تأثیر روان‌درمانی پویشی بر ساختار مغز و تنظیم هیجانات
یک روان‌درمانگر پویشی با اشاره به نقش مغز در تجربه و پردازش هیجانات، بر تأثیر روش‌های روان‌درمانی مبتنی بر علوم اعصاب در درمان اختلالات هیجانی تأکید کرد.
به گزارش اقتصادآنلاین، سعید امدادی، روانشناس و روان‌درمانگر پویشی، با اشاره به ساختار مغز، اظهار کرد: سیستم لیمبیک که شامل بخش‌هایی نظیر آمیگدال، هیپوکامپ، تالاموس و شکنج سینگوله است، مرکز اصلی پردازش عواطف و حافظه هیجانی به‌شمار می‌آید. این نواحی نقشی اساسی در واکنش‌های هیجانی و ذخیره‌سازی تجربیات عاطفی، به‌ویژه در دوران کودکی دارند.
وی افزود: در مقابل، قشر پیش‌پیشانی مغز وظیفه تنظیم و کنترل رفتارها و هیجان‌ها را بر عهده دارد و به‌عنوان مرکز تصمیم‌گیری عقلانی شناخته می‌شود. کارکرد صحیح این بخش، برای تنظیم هیجانات و سازگاری روانی فرد ضروری است.
امدادی با اشاره به روان‌درمانی پویشی فشرده و کوتاه‌مدت (رویکرد دوانلو)، تصریح کرد: این شیوه درمانی با تمرکز بر اصلاح عملکرد بخش‌های مختلف مغز، تلاش می‌کند اختلالات ناشی از آسیب‌های هیجانی دوران کودکی و مشکلات دلبستگی را درمان کند. این روش، از طریق بازنویسی تجربیات عاطفی و تخلیه عصبی-زیستی هیجانات مزمن، منجر به اصلاح الگوهای نادرست هیجانی و رفتاری می‌شود.
این روان‌درمانگر ادامه داد: اساس این تغییرات، پدیده نوروپلاستیسیته یا انعطاف‌پذیری مغز است؛ به این معنا که مغز در واکنش به تجربه‌های جدید، توانایی ایجاد و بازسازی مسیرهای عصبی تازه را دارد. زمانی‌که درمانگر فضای مناسبی برای تجربه و بیان کنترل‌شده هیجانات فراهم کند، شبکه‌های عصبی مرتبط با تنظیم هیجان امکان بازسازی و اصلاح پیدا می‌کنند.
به گفته وی، این فرآیند منجر به کاهش فعالیت غیرمتعادل در سیستم لیمبیک و هم‌زمان، تقویت عملکرد قشر پیش‌پیشانی می‌شود. نتیجه آن، بهبود توانایی فرد در تنظیم هیجانات، کاهش نشانه‌های روان‌شناختی و ارتقاء کلی سلامت روان است.
امدادی با تأکید بر اهمیت درک علمی از تعامل میان مغز و روان، خاطرنشان کرد: روان‌درمانی پویشی، رویکردی مبتنی بر شواهد علمی است که نه‌تنها تجربه روانی فرد را متحول می‌سازد، بلکه با بهره‌گیری از قابلیت بازسازی مغز، تغییرات پایدار و عمقی در ساختارهای عصبی ایجاد می‌کند.