان انجام دهد و گوش دولت شنوا نیست؛ حداقل برای یک مدت این پول‌ها را نگیریم.

هداوندی درباره عملکرد اتاق ایران و کره نیز توضیح داد: در اتاق ایران و کره، بعد از یک و نیم سال دوندگی و تبدیل شورای مشترک به اتاق مشترک و جلسه با سفارت و وزارت به این نتیجه رسیدم که تلاش بیهوده است و در مقابل همین حق عضویت ناچیز اعضا مسئول هستیم، بنابراین از هیات مدیره استعفا دادم؛ دوستان هیات مدیره که انصافا ترکیب قوی وخوبی بودند، نپذیرفتید و در نهایت برای دور بعد نیز کاندیدا نشدم.

مرتضی هداوندی نگاه حمایتی به جای رویکرد رقابتی را مهمترین آفت اقتصاد کشور دانست و اظهار کرد: ما هر جا که هستیم اگر دلسوز کشور و اقتصاد و مردم به خصوص بخش ضعیف جامعه هستیم بایستی اصول اقتصاد آزاد را مطالبه کنیم.

وی تصریح کرد: اگر از یک زمانی کشور تصمیم می‌گرفت به جای شعار کاهش فشار بر مردم، از هیچ چیز حمایت نکند، نه از خوراک دام، نه از اشتغال‌زایی و تولید، نه کاغذ روزنامه و کتاب، نه صنایع پایین دستی پتروشیمی، نه شرکتهای دانش بنیان، نه کنترل نرخ ارز و..... نه تنها این فسادهای عظیم رخ نمی‌داد بلکه به طور حتم این تورم افسار گسیخته سالهای ۹۱ و ۹۷ هم به این شدت به مردم تحمیل نمی‌شد.

دانش آموخته دانشکده مدیریت و اقتصاد شریف افزود: در این ساختار توان و انرژی بخش مهمی از جامعه مولد کشور صرف این می‌شود که به دنبال این امتیازها بدوند و پول بسازند، دولت نیز سازمان و ساختار ایجاد کند برای توزیع این حمایت‌ها و از طرف دیگر سازمان و مانع ایجاد کند برای جلوگیری از سوء استفاده از این حمایت‌ها، در نهایت نیز نتیجه این می‌شود که سود روزنامه نگاری به جای فروش روزنامه و تبلیغات در گرفتن کاغذ می‌شود و سود تولید بجای عملیات تولیدی در گرفتن ارز و خوراک، این مهمترین آفت اقتصاد کشور است.

عضو هیات مدیره شرکت‌های دانش بنیان فعال در صنعت پلیمر و پلاستیک ادامه داد: به شرکت ما در سال91 پیشنهاد شد، با توجه به این که تنها تولید کننده محصولی در کشور هستیم و ظرفیت تولید کافی نیز داریم، تعرفه واردات این محصول به کشور اضافه شود که من مخالفت کردم، البته اگر پذیرفته بودیم از همان سال ده‌ها میلیارد تومان فروش ما افزایش پیدا می‌کرد ولی این کیفیت فنی و رشدی که الان داریم را نداشتیم.

او خاطرنشان کرد: علت مخالفت من این بود که اولا ما با تولید این محصول می‌خواهیم گره‌ای از مشکلات مشتریان باز کنیم نه این که خودمان باری اضافه بر دوش آن‌ها باشیم و ثانیا بر فرض بازار داخل را با رانت تعرفه به دست گرفتیم، در بازارهای صادراتی که باید مزیت کیفی و قیمتی داشته باشیم، چه می‌کنیم؟

هداوندی اضافه کرد: سال 89 نیز وام ارزی از یکی از منابع ارزی بانک صنعت و معدن گرفتیم که از میان شرکت‌هایی که وام مذکور را گرفته‌اند تنها شرکتی هستیم که به موقع و حتی زودتر و با ارز سه برابر شده تسهیلات را تسویه کردیم اما هنوز هم بعد از ده سال بقیه شرکت‌هایی که تسهیلات فوق را گرفته‌اند، در حال مکاتبه هستند که دولت باید این وام را با یوروی 1500 تومان تسویه نماید.

به گفته این کارشناس اقتصادی، بسیاری از درخواست‌هایی که از تشکل‌ها و اتاق به دولت می‌رسد تقاضاهای این چنینی است که ظاهر حمایت از تولید داشته ولی اتلاف منابع و سرمایه ملی است.

این عضو اتاق بازرگانی افزود: بارها به واسطه دانش بنیان بودن و جوایز دریافت شده، از رادیو و تلویزیون تماس گرفته‌اند تا در برنامه‌هایشان حضور داشته باشم اما در حال حاضر حدود شش سال است که در هیچ برنامه‌ای حاضر نمی‌شوم زیرا احساس می‌کنم وقتی شخصی در تلویزیون با عنوان کارآفرین و یا صنعتگر موفق حضور پیدا می‌کند، مردم در دلشان می‌گویند این هم یکی است مثل "بابک زنجانی" و "شهرام جزایری"!