اقتصادآنلاین – سجاد رفیع؛ مطالعات پژوهشگران دانشکده مدیریت دانشگاه نورثوست آمریکا حاکی از پیروی شهرهای مختلف از یک الگوی منحصربفرد در روند تبدیل شدن به اقتصادهایی قدرتمند و نوآور است. در این مطالعه که شامل بررسی اطلاعات مربوط به جمعیت و همچنین سطح اشتغال بخش تولیدات صنعتی (manufacturing) در ۳۵۰ شهر آمریکا بین سالهای ۲۰۱۳-۱۹۸۹ است، اندازه جمعیت به عنوان مهمترین مولفه تاثیرگذار در این روند معرفی شده است. یافته‌های این تحقیق نشان‌دهنده تغییر ملموس در وضعیت اقتصادی و سطح نوآوری شهرها پس از رسیدن جمعیت آنها به عدد ۱.۲ میلیون نفر است.
در این زمینه بخوانید
لندن، شهری با زیست‌بوم فوق‌العاده برای استارتاپ‌ها
کدام کشورها، شرایط بهتری را برای استارتاپ‌ها فراهم می‌کنند؟
مولفه‌های کلیدی سیستم مدیریت نوآوری
به گفته هیجین یون مسئول تیم تحقیقاتی در این پروژه، توانایی شهرها در جذب و حفظ صنایع اصطلاحا فوق خطی (superlinear industries)، یکی دیگر از مولفه‌های تاثیرگذار در روند مذکور است. در اینجا، مراد از صنایع فوق خطی، صنایع دارای نرخ رشد به مراتب بیشتر از نرخ رشد جمعیت است که از آن جمله می‌توان به فعالیت‌های هنری، صنعت سرگرمی، خدمات حرف‌های، فعایت‌های دانش بنیان و فناوری اطلاعات اشاره کرد.
به اعتقاد یون، فرایند ایده پردازی و نوآوری، تابع تعاملات انسانی (تعاملات انسانی نیز تابع میزان جمعیت است) است و این در حالی است که صنایع زیر خطی (sublinear industries)، ارتباط چندانی با مساله تعاملات انسانی ندارند. لازم به ذکر است که مراد از صنایع زیر خطی، صنایعی با رشد کمتر از رشد جمعیت است که از آن جمله می‌توان ماهیگیری، کشاورزی، معدن و بخش تولیدات صنعتی را نام برد. ماهیت این نوع از فعالیت‌های اقتصادی به گونه‌ای است که ایجاد و رشد آنها تا حد زیادی وابسته به وجود منابع طبیعی سرشار است و شهرها نیز در غالب موارد، فاقد این ویژگی هستند.
بر اساس اطلاعات موسسه بررسی‌های اقتصادی آمریکا و اداره سرشماری این کشور، شهرهای آمریکا محل سکونت ۸۶ درصد از جمعیت و خالق ۹۰ درصد از خروجی اقتصادی این کشور هستند. مساله‌ای که نشان‌دهنده اهمیت بسیار بالای میزان جمعیت در موفقیت اقتصادی مناطق است. در همین رابطه، یون با اشاره به پدیده مهاجرت معکوس در برخی شهرها، این پدیده را مترادف از بین رفتن قدرت اقتصادی و نوآوری آنها دانسته و مسئولین شهری را به اتخاذ سیاست‌های مقابله با کاهش جمعیت فرا می‌خواند. وی، ارتقاء سطح مهارت افراد برای کار در صنایع پیشرفته‌تر، به ویژه در شهرهای مبتنی بر بخش تولیدات صنعتی (شهرهایی که هماکنون با دو چالش برون‌سپاری فعالیت‌های صنعتی به سایر مناطق و پدیده جهانی شدن مواجه‌اند) را از جمله راهکارهای حفظ جمعیت و متعاقبا قدرت اقتصادی و نوآوری آنها معرفی میکند.
یون با اشاره به گسترش پدیده دورکاری در نتیجه گسترش اپیدمی کووید ۱۹، از آن به عنوان یکی از چالش‌های تحقق نوآوری نام می‌برد. وی، تعاملات مستمر انسانی و حضور افراد در یک مکان را از جمله عوامل موثر در خلق ایده‌های جدید و نوآوری می‌داند و بر ضرورت پایه‌گذاری شیوه‌های جدید تعاملات انسانی در دوران همه‌گیری ویروس کرونا و رواج دورکاری تاکید میکند.
