اقتصادآنلاین-مریم علیزاده؛ قریب به ٢٠ سال است که موضوع جمع آوری گازهای مشعل مورد مناقشه وزارت نفت و محیط زیست است. اما چندی است که بحث هدر رفتن منابع طبیعی در بحث سوزاندن گاز مشعل نیز مطرح شده است.
سالانه افزون بر ۱۵۰میلیارد متر مکعب گاز تحت عنوان فلرینگ (یا سوختن گازها در مشعل) در جهان به مواد آلاینده تبدیل می‌شود که براساس آمار‌های بانک جهانی این رقم چیزی معادل یک سوم مصرف گاز کل اروپاست. از کل حجم گازهای آلاینده، ۷۵درصد آن متعلق به ۱۰کشور است که ایران هم جزو آن‌ها محسوب می‌شود.
اما در جدیدترین آمار اعلامی از سوی بانک جهانی، ایران در رده چهارم بیشترین تولیدکنندگان گاز فلز در دنیاست.
نمودار زیر تولید گاز فلر توسط ۱۰ کشور اول در خلال سال های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ را نشان می دهد. در این میان روسیه بیشترین میزان تولید کارهای مشعل را در این سال ها داشته است. پس از آن عراق در رتبه دوم قرار دارد.
اما آمریکا با وجود آنکه در رتبه سوم تولید این گاز در دنیا قرار دارد، میزان جهش تولید گاز فلر در این کشور در خلال ۵ سال بیش از سایر کشورها بوده است.
در این بین ایران با وجود افت تولید نفت در سال ۲۰۱۹، همچنان در بین چهار کشور اول تولیدکننده این گاز است. قابل ذکر است که میزان تولید فلر رابطه مستقیمی با مقدار تولید نفت در هر کشور دارد. از سوی دیگر اما برخی از کشورهای تولیدکننده نفت با استفاده از تزریق گاز فشرده از سوزاندن گازهای همراه جلوگیری می‌کنند.
گفتنی است به دلیل پراکندگی چاه‌ها و خورنده بودن بخشی از این گازها، ذخیره سازی یا انتقال گاز مشعل پر هزینه بوده و به همین دلیل عموما در فلر سوزانده می‌شود.
در این خصوص وزارت نفت چندین سال است که برنامه‌های را برای جلوگیری از سوزاندن گازهای همراه اعلام کرده اما تاکنون توفیق چشمگیری حاصل نشده است.
گفتنی است در ماده ۴۸ قانون برنامه ششم توسعه کشور نیز آمده است که تمامی طرح‌های جمع‌آوری، مهار، کنترل و بهره‌برداری از گازهای همراه تولید و مشعل در تمامی میادین نفتی و تأسیسات صنعت نفت را با تعیین نرخ عادلانه خوراک آن‌ها ظرف مدت حداکثر سه ماه از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این قانون از طریق فراخوان به مردم و بخش غیردولتی واگذار کند، به گونه‌ای که تا پایان برنامه حداقل ۹۰ درصد گازهای مشعل مهار و کنترل شده باشد.
