به گزارش اقتصاد آنلاین، شما ممکن است انتظار داشتید که سریعترین تشدید سیاست پولی جهانی در ۴۰ سال گذشته ضربه سنگینی به اقتصاد جهانی وارد کند. با این حال به نظر می رسد در سال ۲۰۲۳ از تأثیرات نرخ‌های بهره بالاتر چشم پوشی می‌شود. نه تنها تورم سرسختانه بالاست، بلکه به نظر می رسد فعالیت‌های اقتصادی نیز تسریع شده است. رشد سریعتر ممکن است خوب به نظر برسد، اما برای سیاست‌گذارانی که تلاش می‌کنند یک کاهش سرعت مدیریت شده ایجاد کنند، دردسر است و این می تواند به این معنی باشد که رکود، زمانی که در نهایت رخ می‌دهد، دردناک‌تر است.
در پایان سال گذشته، طبق بررسی‌های کسب و کار، محصولات تولیدی و خدماتی هر دو در سرتاسر جهان کاهش یافتند. امروزه محصولات تولیدی ثابت و خدمات در حال افزایش است. مصرف کنندگان آمریکایی آزادانه هزینه می کنند. هم دستمزدها و هم قیمت ها به سرعت رشد می کنند، حتی در مکان هایی که مدت ها راکد بودند. به نظر می رسد ژاپن برای دوره افزایش دستمزدها در بهار آماده است. در منطقه یورو، نرخ ماهانه «هسته» تورم که به استثنای قیمت مواد غذایی و انرژی است، در ماه فوریه رکوردها را شکست. بازارهای کار به طرز غیرعادی پرفشار است. همانطور که در این هفته گزارش داده شد، در نیمی از اعضای OECD، گروهی از کشورهای عمدتا ثروتمند، نرخ اشتغال در حال حاضر در بالاترین حد خود قرار دارد.
از سهام گرفته تا اعتبار، بازارهای مالی بر اساس رشد اقتصادی جهانی که بالاتر از روند است، قیمت‌گذاری می‌شوند. در سال‌های نه چندان دور، سرمایه‌گذاران در حال بحث بودند که آیا اقتصاد جهانی با «فرود سخت» همراه با رکود مواجه خواهد شد یا «فرود نرم» که در آن بدون هیچ رکودی بر تورم غلبه می‌شود. امروز آنها می پرسند که آیا اصلاً اقتصاد جهانی در حال فرود است؟
دلایل مختلفی برای شتاب ظاهری وجود دارد. رونق کوچکی که در اواخر سال ۲۰۲۲ در بازارها به وجود آمد خوی حیوانی را تحریک کرد. بازگشایی چین از کووید صفر منجر به بهبود سریع اقتصادی شده که باعث پر شدن دفاتر سفارش در بازارهای نوظهور شده است. کاهش قیمت انرژی در اروپا پیچ‌های اقتصاد را باز کرده است. اما بالاتر از هر چیز دیگری، مصرف کنندگان و شرکت ها در اکثر اقتصادهای بزرگ از سلامت مالی فوق العاده خوبی برخوردار هستند. بسیاری از خانوارها هنوز پس‌اندازهای ایجاد شده در طول همه‌گیری کووید - ۱۹ را دارند. شرکت‌ها موفق شدند برای مدت طولانی روی نرخ‌های بهره پایین قفل شوند و هنوز از هزینه‌های استقراض بالاتر آسیب ندیده‌اند. تأثیر نرخ‌های بالاتر، تنها در حساس‌ترین بخش به نرخ در اقتصاد جهانی، مانند املاک، به وضوح قابل مشاهده است. در آمریکا اقتصاد آنقدر قوی است که حتی مسکن ممکن است اندکی بهبود یابد.
شتاب به این معنی است که رکود قریب‌الوقوع نیست. اما این بدان معناست که اگر بانک‌های مرکزی می‌خواهند تورم را به اهداف ۲ درصدی خود بازگردانند، باید نرخ‌های بهره را بیشتر افزایش دهند. در ۷ مارس، جروم پاول، رئیس فدرال رزرو، به این نکته اشاره کرد که باعث سقوط بازارهای سهام شد. سیاستگذاران اکنون با دو قضاوت دشوار روبرو هستند.
اولین مورد، این است که انقباض‌های پولی تا به امروز هنوز تأثیر کامل خود را نداشته است. اقتصاددانان اغلب از «وقفه های طولانی و متغیر» که نرخ بهره با آن عمل می کند صحبت می‌کنند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که امروز ممکن است سیاست سریعتر عمل کند. اگر اثرات انقباض سال گذشته از بین رفته باشد، ممکن است انقباض خیلی بیشتری مورد نیاز باشد. قضاوت دوم در مورد تداوم عواملی است که به نظر می‌رسد بیشتر اقتصاد را در برابر افزایش نرخ مصونیت داده است.
در نهایت، نقدینگی مازاد مصرف‌کنندگان تمام خواهد شد و شرکت‌ها به دلیل هزینه‌های استقراض بالاتر، احساس آسیب خواهند کرد. در سوئد، جایی که افزایش نرخ بهره به سرعت به خانوارها منتقل می‌شود، اقتصاد در رنج است.
یک موضوع واضح است: مسیر ایده‌آل، که تورم کاهش یابد بدون اینکه رشد بسیار کاهش پیدا کند، نسبت به یک ماه پیش باریک‌تر به نظر می‌رسد. در عوض، بانک‌های مرکزی به‌طور فزاینده‌ای مجبور می‌شوند بین تحمل تورم بالاتر یا ترمز کردن برای دومین سال متوالی یکی را انتخاب کنند.
