رسمی‌شدن زبان فارسی در مدارس آلمان
سنای فدرال آلمان در مصوبه‌ای آموزش زبان فارسی را در چارت مدارس تمام ۱۶ ایالت این کشور کنار زبان‌های فرانسه و انگلیسی تا سطح دیپلم به‌رسمیت شناخت، از این پس زبان فارسی در تمام ایالات آلمان در چارت درسی مدارس به‌رسمیت شناخته می‌شود.
این خبری خوش است هم برای نیم میلیون فارسی‌زبانی که در این کشور زندگی می‌کنند و هم برای همه فارسی‌زبان سرتاسر دنیا، چراکه زبان یکی از اصلی‌ترین عناصر هویتی یک فرهنگ محسوب می‌شود و با گسترش آن بی‌شک، شناخت عمیق‌تری بین ملت‌ها صورت خواهد گرفت.
گذشته از این، چنین رویدادی برای نسل دوم و سوم مهاجران اهمیت ویژه‌ای دارد زیرا جامعه‌شناسان مرز فراموش کردن هویت ملی و قومی را از یاد بردن زبان مادری می‌دانند و رسمیت یافتن زبان فارسی در دیگر کشورها بی‌شک مانع این گسست خواهد شد. به گزارش دنیای اقتصاد، هرچند سابقه ارتباطات فرهنگی از طریق زبان و ادبیات به صدها سال پیش بازمی‌گردد ولی امید می‌رود با باز شدن چنین دریچه‌ای، در صورت استفاده صحیح از این موقعیت راه تبادلات فرهنگی و حتی اقتصادی بیش از پیش هموار شود.به گزارش خبرگزاری تسنیم، پیشینه روابط سیاسی آلمان با ایران به دوران شاه اسماعیل صفوی برمی‌‌گردد. آلمانی‌ها هنگام رفت و آمد به ایران، در دوره قاجار و در زمان ناصر‌الدین شاه، با آداب و رسوم و فرهنگ و تمدن ایران بیشتر آشنا شدند و روابط فرهنگی میان این دو کشور بهتر شد و ایران‌شناسان آلمانی بیشتر به تحقیق درباره ایران‌شناسی اشتیاق پیدا کردند و از این زمان به بعد در آلمان، ایران‌شناسی و اسلام‌شناسی بسیار گسترش پیدا کرد.
یوهان ولفگانگ فون‌گوته شاعر و متفکر بزرگ آلمانی و آنه ماری‌شیمل از چهره‌های معروف و از علاقه‌مندان به فرهنگ و ادب ایرانی در این کشور به‌شمار می‌آیند. گوته، در سال ۱۸۱۹ با تاثیر‌پذیری عمیق از حافظ، شاعر بزرگ ایرانی و اشعار وی، دیوان «غربی- شرقی» خود را به وی تقدیم کرد؛ اثری که تا به امروز به‌عنوان مرجعی در خصوص تفاهم و درک شرق و غرب از یکدیگر مورد استناد قرار می‌گیرد. بسیاری از آثار بزرگان ادب ایران به‌ویژه غزلیات حافظ، در این کشور به آلمانی ترجمه شده‌اند. در قرن بیستم، بسیاری از ایران‌شناسان آلمانی در محافل دانشگاهی درخشیدند. شمار این عده از ایران‌شناسان در معرفی فرهنگ و تمدن ایران و زبان و ادب فارسی به آلمانی‌ها فراوان است. کارنامه پژوهش‌های ایرانی در آلمان با ترجمه و انتشار آثاری نظیر مولوی‌شناسی، ترجمه آثار ناصر خسرو، جامی، رباعیات خیام، نظامی گنجوی، غزالی، حافظ، سعدی، شاهنامه فردوسی و حتی آثار ادبی معاصر بسیار درخشان است.
در آلمان، آموزش زبان فارسی و مطالعات ایرانی در بیش از ۲۰ دانشگاه این کشور سابقه دارد. همچنین مراکز مطالعات ایران‌شناسی در آلمان که موضوعات مختلفی مانند اسلام‌شناسی، زبان‌شناسی و مطالعات خاورمیانه را دنبال می‌کنند، فراوان است. دانشگاه‌های بن، بامبرگ، فرایبورگ، موسسه ایران‌شناسی دانشگاه برلین، بوخوم، نورنبرگ، فرانکفورت، هامبورگ، گوتینگن و مونیخ و چند مرکز و دانشگاه معتبر این کشور به امر ایران‌شناسی و مطالعه بر روی آثار ادبی ایران و حتی آموزش زبان فارسی اهتمام دارند.در این میان دانشگاه گوتینگن، یکی از مراکز مهم تحقیق درباره ایران و ایران‌شناسی و یکی از قدیمی‌ترین مراکز تدریس زبان و ادبیات فارسی در آلمان به‌حساب می‌آید. همچنین در کتابخانه‌ها، موزه‌ها، دانشگاه‌ها و مراکز شرق‌شناسی آلمان، صدها نسخه خطی و چاپی فارسی موجود است.
چندی پیش سنای فدرال آلمان در مصوبه‌ای، آموزش زبان فارسی را در چارت مدارس تمام ۱۶ ایالت این کشور در کنار زبان‌های فرانسه و انگلیسی تا سطح دیپلم به رسمیت شناخت. از این پس زبان فارسی در تمام ایالات آلمان در چارت درسی مدارس به رسمیت شناخته می‌شود، حتی اگر در ایالتی تدریس نشود. این طرح در ایالت مکلنبورگ فورپومن با ۶/ ۵ میلیون یورو برای احیای روحیه و حس تعلق بیشتر به وطن، یعنی همان ایالت، حمایت می‌شود.با این مصوبه سنای آلمان، تمام ایرانیان و فارسی‌زبانان می‌توانند از زبان مادری به عنوان یک واحد درسی که نتایج آزمون‌های آن در کارنامه تحصیلی‌شان رسما درج و قابل استناد خواهد بود، به عنوان زبان دوم یا سوم بهره ببرند. به نظر می‌رسد، با توجه به جمعیت ۳۰۰هزار نفری ایرانیان مقیم و بیش از نیم میلیون نفری فارسی‌زبانان در آلمان، فضای جدیدی برای فراگیری زبان فارسی در این کشور پیشرفته اروپایی فراهم شود.
