۰ نفر

دغدغه ترامپ بیشتر انتخابات است تا سلامت مردم

۳۰ فروردین ۱۳۹۹، ۱۹:۵۳
کد خبر: 432354
دغدغه ترامپ بیشتر انتخابات است تا سلامت مردم

ترامپ سخت در تلاش است، در بحران کنونی، وضعیت آمریکا را به حالت عادی بازگرداند، اما وی بدون توجه به سلامت مردم کشور خود، تنها بر پیروزی در انتخابات تمرکز کرده است.

 روزنامه «نیویورک تایمز» در یادداشتی که  روز گذشته منتشر کرد، نوشت «ترامپ» با توجه به بیکاری گسترده آمریکا و اختلال در اقتصاد این کشور، ناچار است به قرنطینه پایان دهد و ایالات متحده را به حالت عادی بازگرداند، به همین دلیل است که وی هفته گذشته در تلاش بود اختیار خود را به طور کامل نشان دهد تا اقتصاد آمریکا را دوباره به حالت عادی بازگرداند.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، ترامپ در نشست خبری روز سه‌شنبه اعلام کرد: «کشور ما باید باز شود و باز خواهد شد و امیدواریم این بازگشایی امن باشد. برخی بخش‌ها سریع‌تر باز خواهند شد.»

به نوشته این روزنامه آمریکایی، جمهوری‌خواهان در کنگره خواستار پایان قرنطینه در آمریکا شده‌اند. «آندی بیگس» نماینده ایالت آریزونا، در مصاحبه با مرکز «پولیتیکو» گفت: «این کار (پایان قرنطینه) باید دیروز انجام می‌شد». «تری هالینگورث»، نماینده ایالت ایندیانا اذعان کرد که پایان «فاصله‌گذاری اجتماعی» احتمال «مرگ و میر» را بالا می‌برد اما پایان آن بهتر از گزینه‌ دیگر است. «جان کندی» سناتور ایالت‌ لوئیزیانا در مصاحبه‌ای با فاکس نیوز روز چهارشنبه گفت: «ما باید کشور را باز کنیم و وقتی این کار را انجام دهیم، گسترش ویروس کرونا سریع‌تر خواهد شد و ما باید برای این مسئله آماده باشیم.»

«نیویورک تایمز» در ادامه نوشت، هیچ شکی نیست که به دلیل تعطیلی برخی بخش‌ها در آمریکا، نگرانی برای عواقب اقتصادی در این کشور وجود خواهد داشت، اما جمهوری‌خواهان و به خصوص ترامپ، به فکر (انتخابات) ماه نوامبر هستند و تنها چیزی که رئیس‌جمهور آمریکا می‌داند این است که سرنوشت وی با افت و خیز وضعیت اقتصادی تغییر می‌کند. اگر او در کمپین انتخاباتی خود پیروز نشود، در سیاست‌ چندقطبی ملی آمریکا احتمالاً جمهوری‌خواهان کنگره را نیز با خود به پایین خواهد برد.

«نیویورک تایمز» با اشاره به سیاست‌هایی که کنگره در مقابله با ویروس کرونا اتخاذ کرد نوشت، کنگره به منظور مقابله با این بحران مجبور بود سیاست‌هایی را مد نظر قرار دهد، اما این سیاست‌ها در هر شرایط دیگری نیز افراطی محسوب می‌شد. مبلغ 2/2 تریلیون دلار، یک بسته‌ کمک مالی بود که دو برابر مبلغ در نظر گرفته شده در قانون بهبود و سرمایه‌گذاری مجدد، مصوب سال ۲۰۰۹ آمریکا است. قطعاً کمک‌های بیشتری نیز در راه خواهند بود و حداقل دموکرات‌ها بر تریلیون‌ها دلار دیگر تمرکز کرده‌اند.

این روزنامه آمریکایی در ادامه نوشت، در یک دوره یک ماهه، آمریکا به سمت یک سوسیال دموکراسی پیش رفت و اگر بحران اقتصادی و بحران سلامتی در طول سال گسترش پیدا کند، آمریکایی‌ها در این راه پیش‌تر خواهند رفت و این در حالی خواهد بود که بازار در آمریکا بسته است، نرخ بیکاری در این کشور همچنان افزایش می‌یابد و حکومت فدرال تنها نهادی خواهد بود که چرخ اقتصاد این کشور را خواهد چرخاند. این اصل که مردم عادی آمریکا در مواجهه با بی‌ثباتی‌های اقتصادی و اجتماعی نیاز به امنیت دارند، هم در شرایط عادی و هم در شرایط بحرانی صدق می‌کند. اگر سوسیال دموکراسی تحت این شرایط محتمل باشد، در شرایطی که نرخ بیکاری پایین و رشد اقتصادی بالاست نیز ممکن خواهد بود.

روزنامه «نیویورک تایمز» دلیل اینکه جمهوری خواهان در دوران کرونا سعی کرده‌اند سخاوتمندانه‌ترین بسته حمایتی؛ یعنی افزایش بیمه بیکاری را از بین ببرند را از زبان «ریک اسکان» سناتور ایالت فلوریدا نوشت. «ریک اسکان» گفته است: «زمانی که به سر کار برمی‌گردیم نمی‌توانیم برای کسانی که می‌گویند ما می‌توانیم جاهای بهتری کار کنیم، انگیزه‌ای ایجاد کنیم.»

این روزنامه آمریکایی نقل قول این سناتور آمریکایی را به عبارتی دیگر اینگونه نوشت که آمریکا نمی‌تواند به مردم خود کمک کند تا برای کسب درآمد بالاتر چانه‌زنی کنند، اما چه بحران باشد و چه نباشد، این کشور باید به طبقه‌های کارگری نظم دهد.

«نیویورک تایمز» در پایان این یادداشت عنوان کرد، هیچ تضمینی وجود ندارد که آمریکا با دریافت کمک از حکومت فدرال به رکود اقتصادی و بیماری کرونا پاسخ دهد. اگر رکودهای پشت سر هم در اواخر قرن نوزدهم میلادی، نظم اجتماعی آمریکا را به اندازه کافی مختل کرد تا فضا را برای رادیکالیسم سیاسی در این کشور باز کند بنابراین رکودهای بزرگ‌تر و فشار بیماری کرونا ممکن است همین کار را اکنون برای جامعه آمریکا انجام دهد. از این منظر، برای ترامپ، جمهوری‌خواهان و جنبش‌های محافظه‌کار منطقی است تا بر پایان دوران قرنطینه اصرار بورزند. جنبش محافظه‌کار تقریباً نظم سیاسی «نیو دیل» را از بین برده و به زمانی بازگشته‌اند که نظام سرمایه‌داری می‌تواند بدون محدودیت عمل کند.