به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، فرشاد رضایی دو عامل ژنتیک و محیط را در بروز این اختلال مؤثر می‌داند و می‌افزاید:به لحاظ آماری اختلال شخصیت ضدا جتماعی در مردها بیشتر است. معمولاً افراد مبتلا در خانواده‌هایی بی‌ثبات و فاقد قوانین رشد کرده‌اند به نوعی که رفتارهای والدین بین دو طیف آسان‌گیری و سخت‌گیری افراطی در نوسان بوده مثلاً در مواقعی بددهن و بی‌رحم همراه با تنبیه‌های فیزیکی شدید و در مواقعی دیگر بچه به طور کل برای والدین مهم نبوده و کاملاً رها شده و هیچ گونه چارچوبی در مورد او اعمال نمی‌شده، خروجی این تربیت فردی را به جامعه تحویل می‌دهد که به لحاظ روان شناختی وضعیت نرمالی ندارد و در نهایت این سبک تربیت، فردی ضد اجتماعی بار خواهد آورد. به گفته این روانشناس چون در اکثر مواقع والدین فرزندان خود را رها کرده‌اند این امر باعث می‌شود فرزند روی پای خود بایستد و بعضاً آموخته‌اند که برای رسیدن به خواسته‌های خود باید از دیگران سوء‌استفاده کنند چون سوء‌استفاده را تنها راه برای ادامه حیات می‌شناسند، مغز چنین افرادی در مواجهه با مسائل احساسی یعنی موقع دیدن صحنه‌های غمناک و وحشتناک، خوشحال‌کننده یا خشمگین‌کننده در مقایسه با افرادی که نرمال هستند، کمتر تحریک می‌شود یعنی توانایی درک احساس و همدردی با دیگران در آنها پایین است.
وقتی به خصیصه‌های افراد ضد اجتماعی پی می‌بریم و مجبور می‌شویم با چنین فردی در زندگی در ارتباط باشیم، این سؤال به ذهنمان می‌رسد که چرا فرد دچار این اختلال می‌شود.
