به گزارش اقتصادآنلاین، شاخص قیمت تولید کننده و یا Producer price index به متوسط قیمت کالاها و خدماتی گویند که بنگاه‌ها در ازای کالاها و یا خدمات خود دریافت می‌کنند. این شاخص تبیین‌گر نرخ تورم در قیمت‌ها است و صرفا مربوط به هزینه‌های تولید توسط کارخانجات است. افزایش درصد این شاخص نسبت به دوره قبل، موجب افزایش تورم و در نهایت افت ارزش سهام شرکت‌های صنعتی و ارزش ارز آن کشور در مقابل دیگر کشورها خواهد شد.
براساس گزارش مرکز آمار، میانگین قیمت دریافتی توسط تولیدکنندگان به ازای تولید کالاها و خدماتشان در داخل کشور، در فصل تابستان ١٣٩٩ نسبت به فصل تابستان سال ١٣٩٨، ٤٠,٧ درصد افزایش داشته‌اشت.
تغییرات شاخص قیمت تولیدکننده کل کشور نسبت به فصل قبل ( تورم فصلی) در فصل تابستان ١٣٩٩ به ٢٧,٢درصد رسید که در مقایسه با همین اطلاع در فصل قبل ١٥.٨ درصد افزایش داشته است. بیشترین تورم فصلی تولیدکننده مربوط به بخش صنعت (٣٧.٠درصد ) است.
همچنین بر اساس این گزارش، تغییرات شاخص قیمت تولیدکننده کل کشور نسبت به فصل مشابه سال قبل (تورم نقطه به نقطه) در تابستان ١٣٩٩ به ٤٠,٧ درصد رسید که در مقایسه با همین اطلاع در فصل قبل ٢٨.٧واحد درصد افزایش داشته است. به عبارتی، میانگین قیمت دریافتی توسط تولیدکنندگان به ازای تولید کالاها و خدماتشان در داخل کشور، در فصل تابستان ١٣٩٩ نسبت به فصل تابستان سال ١٣٩٨، ٤٠.٧درصد افزایش دارد. در میان بخش‌های مختلف تولیدی کمترین نرخ مربوط به بخش کشاورزی با ٢١.۹درصد و بیشترین نرخ مربوط به بخش معدن (٦٩.١درصد) است.
تغییرات میانگین شاخص کل قیمت تولیدکننده در چهار فصل منتهی به فصل تابستان ١٣٩٩ نسبت به دوره مشابه در سال قبل به ٢٣,٦درصد رسید که نسبت به همین اطلاع در فصل قبل بدون تغییر بوده است. در فصل مورد بررسی، در میان بخش‌های اصلی تولیدی در کشور، کمترین تورم سالانه مربوط به بخش کشاورزی ( ١٠.۹درصد) و بیشترین آن مربوط به بخش معدن (٤٤. درصد) است.
همانطور که در نمودار مشاهده می‌شود، کمترین تورم نقطه به نقطه و سالانه متعلق به بخش کشاورزی بوده و بیشترین تورم نیز به بخش معدن اختصاص دارد. پس از کشاورزی بخش خدمات در رتبه دوم کمترین تورم نقطه به نقطه و برق نیز در رتبه دوم کمترین تورم سالانه قرار گرفته است.
