۰ نفر

رابطه موازی سودآوری فولاد مبارکه و ساختن ارزش افزوده‌

۱۱ خرداد ۱۴۰۲، ۲۰:۴۵
کد خبر: 719584
رابطه موازی سودآوری فولاد مبارکه و ساختن ارزش افزوده‌

سودآوری فولاد مبارکه ناشی از رانت نیست و این یک تفکر انحرافی است که هرکس سود می‌دهد از رانت بهره‌مند است؛ فولاد مبارکه از منابع ملی ارزش افزوده می‌آفریند.

اقتصادآنلاین-فرزانه شهریاری؛ سودآوری گروه فولاد مبارکه به‌خاطر ارزش افزوده‌ای است که ایجاد می‌کند.

عوامل سودآوری فولاد مبارکه

استفاده حداکثری از ظرفیت‌های تولید و برخورداری از تکنولوژی روز دنیا.

سرمایه‌گذاری‌های هوشمند و توسعه‌های هدفمند.

برخورداری از زنجیره کامل و متوازن از سنگ آهن تا محصولات نهایی و شکل‌گیری ارزش افزوده کامل.

بهره‌وری بالا توام با اقدامات ارزش آفرین توسط سرمایه انسانی خبره و آموزش دیده.

استفاده ۱۰۰درصدی فولاد مبارکه از ظرفیت اسمی

امروزه در صنعت فولاد دنیا به طور متوسط ۷۸درصد ظرفیت‌های تولید درحال استفاده است. در کشور ما این رقم حدود ۶۵ درصد و در فولاد مبارکه ۱۰۰درصد ظرفیت اسمی است. مادامی که به سرمایه‌گذار نگاه رانت‌خواری داریم و بر این می‌مانیم این کشور آباد نخواهد شد و باید از کسانی که شائبه زیاد بدون سود بودن فولاد مبارکه را ایجاد می‌کنند بپرسیم آیا این سود در خارج از کشور هزینه شده است؟

سود فولاد مبارکه متعلق به چه کسانی است؟

 سود گروه فولاد مبارکه میان ۶۰ میلیون نفر به طور مستقیم و غیر مستقیم انجام می‌گیرد و تقسیم آن به بدین شکل است؛

دولت: ۱۷٪

صندوق‌های تامین اجتماعی، بازنشستگی، عشایر، بسیج و… : ۳۰٪

سهامداران فولاد مبارکه: ۲۳٪

سهام عدالت: ۳۰٪

ضمن اینکه سال گذشته هزینه‌ها بالاتر رفته و میزان افزایش قیمت به شرح ذیل است؛

نرخ گاز: ۵۰٪

نرخ برق: ۴۴٪

هزینه‌های حمل و نقل: ۷۴٪

میزان دستمزد: ۴۸٪

مواد اولیه: ۱۴٪

میزان تورم: ۴۶.۵٪

سال گذشته فولاد مبارکه گاز مورد نیاز خطوط تولید خود را بالاتر از قیمت‌های جهانی خریداری کرده است و امسال هم باید گاز را بالاتر از قیمات‌های جهانی خریداری کند.

 قیمت محصولات فولاد مبارکه در مقاطعی از سال ۱۴۰۱ نسبت به اسفندماه سال قبل بیش از ۲۰٪ کاهش داشته است.

فولاد مبارکه شرکت اول میان ۱۰۰ شرکت برتر

فولاد مبارکه مفتخر است که در رتبه‌بندی ۱۰۰شرکت برتر عنوان شرکت اول و برتر در سودآوری و ایجاد ارزش افزوده را به خود اختصاص دهد.

امروزه مجموعه‌ای که سود نمی‌دهد تضییع کننده منابع ملی است، نه کسی که سود می‌دهد. بهترین حالت استفاده از منابع ملی زمانی است که منجر به سودآوری و ارزش افزوده شود.