چرا نظرات متفاوتی درباره برجام وجود دارد؟
داوری در مورد برجام را باید به سه بخش تقسیم کنیم. برخورد برخی از احزاب اصولگرا با آن سیاسی است. البته همین نگاه سیاسی در آمریکا نیز وجود دارد. اگر به جمهوری‌خواهان تندرو در آمریکا یا مثلا نتانیاهو نگاه کنیم، بر این باورند که ایران آمریکا را فریب داده است و خطر هسته‌ای ایران کماکان باقی است. اگر به دلواپسانی مانند آقای شریعتمداری بنگریم می‌گویند نه برعکس این آمریکا بود که سر ایران کلاه گذاشته است. بنابراین جز نگاه و تحلیل مقامات ارشد نظام، که تحلیل درستی است، نباید به قضاوت جریان‌ها و افراد حزبی درخصوص برجام که مبنا و منشأ سیاسی دارد بها بدهیم. اساس تحلیل کانون‌های سیاسی مبتنی بر واقعیت نیست زیرا عده‌ای به دنبال بهره‌برداری سیاسی هستند.
برجام بر چه چیزی استوار است؟
مبنای برجام بر توافق و پیمان بین ایران و آمریکا و پنج کشور اروپایی است. اما اگر اختلافی پیش بیاید، بر فرض مثال ایران یا ایالات متحده آمریکا و یا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از توافق خود سرباز زنند، حَکَم و داور انتخاب شده است تا حکمیت کنند که چرا یک طرف توافق را زیر پا گذاشته است. آنها به دلایل کشورها نگاه می‌کنند که آیا ایران و آمریکا از انجام تعهدات خود خودداری کرده‌اند یا نه. این ملاک عملکرد برجام می‌شود.
رئیس مجلس امروز گفته است که برجام تصمیم نظام بود. با این حال چرا عده ای از سیاستمداران با آن مخالفت می‌کنند؟
اگر دقت کنید و ریشه مخالفت این افراد سیاسی و حزبی را دربیاورید متوجه می شوید که آنها از همان ابتدا که مذاکرات شروع شد، بهانه‌جویی خود را آغاز کردند. گفتند چرا آقای ظریف با جان کری ملاقات کرده؛ چرا روحانی جواب لبخند یا تلفن آقای اوباما را داده؛ چرا آقای عراقچی با معاون آقای جان کری دست داده؛ چرا آقای ظریف با جان کری قدم زده؛ می‌بینید که دلواپسان تمام مدت نکته‌ای را بهانه می‌کردند تا علیه برجام صحبت کنند. از همان ابتدا یادمان هست که در سال 92 آقایان در سفارت آمریکا جمع شدند و داستان دلواپسان را به وجود آوردند. درحالی که هنوز هیچ توافق جدی‌ای روی کاغذ بین طرفین به وجود نیامده بود. البته علت مخالفت این افراد با برجام در این است که نمی‌خواستند گره هسته‌ای در دوره ریاست‌جمهوری حسن روحانی باز شود. اگر این اتفاق به دست جلیلی می‌افتاد، خوشحال هم می‌بودند اما در دولت روحانی نمی‌خواستند این امر رخ دهد. زیرا این باعث موفقیت و محبوبیت دولت یازدهم شد.
در چنین شرایطی مردم باید چگونه از صحت و سقم ماجرا باخبر شوند؟
نگاه همه ما به سخنان مقامات ارشد کشور، مسئولان رسمی و ذی‌صلاحی باشد که با نظر آنها برجام به نتیجه رسید.
اخیرا وزیر اقتصاد گفته که اقتصاد ایران از برجام منتفع نشده است. این سخنان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
برای آمدن سرمایه‌گذاری خارجی به ایران فقط مساله تحریم مطرح نیست. سرمایه‌گذار به اولین چیزی که نیاز دارد، حاکمیت شفاف قانون است. به نقل و انتقال آزاد سرمایه نیاز دارد. به قوانین و مقررات و تناسب آنها با سرمایه‌گذاری و نیز عدم وجود بوروکراسی نگاه می‌کند. انضباط مالی برای سرمایه گذار مهم است. آیا اینها اکنون در ایران وجود دارد؟ خیر. چرا باید خودمان را گول بزنیم. در این شرایط چه دلیلی دارد که کمپانی‌های بزرگ به ایران بیایند و سرمایه‌گذاری کنند، مگر ایران چه مزیت مهم اقتصادی‌ای برای آنها دارد. ما واقعیت را نمی‌خواهیم در نظر بگیریم و بعد کاسه‌ها را بر سر برجام می‌شکنیم.
