اقتصادآنلاین – عاطفه حسینی؛ به گزارش اکونومیست، از ابتدای اکتبر، تحت عنوان طرحی به نام «تضمین قیمت انرژی» بر روی قبوض خانوارهای بریتانیایی یارانه تعلق می‌گیرد؛ به عبارت دیگر، خانوارهای بریتانیایی به دلیل یارانه دولتی تعلق گرفته به قبوض انرژی، مبلغ کمتری را برای انرژی مصرفی خواهند پرداخت.
در بازه‌های زمانی که قیمت گاز و برق بالاست، هزینه‌ای که به دولت‌ها تحمیل می‌شود، چشمگیر خواهد بود. بنابراین، ممکن است فکر کنید که دولت مایل است تقاضای انرژی داخلی را کاهش دهد، به ویژه با توجه به کاهش اعتماد بازارها به توانایی خود برای متعادل کردن حساب. اما این اشتباه است و درباره تمامی دولت‌ها صادق نیست.
بسیاری از دولت‌ها سعی کرده‌اند تا تقاضای مصرف‌کنندگان انرژی را کاهش دهند و همزمان به مصرف‌کنندگان کمک کنند. برای مثال دولت هلند به مردم می‌گوید تا دمای ترموستات خانه‌های خود را به ۱۹درجه سانتی‌گراد کاهش دهند. آلمان نیز چراغ‌ها را خاموش کرده و شرکت‌ها را از باز گذاشتن درهای خود در حین گرما ممنوع کرده و اسپانیا شرکت‌ها را مجبور به کاهش استفاده از تهویه مطبوع خود کرده است. اما همزمان با اتخاذ چنین سیاست‌هایی در کشورهای اروپایی ذکر شده، دولت بریتانیا توضیح می‌دهد که مصرف انرژی یک موضوع برای افراد و به نوعی یک انتخاب شخصی است.
بر اساس یک نظرسنجی جدید منتشر شده در اکونومیست، مردم از اینکه به آنها گفته شود چه کاری انجام دهند، استقبال می‌کنند. سه پنجم از افراد شرکت کننده در این نظرسنجی گفته‌اند از قوانینی حمایت می‌کنند که خانوارها را ملزم می‌کند تا مصرف انرژی خود را کاهش دهند، مشروط بر اینکه برای افراد آسیب‌پذیر استثنا قائل شوند و تنها یک پنجم گفته‌اند که با چنین قوانینی مخالف هستند.
(نگرش به قوانینی که خانوارهای بریتانیایی را ملزم می‌کند تا مصرف انرژی خود را در سال جاری کاهش دهند، بر اساس گروه‌های سنی)
این نظرسنجی نکات جالب دیگری را نیز نشان می‌دهد. بر این اساس، گروه سنی ۶۶ تا ۷۵ سال، یعنی افراد مسنی که شالوده حزب محافظه‌کار را تشکیل می‌دهند از چنین طرحی که شهروندان را ملزم به مصرف کمتر انرژی می‌کنند، بیشترین حمایت را می‌کنند. بریتانیایی‌ها حتی نسبت به اقداماتی که کسب‌وکارها را مجبور به کاهش فعالیت می‌کند، مشتاق هستند.
البته باید توجه داشت که اینها فقط قوانین فرضی هستند و مردم ممکن است به مقررات واقعی واکنش کمتری نشان دهند: در گذشته، آنها به نظرسنجی‌کنندگان اطمینان می‌دادند که به احزاب سیاسی جدید رای می‌دهند، اما تنها زمانی که چنین احزابی ظاهر می‌شوند، دوری کنند. اما این نظرسنجی حداقل حاکی از آن است که دولت باید یک دادرسی عادلانه داشته باشد و همچنین تلاش کند تا مردم را برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی متقاعد کند.
به گفته سام هال از شبکه محافظه‌کار محیط زیست، انجمنی برای محافظه‌کاران سبز اندیش، دولت بریتانیا اقدامات بسیار بیشتری می‌تواند انجام دهد و دلیل این همه تردید مشخص نیست. دولت لیز تراس، نخست وزیر جدید بریتانیا رشد اقتصادی را در اولویت قرار داده است. بنابراین تشویق مردم به کاهش مصرف انرژی می‌تواند شبیه به اعترافی از سوی دولت باشد که دولت نتوانسته انرژی فراوان برای تامین جهش اقتصادی را تامین کند.
تجربه کرونا در بریتانیا احتمال عجیب‌تری را نشان می‌دهد. در مارس ۲۰۲۰، دولت در اتخاذ تدابیر سختگیرانه برای کاهش سرعت شیوع ویروس کرونا تردید داشت، زیرا معتقد بود که مردم این قوانین را رعایت و تحمل نخواهند کرد. اما در عمل شاهد آن بودیم که مردم مشتاق محدود شدن آزادی خود هستند و معتقد بودند که باید زودتر محدودیت‌ها و قرنطینه‌های ناشی از کرونا وضع می‌شد.
برخی از اعضای حزب محافظه‌کار از چنین نتایجی متعجب شدند و این سوال بزرگ را مطرح کردند که «چه اتفاقی برای کشور ما افتاده است؟». برای مثال استیو بیکر ضمن ابراز نگرانی از اینکه که کشور در یک حلقه عذاب از قرنطینه و اضطراب گرفتار شده، گفت: «ما باید روح آزادی را دوباره بدست آوریم.»
بنابراین آنچه در مورد محدودیت‌های ناشی از بحران کرونا صادق بود، ممکن است در مورد بحران انرژی نیز درست باشد. اما افرادی که تمایل به آزادی‌خواهی دارند، از جمله خانم تراس، تمایلی به محدود کردن آزادی‌های شهروندان ندارند، نه به این دلیل که فکر می‌کنند از آن متنفر خواهند بود، بلکه به این دلیل که می‌ترسند شهروندان این محدودیت‌ها را دوست داشته باشند!
