به گزارش اقتصادآنلاین ؛ این‌ها شایع‌ترین علل هستند:
• جرم گوش:
گوش شما همیشه موم تولید می‌کند و از بین می‌رود. وقتی این فرآیند به خوبی کار نمی‌کند، گانک جمع شده و سفت می‌شود تا مجرای گوش شما مسدود شود. پزشک شما این را موم ضربه‌ای می‌نامد. گاهی اوقات، باعث درد می‌شود. برای بیرون آوردن موم از سواب پنبه یا اجسام دیگر استفاده نکنید.
شما فقط آن را بیش‌تر وارد کانال گوش خود می‌کنید و احتمال ضربه زدن به آن را بیش‌تر می‌کنید. ممکن است گوش شما دچار درد، خارج، ترشح یا عفونت شود. حتی می‌توانید شنوایی خود را برای مدتی از دست بدهید.
شما می‌توانید گوش‌های دارای ضعف ملایم را در خانه با قطره‌های بدون نسخه که آن را نرم می‌کند درمان کنید تا به طور طبیعی تخلیه شود. یا اگر موم سفت شده است به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند موم را بدون آسیب رساندن به پرده گوش خارج کند. در مورد جرم گوش بیش‌تر بدانید.
• فشار هوا:
در بیش‌تر مواقع، گوش شما کار بسیار خوبی را انجام می‌دهد تا فشار را در هر دو طرف پرده گوش ثابت نگه دارد. آن صدای کمی که هنگام بلعیدن احساس می‌کنید بخشی از این روند است. اما تغییرات سریع، مانند زمانی که در هواپیما یا آسانسور هستید، می‌تواند تعادل را از بین ببرد. ممکن است گوش شما درد کند و در شنوایی مشکل داشته باشید. این به طور معمول یک اختلال در لوله استاش است که می‌تواند در برخی از افراد مزمن باشد.
برای جلوگیری از مشکلات در هواپیما:
• در هنگام برخاستن و فرود آمدن آدامس بجوید، آب‌نبات استفاده کنید یا خمیازه بکشید و بزاق دهان خود را قورت دهید.
• تا هواپیما فرود می‌آید بیدار بمانید
• یک‌نفس عمیق بکشید، سوراخ‌های بینی خود را محکم ببندید، سپس به‌آرامی سعی کنید هوا را از بینی خود بیرون دهید.
• هنگام سرماخوردگی، عفونت سینوسی یاعلایم حساسیت از سفر هوایی و غواصی خودداری کنید.
درباره فشار هوا و گوش‌های خود بیش‌تر بدانید.
• گوش شناگر:
اگر هنگام لمس گوش خود را فشار می‌دهید یا فلپ کوچکی که آن را می‌بندد، گوش شما را درد می‌آورد، احتمالاً به این عفونت گوش خارجی مبتلا شده‌اید. وقتی آب در مجرای گوش شما به وجود می‌آید شروع به تولید میکروب می‌کند.
گوش شما ممکن است قرمز، متورم یا خارش پیدا کرده و چرک بیرون بیاید. این بیماری مسری نیست اما برای اجتناب از آن، گوش‌های خود را در طول و بعد از شنا خشک نگه دارید. احتمالاً پزشک قطره گوش آنتی‌بیوتیک برای رفع آن تجویز می‌کند. درباره گوش شناگر بیش‌تر بدانید.
• عفونت گوش میانی:
آلرژی یا یک عفونت سینوسی می‌تواند لوله‌های گوش میانی را مسدود کند. هنگامی که مایع تجمع می‌یابد و عفونی می‌شود، پزشک آن را اوتیت میانی می‌نامد. این شایع‌ترین علت درد گوش است. اگر پزشک شما علت را باکتری می‌داند، ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند. اگرنه، او ممکن است درمان حساسیت ضد احتقان را با آنتی‌هیستامین و استروئید بینی توصیه کند.
اگر درد شما بهبود نیافت یا عود کرد، به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت عدم درمان، عفونت گوش میانی گسترش‌یافته و باعث کاهش شنوایی می‌شود. درباره درمان عفونت گوش بیش‌تر بدانید.
• علل دیگر:
شما ممکن است در گوش خود احساس درد کنید حتی زمانی که علت اصلی درد از جای دیگری از بدن شما مانند دندان‌درد است. این به این دلیل است که اعصاب صورت و گردن شما بسیار نزدیک به گوش داخلی شما می‌باشد. پزشکان این نوع درد را که در یک ناحیه شروع می‌شود اما در ناحیه دیگر احساس می‌شود، " درد ارجاعی " می‌نامند.
اگر درد گوش شما با گلودرد شدید همراه باشد، ممکن است عفونت مانند لوزه یا فارنژیت باشد. در واقع، درد گوش اغلب بدترین علامت یکی از این شرایط است. در موردعلایم گلودرد بیش‌تر بدانید.
آبسه دندان‌ها، حفره‌ها و دندان‌های آسیاب آسیب‌دیده نیز می‌توانند باعث درد گوش شوند. پزشک شما می‌تواند با ضربه‌زدن به دندان یا لثه‌های شما تشخیص دهد که آیا دندان شما عامل ایجاد این درد است یا خیر. درباره دندان‌درد بیش‌تر بدانید.
مفصل گیجگاهی فکی یا TMJ، " که لولا فک شما است "، مستقیماً زیر گوش شما قرار دارد. ممکن است در اثر دندان‌درد آن را تجربه کنید، یا می‌تواند نشانه‌ای از آرتریت باشد. درد گوش یا صورت شما بعد از جویدن، صحبت‌کردن یا خمیازه کشیدن ظاهر می‌شود.
برای درمان آن، از دارو‌های ضد درد بدون نسخه استفاده کنید و کمپرس گرم روی فک خود قرار دهید. سعی کنید دندان‌های خود را به هم فشار ندهید. ممکن است هنگام خواب از محافظ دهان استفاده کنید. این می‌تواند تنش ایجاد‌کننده درد گوش را کاهش دهد. خوردن غذا‌های نرم نیز به شما کمک می‌کند. در مورد علل درد فک بیش‌تر بدانید.
برخی از دلایل درد گوش می‌تواند جدی باشد مانند تومور‌ها یا عفونت‌ها، از جمله سلولیت یا زونا. اگر درد گوش شما شدید است، ظرف چند روز پس از درمان خانگی برطرف نمی‌شود، یا با تب بالا یا گلودرد همراه است، یا بثورات جدیدی در شما ایجاد می‌شود، بلافاصله برای معالجه به پزشک خود مراجعه کرده و موارد بیش‌تری را جدی بگیرید.
متخصص گوش و حلق و بینی چیست؟
اگر از نظر سلامتی با سر یا گردن خود مشکل دارید، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. این کسی است که مشکلات گوش، بینی یا گلو و همچنین نواحی مربوط به سروگردن شما را درمان می‌کند. به‌اختصار به آن‌ها گوش و حلق و بینی می‌گویند.
در قرن نوزدهم، پزشکان نمی‌دانستند که گوش‌ها، بینی و گلو از نزدیک توسط یک سیستم لوله و معابر به هم متصل می‌شوند. آن‌ها ابزار‌های ویژه‌ای را برای بررسی دقیق آن مناطق تهیه کردند و راه‌هایی برای درمان مشکلات ارائه کردند.
چه شروطی برای گوش درمانی وجود دارند؟
متخصصین گوش و حلق و بینی می‌توانند جراحی انجام دهند و بسیاری از بیماری‌های مختلف را درمان کنند.
اگر در این زمینه مشکلی دارید، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
• یک بیماری گوش مانند عفونت، کاهش شنوایی یا مشکل در تعادل مشکلات دارید
• مشکلات بینی مانند آلرژی یا سینوزیت دارید
• مشکلات گلو مانند مشکل در لوزه، مشکل در بلع و مشکلات صدا دارید
• مشکلات خواب مانند خوروپف یا آپنه انسدادی خواب که در آن راه تنفسی شما باریک یا مسدود شده و هنگام خواب تنفس شما را مختل می‌کند دارید
• عفونت یا تومور (سرطانی یا غیر سرطانی) سر یا گردن دارید
برخی از نواحی سر شما توسط انواع دیگر پزشکان درمان می‌شوند. به‌عنوان‌مثال، متخصصان مغز و اعصاب با مشکلات مربوط به مغز یا سیستم عصبی شما سروکار دارند و چشم‌پزشکان به چشم و بینایی شما اهمیت می‌دهند.
پزشکان گوش و حلق و بینی چگونه آموزش می‌بینند؟
متخصصین گوش و حلق و بینی به مدت ۴ سال آکادمی پزشکی می‌روند. سپس آن‌ها حداقل ۵ سال آموزش ویژه دارند. سرانجام، آن‌ها باید یک امتحان را بگذرانند و توسط هیئت متخصص گوش و حلق و بینی آمریکا تأیید شوند.
برخی نیز یک یا دو سال آموزش در یک فوق‌تخصص می‌بینند:
• آلرژی: این پزشکان آلودگی‌های محیطی (مانند گرده یا شوره حیوانات خانگی) را با دارو یا مجموعه‌ای از تزریقات به نام ایمونولوژی درمان می‌کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند به شما در تشخیص آلرژی غذایی کمک کنند.
• جراحی صورت و ترمیمی: این پزشکان جراحی زیبایی مانند لیفت صورت و عمل بینی را انجام می‌دهند. آن‌ها همچنین به افراد کمک می‌کنند که ظاهر آن‌ها در اثر تصادف تغییر کرده یا با مشکلاتی که باید برطرف شوند متولد شده‌اند (نقایص مادرزادی).
• سروگردن: اگر تومور در بینی، سینوس‌ها، دهان، گلو، صدا یا مری فوقانی دارید، این نوع متخصص می‌تواند به شما کمک کند.
• لارنگولوژ: این پزشکان بیماری‌ها و صدماتی را که بر روی تار‌های صوتی و حنجره شما تأثیر می‌گذارد، درمان می‌کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند به تشخیص و درمان مشکلات بلع کمک کنند.
• اتولوژی و نورولوژی: اگر در گوش خود مشکل دارید، این متخصصان می‌توانند به شما کمک کنند. آن‌ها شرایطی مانند عفونت، کاهش شنوایی، سرگیجه و زنگ یا وزوز در گوش را درمان می‌کنند.
• گوش و حلق و بینی اطفال: ممکن است فرزند شما نتواند به پزشک خود بگوید چه چیزی او را آزار می‌دهد. متخصصین گوش و حلق و بینی اطفال به طور خاص برای درمان نوجوانان آموزش‌دیده‌اند و ابزار‌ها و اتاق‌های امتحانی برای راحتی کودکان دارند. مشکلات رایج شامل عفونت گوش، لوزه، آسم و آلرژی است. متخصص گوش و حلق و بینی اطفال همچنین از کودکان مبتلا به نقایص مادرزادی سروگردن مراقبت می‌کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند بفهمند که آیا فرزند شما مشکل گفتاری و زبانی دارد یا خیر.
• بینی: این پزشکان روی بینی و سینوس‌های شما تمرکز می‌کنند. آن‌ها سینوزیت، خونریزی بینی، ازدست‌دادن بویایی، گرفتگی بینی و رشد غیرمعمول را درمان می‌کنند.
• دارو‌های خواب: برخی از متخصصین گوش و حلق و بینی در مشکلات خواب که شامل تنفس شما می‌شود، تخصص دارند، به‌عنوان‌مثال خوروپف یا آپنه خواب. پزشک شما ممکن است یک مطالعه خواب را تجویز کند تا ببیند آیا در طول شب در تنفس مشکل دارید یا خیر.
اتو اسکلروز:
اسکلروز چیست؟ اتو اسکلروز یک بیماری نادر است که باعث کاهش شنوایی می‌شود. این زمانی اتفاق می‌افتد که یک استخوان کوچک در گوش میانی شما - که معمولاً استخوانی به نام استاپس نامیده می‌شود.
در محل خود گیر کند. در بیش‌تر مواقع، این زمانی اتفاق می‌افتد که بافت استخوانی در گوش میانی شما در اطراف ناحیه منقبض به شکلی که نباید رشد می‌کند.
استخوان پای چپ شما باید ارتعاش داشته باشد تا بتواند خوب بشنوید. وقتی نمی‌تواند این کار را انجام دهد، صدا نمی‌تواند از گوش میانی شما به گوش داخلی شما برسد. این کار شنیدن را برای شما سخت می‌کند.
علایم اتو اسکلروز:علایم اصلی اتو اسکلروز کم‌شنوایی است. در ابتدا، ممکن است متوجه شوید که نمی‌توانید صدا‌های خفیف یا مردم را که زمزمه می‌کنند بشنوید. این معمولاً باگذشت زمان بدتر می‌شود. اکثر افراد مبتلا به اتو اسکلروز دچار افت شنوایی در هر دو گوش هستند. در حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد فقط در یک گوش دچار کم‌شنوا هستند.
علایم دیگر عبارتند از:
• سرگیجه یا مشکلات تعادلی
• وزوز گوش، یا زنگ زدن یا سوت زدن در گوش شما
گاهی اوقات وزوز گوش بعد از جراحی گوش برای درمان اتو اسکلروز مشکل ایجاد می‌کند.
عوامل خطر اتو اسکلروز: اتو اسکلروز بیش از ۳ میلیون آمریکایی را مبتلا می‌کند. کارشناسان دقیقاً نمی‌دانند علت آن چیست. اما آن‌ها می‌دانند که این عوامل خطر ممکن است احتمال ابتلا به آن را افزایش دهد:
• سن: معمولاً از جوانی شروع می‌شود. شما می‌توانید بین ۱۰ تا ۴۵ سالگی به اتو اسکلروز مبتلا شوید، اما به‌احتمال زیاد در ۲۰ سالگی به آن مبتلا می‌شوید. معمولاًعلایم در ۳۰ سالگی در بدترین حالت خود هستند.
• ژنتیک: اغلب در خانواده‌ها مشاهده می‌شود. تقریباً نیمی از افراد مبتلا به اسکلروز دارای ژنی هستند که با این بیماری مرتبط است. اما حتی اگر آن را داشته باشید، لزوماً آن را دریافت نخواهید کرد.
• جنسیت: هم مردان و هم زنان دچار اتو اسکلروز می‌شوند. اما زنان بیش‌تر در معرض خطر هستند. کارشناسان نمی‌دانند چرا، اما اگر شما زن هستید و در دوران بارداری دچار اتو اسکلروز می‌شوید، به‌احتمال زیاد شنوایی خود را سریع‌تر از مردان از دست خواهید داد.
• نژاد و قومیت: قفقازی‌ها به‌احتمال زیاد به آن مبتلا می‌شوند. حدود ۱۰ درصد دچار اتو اسکلروز می‌شوند. این بیماری در سایر گروه‌ها کمتر رایج است و برای آفریقایی‌تبارها نادر است.
• سابقه پزشکی: برخی مشکلات پزشکی می‌توانند شانس ابتلا به اتو اسکلروز را افزایش دهند. به‌عنوان‌مثال، اگر در هر زمان به سرخک مبتلا بوده‌اید، ممکن است خطر شما افزایش یابد. شکستگی‌های ناشی از استرس در بافت استخوانی اطراف گوش داخلی شما نیز احتمال وقوع آن را بیش‌تر می‌کند و اختلالات ایمنی که در آن سیستم ایمنی بدن شما به‌اشتباه به قسمت‌هایی از بدن شما حمله می‌کند، نیز می‌تواند با این بیماری مرتبط باشد.
تشخیص اتو اسکلروز:
اگر متوجه شدید که در شنوایی مشکل دارید، به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. آن‌ها با دقت به گوش شما نگاه می‌کنند، شنوایی شما را آزمایش می‌کنند و در مورد سابقه خانواده شما سؤال می‌کنند. در برخی موارد، آن‌ها ممکن است سی‌تی‌اسکن را توصیه کنند. مجموعه‌ای از اشعه ایکس در زوایای مختلف گرفته می‌شوند و با هم قرار می‌گیرند تا تصویر دقیق‌تری ایجاد شود.
درمان اتو اسکلروز:
ممکن است فوراً به درمان نیازی نداشته باشید، اما اتو اسکلروز معمولاً باگذشت زمان بدتر می‌شود.
ارائه‌دهنده شما ممکن است در مورد موارد زیر با شما صحبت کند:
• نظارت:
اگر اتو اسکلروز شما خفیف است، پزشک شما ممکن است یک روش انتظار داشته باشد و به طور منظم شنوایی شما را آزمایش کند. آن‌ها همچنین ممکن است توصیه کنند که از سمعک استفاده کنید.
• دستگاه‌ها:
سمعک نمی‌تواند اترواسکلروز را درمان کند، اما می‌تواند کم‌شنوایی را که به دلیل آن تجربه می‌کنید بهبود بخشد.
• جراحی:
اگر کاهش شنوایی شما جدی باشد یا بدتر شود، پزشک ممکن است جراحی به نام استاپدکتومی را توصیه کند. با این روش، جراح دستگاهی در گوش میانی شما قرار می‌دهد که استخوان چسبیده گیرکرده را حرکت داده و امواج صوتی را به گوش داخلی شما منتقل می‌کند تا بتوانید بهتر بشنوید. استاپدکتومی می‌تواند به برخی از افراد کمک کند.
اما مانند هر نوع جراحی، خطرات دیگری نیز دارد. در موارد نادر، می‌تواند کاهش شنوایی را بدتر کند. اگر در هر دو روش اتو اسکلروز دارید، جراح هر بار یک گوش را جراحی می‌کند. پس از اولین مورد، شما باید حداقل ۶ ماه صبر کنید تا در گوش دیگر شما جراحی انجام شود. در مورد انواع مختلف جراحی‌های کم‌شنوایی بیش‌تر بدانید.
• درمان‌های جایگزین:
برخی از پزشکان ممکن است اتو اسکلروز را با فلوراید سدیم، مکمل غذایی درمان کنند. اما این ثابت نشده است که بتواند جواب دهد.
