ترک پایتخت راه مقابله با زلزله نیست/ بافت فرسوده فراموش شد
یک عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، گفت: اغلب شهرهای کشور زلزله خیز هستند و اصولاً فلات ایران دارای چنین ویژگی است بنابراین انتقال پایتخت راهکار مناسبی برای فرار از بحران ها نیست .
به گزارش اقتصاد آنلاین ، امیر منصوری در مستند پایتخت که به موضوع انتقال پایتخت و بررسی چالش های شهر تهران می پردازد با بیان اینکه مهم ترین دلیلی که انتقال پایتخت پیشنهاد می شود، بحران ناشی از زلزله تهران است، افزود: مطالعات نشان می دهد تهران در معرض چنین خطری قرار دارد و اینکه مرکز سیاسی و اقتصادی یک کشور در یک محیط پرخطر باشد، بحرانی است که باید چاره جویی کرد.
وی با تاکید بر اینکه پیشگیری از بحران احتمالی، انتقال پایتخت نیست، گفت: در مجلس ششم در سال ۸۲ نمایندگان شهر تهران مجمعی درست کردند که در خصوص مسئله زلزله مطالعاتی انجام دهد. جلسات بسیاری برگزار شد هماهنگی با دستگاه های مرتبط با زلزله و بحران از جمله شهرداری، هلال احمر، پژوهشگاه زلزله و وزارت کشور و همان زمان در شهرداری تهران توسط مرکز مطالعاتی جایکا موضوع زلزله در حال مطالعه بود که جمع بندی آن در اختیار نمایندگان شهر قرار گرفت.
منصوری ادامه داد: آن زمان شهردار تهران احمدی نژاد به تازگی به عنوان شهردار تهران انتخاب شده بود و در جلسه ای مشترک با حضور نمایندگان مجلس مهندس چمران و شهردار وقت این مطالعات به اطلاع همگان رسید و قرار شد در خصوص آن تصمیم گیری شود اما اتفاقی که افتاد این بود که فعالیت های جایکا تعطیل شد و مطالعات زلزله تهران نیز به صورت پراکنده در سازمان های مختلف دنبال شد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه در آن زمان با شکل گیری سازمان مدیریت بحران در شهرداری سوله های بحران تاسیس شد، گفت: در آن سالها فعالیت هایی که دستگاه ها برای پیشگیری از خسارات ناشی از زلزله احتمالی می کردند، بخشی و پرانده بود به طور مثال مهمترین بحران که بافت فرسوده تهران است نه از سوی وزارت راه و شهرسازی دنبال شد و نه از سوی شهرداری به صورت جدی به آن توجه شد و به طور کلی موضوع اصلی بحران مورد توجه جدی قرار نگرفت.
منصوری با تاکید بر اینکه بر اساس گزارش های دستگاه های مسئول و علمی در فاصله ۱۰۰ تا ۱۵۰ سال به طور متناوب یک بار در تهران زلزله آمده، گفت: از آخرین زلزله پایتخت ۱۱۰ سال می گذرد و احتمال وقوع زلزله ای به بزرگی ۷ ریشتر در تهران وجود دارد.
وی با اشاره به اینکه دو برخورد می توان در برابر این بحران طبیعی کرد، گفت: نخست ترک تهران است و دیگری ساخت و ساز ایمن که خطرات این بحران را به حداقل کاهش دهد.
منصوری با اشاره به نقطه ضعف پیشنهاد نخست که ترک پایتخت است، گفت: اغلب شهرهای کشور زلزله خیز هستند و اصولاً فلات ایران دارای چنین ویژگی است و اصولاً پیشنهاد دهندگان انتقال پایتخت تاکیدشان بر انتقال پایتخت سیاسی است. یعنی دستگاه های دولتی و وزارتخانه ها که شاید یک درصد جمعیت شهر را تشکیل دهند، اما این بحران کل ساکنان تهران را تهدید می کند و فقط تهدید دستگاه های دولتی نیست. بنابراین انتخاب گزینه اول نه انتخاب درستی است و نه انتخابی شدنی. به همین دلیل باید از پیگیری مسئله انتقال پایتخت دست برداریم و خود را برای مقابله با این بحران آماده کنیم.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در کشورهای دیگر دنیا زلزله های بیشتر و بزرگتری می آید اما تلفات و خسارت های زیادی به بار نمی آورد، توضیح داد: باید هماهنگی های لازم میان نهادهای مدیریتی در این بخش انجام شود. ۲۰، ۳۰ دستگاهی که به طور مستقیم و یا غیرمستقیم به مسئله بحران و ایمنی تهران مرتبط هستند، تنها به اقدامات بخشی بسنده کرده اند. در حالی که باید رویکردی استراتژیک به مسئله بحران زلزله تهران داشته باشیم.
وی با اشاره به بررسی سناریوهای مختلف در هنگام وقوع زلزله مانند اینکه زلزله در چه زمانی از روز رخ دهد، گفت: این سناریوها به ما کمک می کند که چه راه حل هایی را برای عبور از بحران بیاندیشیم، همچنین باید اطلاعات کامل تاسیسات عمومی تهران مانند بیمارستان ها، مدرسه ها و تاسیسات شهری مانند پل ها و خیابان ها را مطالعه کرد و مشخص کرد هر کدام از این زیرساختها چقدر مقاومت دارند.
منصوری با اشاره به اینکه ۴۰ درصد مناطق مسکونی تهران در بافت فرسوده هستند، گفت: این سازه ها هیچ دفاعی در برابر زلزله ندارند که در صورت وقوع زلزله، فاجعه غم انگیزی برای تهران خواهد افتاد. به نظر می آید امید داشته باشیم که نیروهای پوسته زمین در اطراف فلات ایران آزاد می شود و این اتفاق شانس وقوع زلزله در تهران را کم می کند. اگر این امید را داشته باشیم، می توانیم کمی شب را راحت بخوابیم در غیر این صورت دانستن اینکه جمعیت عظیمی در مرکز ایران در خطر زلزله هستند و متاسفانه دستگاه های اجرایی ما کمترین اقدام سیستمی را برای برخورد با این مسئله انجام داده اند و هر اقدامی که انجام شده بخشی بوده، آرامش را از ما خواهد گرفت.