تسلیم آمارسازیها نشوید
آمارهای رسمی نشان میدهد در آمد ملی در سال 92 به میزان 20درصد کاهش یافته بود و این کاهش درآمد ملی و اعمال تحریمهای مختلف بر اقتصاد ایران اثرات نامطلوبی بر سطح رفاه جامعه بر جای گذاشت.
با این همه، برخی از کاندیداها و طرفداران آنها تلاش میکنند با ارائه آمارهای نادرست در این زمینه تصویری سیاه از وضعیت معیشت مردم در دولت یازدهم ایجاد کنند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان ، غلامعلی فرجادی، اقتصاددان و استاد دانشگاه میگوید: «در دولت قبل رشد اقتصادی به پایینتر از منفی ششدرصد رسید. کاهش رشد اقتصادی به معنای فقر است، چه برسد به اینکه رشد اقتصادی منفی شود. »
در حالی که آمار و ارقام نشان میدهد سطح رفاه جامعه در دولت قبل با کاهش روبهرو بوده برخی از مسئولان دولت قبل که در ستادهای انتخاباتی برخی از نامزدها فعالیت میکنند، معتقد هستد سطح رفاه در دولتهای نهم و دهم ارتقا داشته است. به نظر شما این ادعاها تا چه اندازه میتواند صحت داشته باشد؟
مردم این موضوع را به خاطر دارند که در سال 91 ظرف یک سال قیمت دلار از 950-900 تومان به چهارهزار تومان رسید. با اینکه سهم زیادی از محصولات و کالاهایی که مردم در دولتهای نهم و دهم استفاده میکردند وارداتی بود، چگونه میتوان انتظار داشت با قیمت بالای دلار سطح رفاه و زندگی مردم در این بازه زمانی افزایش پیدا کرده باشد؟ با روی کار آمدن دولت یازدهم حتی 50 تومان هم به قیمت دلار افزوده نشده و همینطور نرخ بالای تورم که در دولت قبل وجود داشت، کاهش پیدا کرد. مشخص نیست برخی از افراد آمار و ارقام را بر مبنای چه معیارهایی اعلام میکنند. آمارها موضوعاتی نیستند که کاندیداها بر اساس اطلاعات شخصی خود آنها را بیان کنند. بر اساس آمار بانک مرکزی در دولت قبل رشد اقتصادی به پایینتر از منفی ششدرصد رسید. کاهش رشد اقتصادی به معنای فقر است، چه برسد به اینکه رشد اقتصادی منفی شود. تمام خانوارها افزایش قیمتها و تورم را در دولت قبل به خاطر دارند و نمیتوان با اعلام آمارهای دروغ آنها را فریب داد. تحریمها در دولت قبل باعث شد قیمت ارز افزایش شدیدی پیدا کند و صادرات نفت کشور به کمتر از یکمیلیون بشکه در روز کاهش یابد که این موارد تاثیر منفی زیادی بر سطح رفاه خانوادهها داشت.
این آمارسازیها تا چه اندازه باعث عوامفریبی مردم میشود و مردم چگونه میتوانند به این آمارها اعتماد داشته باشند؟
هیچ فردی منبع ومنشأ آمارهای اعلام شده نیست. نهادها و سازمانهایی وجود دارند که مسئول اعلام آمارهای رسمی در کشور هستند. نهادهایی مانند بانک مرکزی و مرکز آمار ایران با توانایی کارشناسی و سابقه طولانی آمارهای صحیح را در اختیار دارند. بنابراین اگر برخی از اشخاص این آمارهای رسمی را قبول ندارند، این اجازه را هم ندارند اعداد دیگری را جایگزین آنها کنند. همچنین افرادی که آمارهای نادرستی را اعلام میکنند، برای ادعاهای خود هیچمدرکی ندارند. در دولت قبل اعلام شد یکمیلیون شغل در کشور ایجاد کردهایم، در حالی که این آمار اعلام شده جزو آمارهای رسمی مرکز آمار نبود. هیچکس نمیتواند اثبات کند این آمارها ساخته شده است، مگر نهادی موازی با مرکز آمار با همان توانایی و امکانات کاربردی ساخته شود که مسئول رسیدگی به این آمارهای غلط باشد. اگر مردم اخبار را دقیق دنبال کنند و در صدد پیدا کردن حقیقت باشند و برای به دست آوردن آمارهای صحیح تلاش کنند، متوجه خواهند شد عدهای با اعلام آمارهای نادرست قصد عوام فریبی دارند. بنابراین نباید فورا تسلیم آمارهایی شویم که بهعنوان نظر شخصی یک فرد اعلام شده است. زمانی آمار اعلام شده توسط افراد قابل اعتماد است که مستند به تحقیق و مطالعه یا تولید نهاد خاصی مانند بانک مرکزی یا مرکز آمار باشد. آمارسازیها جز ایجاد اغتشاش فکری برای مردم نتیجه دیگری ندارد. بنابراین افراد برای به دست آوردن اطلاعات دقیق باید سراغ آمارها و دادههای رسمی کشور بروند. فقط این آمارهای رسمی میتواند منبعی باشند که ما با اطمینان به آنها رجوع کنیم، در غیر این صورت به هیچنتیجهای نخواهیم رسید.
بهرغم اینکه در دولت قبل بیشترین درآمدهای نفتی را داشتیم، ولی سطح رفاه عمومی و رشد اجتماعی جامعه در این دولت با کاهش رو به رو بوده است. عملکرد دولت یازدهم را در مقایسه با دولت قبل در این زمینه چگونه ارزیابی میکنید؟
در دولت قبل نزدیک به 700هزارمیلیارد دلار درآمدهای نفتی داشتیم که در دولت یازدهم به دلیل کاهش قیمتها درآمدهای نفتی بهشدت کاهش پیدا کرد. علاوه بر این، به دلیل بدهیهایی که دولتهای نهم و دهم به بار آورده بودند، اقتصاد کشور در زمان شروع کار دولت یازدهم با شرایط نابسامانی رو به رو بود. بنابراین با توجه به امکانات و منابعی که در اختیار دولت یازدهم قرار گرفت میتوان عملکردهای آن را مثبت ارزیابی کرد. البته نقدهای متعددی هم بر عملکردهای دولت یازدهم وارد است، ولی باید با توجه به منابع و امکاناتی که در اختیار دولت یازدهم بود، نظر خود را بیان کنیم. با روی کار آمدن این دولت تحریمها همچنان ادامه داشت و اگر ایران با کشورهای 1+5 به توافق هستهای نمیرسید، فروش نفت ما به تدریج کاهش پیدا میکرد و شرایط از وضعیت موجود بهمراتب بدتر میشد. ما نباید انتظار زودهنگام از نتایج برجام داشته باشیم، چرا که نتایج آن به تدریج قابل مشاهده خواهد بود. این دیدگاه درستی نیست که با اجرای برجام سطح رفاه عمومی بهسرعت بهبود پیدا کند. نباید عملکرد را در چارچوب این دوره چهارساله ارزیابی کنیم، بلکه باید در چارچوب یک سال و نیمی که از توافق برجام گذشته است به عملکردها نگاه کنیم. اوایل سال گذشته بود که درآمد نفت ما به تدریج افزایش پیدا کرد. بنابراین با در نظر گرفتن مجموع شرایط از ابتدا تا به امروز میتوان گفت عملکردهای دولت یازدهم قابل دفاع است.