به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، آنها بیانیه‌نویسی، اعتراض به داور، اتهام‌زدن به ارکان فوتبال و باشگاه‌های دیگر و شعارهای قومیتی و تند روی سکوها را مصداق بارز بی‌قانونی قلمداد کرده‌اند که محرومیت‌های سنگینی به همراه خواهد داشت. همچنین برای باشگاه‌ها شرط گذاشته‌اند که تنها درشرایطی لیگ را شروع میکنند که شرایط میزبانی خود را به استانداردهای لازم برسانند. این سختگیری‌ها بهانه‌ای شد برای این‌که بررسی کنیم آیا تمام الزامات فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا در ایران رعایت می‌شود؟ مدیران فدراسیون آیا همیشه تابع قوانین هستند؟
حق پخش بی‌‌حق پخش
در همه جای دنیا اصلی‌ترین درآمد فوتبال از فروش امتیاز پخش تلویزیونی مسابقات است که در ایران سال‌هاست باشگاه‌ها از این حقوق قانونی خود محروم هستند. البته مدیران فوتبال تلاش زیادی کرده‌اند تا رسانه ملی را وادار به پرداخت پول فوتبال کنند اما حقیقت این‌جاست که زورشان به صداوسیما نمی‌رسد و حتی تهدید‌های رسمی جیانی اینفانتینو رئیس فیفا هم کمکی به حل این پرونده قدیمی نکرده است. طبق ادعای مدیران فدراسیون و سازمان لیگ رسانه ملی در هر‌سال بیش از هزار‌میلیارد تومان از تولید برنامه‌های تخصصی فوتبال و پخش مسابقات درآمد دارد اما یک ریال هم پرداختی به باشگاه‌ها ندارد.
پول تبلیغات محیطی کجا می‌رود؟
سازمان لیگ سال‌های سال است که به نمایندگی از باشگاه‌ها اقدام به عقد قراردادی موسوم به تبلیغات محیطی با اسپانسرها میکند. قراردادهایی با سرنوشت نامعلوم. آنها در قرارداد دوساله ١٦٠میلیارد و ٧٠٠میلیون تومانی با ایران نوین برای سال اول ٢٣میلیارد و برای سال دوم ٤٦میلیارد به این شرکت خسارت دادند و هنوز بعد از سه‌سال ١٧میلیارد از آنها طلب دارند. بعد از ایران نوین با شرکت فناپ قرارداد بستند و سرنوشت آن قرارداد هم نامعلوم است و گفته می‌شود میزان مطالبات فوتبال از آن قرارداد برای یک‌سال بیش از ٣٠میلیارد تومان است. قرارداد دو فصل قبل با شرکت «امین سیما کیش» هم فراتر از فاجعه بود و گفته می‌شود بیش از ٥٠میلیارد از این شرکت طلب دارند. طبق ادعای مدیران فدراسیون آنها از تمام این شرکت‌ها به دادگاه شکایت کرده‌اند. منتهی نکته مهم این است که سازمان لیگ و فدراسیون هیچ‌وقت قراردادهای خوبی امضا نکرده‌اند.
بدهی‌ها پابرجاست
همه در فوتبال ایران می‌دانیم که فیفا و AFC درباره پرونده تسویه‌حساب باشگاه‌ها با مربیان و بازیکنان و همچنین رعایت قوانین بین‌المللی تا چه حد سختگیرانه عمل میکنند؛ منتهی ارکان قضائی فوتبال ایران تا دلتان بخواهد مصلحت‌اندیش و دستورپذیر هستند. در طی این سال‌ها، افراد زیادی از کمیته انضباطی حکم دریافت مطالبات و حتی حکم کسر امتیاز از باشگاه‌ها گرفته‌اند، منتهی این آرا اجرایی نشده است. مثال‌های این‌چنینی تا دلتان بخواهد زیاد است، اما رکن قضائی فدراسیون چرا آرایی صادر میکند که ضمانت اجرایی ندارند؟
انتصاب‌های غیرقانونی
چرا میرشاد ماجدی که ریاست کمیته آموزش فدراسیون را برعهده دارد و عضو کمیته فنی نیز هست، عضو هیأت‌مدیره استقلال شده است؟ این برخلاف قوانین کمیته اخلاق و اساسنامه است که کارمندان و مدیران فدراسیون را از همکاری با باشگاه‌ها منع میکند. چرا رئیس کمیته فوتبال ساحلی بیش از سه‌سال است که انتخاب نمی‌شود؟ چرا پست دبیرکلی که بعد از ریاست مهمترین رکن اجرایی مجموعه به حساب می‌آید، با سرپرستی ابراهیم شکوری اداره می‌شود که شرایط احراز پست دبیرکلی را ندارد؟ راستی! بعد از استعفای کفاشیان ماه‌های زیادی است که فدراسیون نایب‌رئیس اول ندارد. آیا در فیفا هم این اتفاق رخ می‌دهد و مدیرانش انتخابات مجمع را برگزار نمی‌کنند؟
صندلی‌هایی که شماره ندارند
مدیران برای باشگاه‌ها شرط گذاشته‌اند تنها درشرایطی لیگ را شروع میکنند که صندلی ورزشگاه‌ها شماره‌گذاری و دوربین‌های مداربسته در تمام استادیوم‌ها در تمامی قسمت‌ها از در ورودی تا داخل سکوها نصب شود. آنها تأکید کرده‌اند بلیت‌فروشی باید اینترنتی باشد. این پروژه‌ای بود که مهدی تاج از سال‌ها قبل که رئیس سازمان لیگ بود، روی آن تأکید داشت اما تاکنون اجرایی نشده است. بعد از بازی ایران و چین در مقدمات جام‌جهانی ٢٠١٨ روسیه، فیفا فدراسیون فوتبال را با جرایم سنگین مالی روبه‌رو کرد و مهدی تاج ناچار به برگزاری کنفرانس خبری شد تا بگوید که باشگاه‌ها و فدراسیون برای میزبانی یک مسابقه باید موارد زیادی را رعایت کنند، منتهی چرا هیچ‌وقت قانون فروش بلیت به تعداد صندلی‌های ورزشگاه در بازی‌های باشگاهی و ملی اجرایی نشد؟ چرا در بازی‌های مهم بلیت بیشتر از گنجایش ورزشگاه فروخته می‌شود؟ مگر فیفا بارها ایران را به خاطر این بی‌قانونی جریمه نکرده است؟
زنان پشت در مانده‌اند
فیفا سالیان زیادی است که روی برابری حقوق زن و مرد در فوتبال تأکید دارد و بارها نسبت به ورود تماشاگران زن ایرانی به فدراسیون فوتبال و مسئولان ایران نامه ارسال کرده و خواهان حل این مشکل شده است. وقتی اینفانتینو رئیس فیفا روی اجرای این موضوع تأکید ویژه دارد و گفته اگر اجرا نشود، حمایت خود از ایران را قطع خواهد کرد، چرا فدراسیون تلاش بیشتری برای حل این مشکل نمی‌کند؟ آیا این الزام فیفا در ایران رعایت می‌شود؟
دخالت سیاسیون
فیفا روی دخالت سیاست در فوتبال حساسیت دارد. فیفا تأکید دارد که ساختار فوتبال تمام کشورها باید خصوصی باشد، اما در ایران همه می‌دانیم که ساختار فوتبال دولتی است و مدیرانی که در رأس قدرت هستند هم از همین بدنه دولتی و نظامی در دوره‌های مختلف حمایت شده‌اند و به کرسی مدیریتی رسیده‌اند. اکثر باشگاه‌های فوتبال ایران هم از بودجه دولتی ارتزاق میکنند و بعضا فقط در ظاهر خصوصی شده‌اند.
سندسازی برای ازبین‌نرفتن سهمیه‌ها؟
آیا مدیران فوتبال ایران قبول میکنند که برای ازبین‌نرفتن سهمیه‌های ایران در لیگ قهرمانان آسیا در سال‌های گذشته سندسازی کرده‌اند؟ این حقیقت را امیر عابدینی، رئیس قبلی سازمان اقتصادی فدراسیون چندین‌بار لو داد. دروغ، دروغ است و مدیران فدراسیون فوتبال در تصمیمی مصلحتی چندین‌سال مجبور به دادن اطلاعات دروغین از وضع فوتبال ایران به کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا شدند. آیا سندسازی و دروغگویی هم جزو الزامات فیفا بود؟
مهدی تاج و مدیران رده بالای فوتبال ایران قوانین جدیدی برای کم‌کردن حواشی و جنجال‌های لیگ وضع کرده‌اند و برای تضمین اجرای این قوانین صحبت از برخورد شدید، محرومیت و جریمه سنگین برای افراد حقیقی و حقوقی مختلف میکنند.
