اعسار چیست و چه تفاوتی با ورشکستگی دارد؟

اعسار می تواند ناشی از مدیریت ضعیف وجوه نقد، کاهش جریان‌های نقدی یا افزایش هزینه ها باشد.

نکات کلیدی

اعسار در یک شرکت می تواند از موقعیت های مختلفی ناشی شود که منجر به تضعیف جریان‌های نقدی شرکت می‌شوند.

هنگامی که شرکت یا فردی دچار اعسار می شود، می تواند مستقیماً با طلبکاران تماس بگیرد و خواستار تغییر ساختار زمانی پرداخت بدهی ها شود تا بتواند آنها را پرداخت کند.

درک اعسار

اعسار حالتی از درماندگی مالی است که در آن کسب و کار یا شخص دیگر قادر به پرداخت قبوض خود نیست. این مسئله می تواند منجر به شروع رویه‌های اعسار شود که در آن‌ها اقدامات قانونی علیه شخص یا نهاد دچار اعسار شده انجام می شود و ممکن است دارایی های وی برای پرداخت بدهی های معوق فروخته شوند. صاحبان مشاغل ممکن است مستقیماً با طلبکاران تماس بگیرند و ساختار زمانی بدهی ها را به اقساط قابل کنترل‌تر تغییر دهند. بستانکاران معمولاً از این رویکرد پیروی می کنند زیرا آنها مایل به بازپرداخت بدهی خود هستند، حتی اگر بازپرداخت با تاخیر انجام شود.

اگر صاحب کسب و کار برای تغییر ساختار زمانی بدهی‌های شرکت برنامه ریزی می کند، بایستی یک برنامه واقع بینانه را تنظیم کند که نشان می دهد چگونه می‌توان سربار شرکت را کاهش و به انجام عملیات تجاری شرکت ادامه داد. مالک پیشنهادی آماده می‌کند که در آن توضیح داده شده است که چگونه می‌توان بدهی را با استفاده از کاهش هزینه‌ها یا سایر برنامه‌های پشتیبانی در برنامه زمانی متفاوتی پرداخت کرد. این پیشنهاد به طلبکاران نشان می دهد که کسب و کار چگونه می‌تواند جریان نقدی کافی برای ادامه عملیات سودآور را در حین پرداخت بدهی های خود ایجاد کند.

مهم

برخلاف آنچه اکثر مردم معتقدند، اعسار با ورشکستگی یکسان نیست.

عوامل موثر در اعسار

عوامل متعددی می توانند در اعسار یک شخص یا شرکت نقش داشته باشند. استخدام کارکنان ناکافی برای بخش‌های حسابداری یا مدیریت منابع انسانی در یک شرکت ممکن است در اعسار آن شرکت نقش داشته باشد. به عنوان مثال، مدیر حسابداری ممکن است بودجه شرکت را به‌طور نادرست ایجاد و یا دنبال کند که منجر به خرج بیش از اندازه شود. زمانی که پول زیادی از کسب و کار خارج می‌شود اما پول کافی به آن وارد نمی‌شود، هزینه ها به سرعت بر روی هم انباشته می‌شوند.

افزایش هزینه های فروشنده نیز می تواند به اعسار وی سهم داشته باشد. هنگامی که کسب و کاری مجبور است قیمت های بالاتری را برای کالاها و خدمات بپردازد، معمولا این هزینه را به مصرف کننده منتقل می کند. بسیاری از مصرف کنندگان به جای پرداخت هزینه بالاتر، به جای دیگری رجوع می‌کنند تا بتوانند برای یک محصول یا خدمات هزینه کمتری بپردازند. از دست دادن مشتریان منجر به از دست رفتن درآمد لازم برای پرداخت بدهی به طلبکاران شرکت می شود.

دعاوی حقوقی مشتریان یا شرکای تجاری نیز ممکن است یک شرکت را به اعسار سوق دهد. کسب و کار ممکن است در نهایت مجبور شود مبالغ زیادی را به عنوان خسارت پرداخت کند و نتواند به فعالیت خود ادامه دهد. هنگامی که عملیات متوقف می شود، درآمد شرکت نیز کاهش می یابد. فقدان درآمد باعث می شود صورتحساب ها پرداخت نشوند و طلبکاران تقاضای پولی را طلبکار هستند داشته باشند.

برخی از شرکت ها به این دلیل دچار اعسار می شوند که کالاها یا خدمات آنها مطابق با نیازهای در حال تغییر مصرف کنندگان تحول نمی یابد. هنگامی که مصرف کنندگان برای خرید محصولات به شرکت های دیگری روی می‌آورند که گزینه های وسیع تری از محصولات و خدمات را به آن‌ها ارائه می دهند، اگر شرکت خود را با شرایط بازار تطبیق ندهد احتمالا سود خود را از دست خواهد داد. بدین ترتیب، هزینه ها از درآمدها بیشتر می‌شود و قبوض پرداخت نشده باقی می مانند.

واقعیت سریع

انواع اعسار عبارتند از اعسار جریان نقدی و اعسار ترازنامه.

اعسار در مقایسه با ورشکستگی

اعسار نوعی درماندگی مالی و به معنای وضعیت مالی خاصی است که در آن شخص یا واحد تجاری دیگر قادر به پرداخت قبوض یا سایر تعهدات مالی خود نیست. اداره مالیات بیان می کند زمانی که مجموع بدهی ها از کل دارایی ها بیشتر شود، شخص دچار اعسار شده است.

از سوی دیگر، ورشکستگی حکم واقعی دادگاه است که نشان می‌دهد یک شخص یا کسب‌وکار ورشکسته چگونه بایستی پول طلبکاران خود را پرداخت کند یا چگونه دارایی‌های خود را برای پرداخت بدهی‌ها بایستی بفروشد. یک شخص یا شرکت می تواند بدون ورشکسته شدن دچار اعسار شود، حتی اگر این وضعیت فقط یک وضعیت موقتی باشد. اگر این وضعیت بیش از حد انتظار طول بکشد، ممکن است منجر به ورشکستگی شود.