اقتصادآنلاین- طاهره گودرزی؛ سعید عسکرزاده دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ آهن در گفت وگو با اقتصادآنلاین به بررسی شیوه نامه تهیه شده در هیات اقتصادی دولت پرداخت و گفت: شیوه نامه از پختگی لازم برخوردار نبود اما نقاط مثبت آن بیشتر از منفی است. یکی از نقاط قوت شیوه نامه تکیه بر کشف قیمت از طریق عرضه و تقاضا است. همچنین در این مصوبه کل زنجیره فولاد ملزم به شفاف سازی و قرار گرفتن در مسیر عرضه و تقاضا به عنوان بهترین قاضی کشف قیمت شدند.
وی ادامه داد: یکی از ایرادات اصلی این شیوه نامه این است که یک سری کالاهایی وجود دارد که به لحاظ فنی امکان عرضه در بورس را ندارند از جمله محصولات ابتدای زنجیره یعنی سنگ آهن، چراکه هنوز به کالای صنعتی تبدیل نشده و تنوع بسیار بالایی به لحاظ نوع، عیار، عناصر مزاحم و دانه بندی دارد. این عوامل بر قیمت تاثیر دارد، بنابراین نمی‌توانند قیمت پایه برایش در نظر بگیرند و باید به این موضوع در شیوه نامه اشاره می‌شد.
عسکرزاده تصریح کرد: اشکال دومی که در شیوه نامه به چشم می‌خورد، تعیین سقف قیمتی است. اگر قرار است عرضه و تقاضا مشخص کننده قیمت باشد، سقف گذاشتن قیمت کار اشتباهی است. نباید عامل محدودکننده‌ای مانند سقف قیمتی گذاشت و باید اجازه دهیم که قیمت‌ها براساس مکانیزم عرضه و تقاضا راه خود را پیدا کنند.
دبیر انجمن سنگ آهن تاکید کرد: انجمن سنگ آهن بسته پیشنهادی به درخواست مرکز پژوهش‌ها برای ساماندهی عرضه و تقاضای فولاد تهیه کرده و در حال ارسال آن به مرکز است اما چون دولت نظر مشورتی از ما نخواسته، نمی توانیم پیشنهادی برایشان ارسال کنیم. ولی قطعا بعد از تصویب نهایی این شیوه نامه یک برنامه کامل و جامعی داریم که برای دولت، مجلس و وزارت صمت ارسال خواهیم کرد.
سعید عسکرزاده اظهار داشت: بورس ابزار خوب و دارای شفافیت است، اما اینکه بالادست زنجیره فولاد بخواهد در بورس عرضه کند، شدنی نیست. انجمن سنگ آهن برای این بخش در سایت انجمن سامانه بی تو بی را طراحی کرده است که با شفافیت کامل، طرف عرضه و طرف تقاضا به صورت رو در رو و با هم دیگر رو به رو می‌شوند و معامله می‌کنند. حداکثر تا دهه اول آذرماه نسخه آزمایشی این طرح آماده خواهد شد و تا پایان آذر می توانیم آنرا عملیاتی کنیم.
وی تصریح کرد: اگر فضای شفاف سازی طرح ما مفید بود، بقیه بخش‌ها که شرایط مشابهی مانند سنگ آهن دارند مانند ورق رنگی مبارکه می‌توانند از این طرح استفاده کنند. اما اشکال دیگری که وجود دارد این است که بورس کالا یک شرکت خصوصی است که نمی‌توان تصمیم‌سازی‌های حاکمیتی را به آن تحمیل کرد. در این شرایط به نظر می‌رسد که بهترین راهکار این است که یک بورس یا بازار عرضه دومی در کنار بورس کالا شکل بگیرد تا بتواند مرجع درستی در فرآیند شفاف سازی باشد و شائبه هایی مبنی بر این که مدیریتی در فرایند عرضه و تقاضا به نفع جریان خاص یا حلقه یا بخش خاصی از زنجیره فولاد شکل می‌گیرد، ایجاد نشود.
عسکرزاده در پایان تاکید کرد: در مجموع اگر حواشی شیوه نامه را در نظر نگیریم، اتفاق خوبی است و مهم ترین ایرادات آن یکی ارتباط با مواردی که امکان حضورشان در بورس نیست و همه در این شیوه نامه به صورت کلی دیده شده است و دومی هم پیوست تعیین سقف قیمت است که با ماهیت مد نظر بورس، سازگار نیست.
