هرچیزی که باید در مورد کالا بدانید

​کالاهای پایه اغلب به عنوان نهاده‌های تولید سایر کالاها یا خدمات استفاده می شوند. بنابراین کالای پایه معمولاً به مواد خامی اطلاق می شود که برای تولید کالاهای نهایی استفاده می شوند. از سوی دیگر، محصول کالای تکمیل شده‌ای است که به مصرف کنندگان فروخته می شود.

کیفیت هر کالای معین ممکن است اندکی متفاوت باشد، اما اساساً در بین تولیدکنندگان مختلف تقریبا یکنواخت است. کالاها برای اینکه در بورس معامله شوند باید حداقل استانداردهای مشخصی را نیز رعایت کنند تا به عنوان درجه پایه نیز شناخته شوند.

نکات کلیدی

کالاها اغلب به عنوان نهاده تولید سایر کالاها یا خدمات استفاده می شوند.

سرمایه گذاران و معامله گران می توانند کالاها را مستقیماً در بازار نقدی (آنی) خرید و فروش کنند یا از مشتقات مانند قراردادهای آتی و اختیار معامله برای انجام این کار استفاده کنند.

کالاهای سخت به انرژی و محصولات فلزی اشاره دارند در حالی که کالاهای نرم اغلب کالاهای کشاورزی هستند.

معمولا سرمایه‌گذاران تشویق می شوند تا کالاها را برای پوشش ریسک تورم در سبد سرمایه‌گذاری گسترده تر خود نگهداری کنند.

آشنایی با کالاها

کالاها نهاده های خامی هستند که در تولید کالاها و خدمات نهایی استفاده می‌شوند. این کالاها همچنین ممکن است به کالاهای اساسی مانند برخی از محصولات کشاورزی باشند. ویژگی مهم کالا این است که تفاوت بسیار اندکی در میان واحدهای مختلف از یک نوع کالا وجود دارد، خواه این کالاها توسط یک تولیدکننده واحد تولید شده باشند یا چند تولیدکننده مختلف کالای یکسانی را تولید کنند. یک بشکه نفت، صرف نظر از تولیدکننده خود اساساً همان محصول است. همین امر در مورد یک بوشل گندم یا یک تن سنگ معدن نیز صدق می کند. در مقابل، کیفیت و ویژگی های یک محصول مصرفی معین اغلب بسته به تولید کننده کاملاً متفاوت خواهد بود (به عنوان مثال، کوکاکولا در مقابل پپسی).

برخی از نمونه های متعارف کالاهای پایه عبارتند از غلات، طلا، گوشت گاو، روغن و گاز طبیعی. اخیراً، این تعریف گسترش یافته و محصولات مالی مانند ارزها و شاخص‌های خارجی را نیز در بر می‌گیرد. پیشرفت های فناورانه نیز منجر به مبادله انواع جدیدی از کالاها در بازار شده است. به عنوان مثال، دقیقه مکالمه تلفن همراه و پهنای باند.

کالاهای پایه را می توان در بورس های تخصصی به عنوان دارایی مالی خرید و فروش کرد. همچنین بازارهای مشتقه بسیار پیشرفته‌ای نیز وجود دارند که به کمک آن‌ها می توانید قراردادهایی را روی چنین کالاهایی خریداری کنید (مانند معاملات سلف، آتی و اختیار معامله). برخی از کارشناسان معتقدند که سرمایه گذاران باید حداقل بخشی از سبد سرمایه‌گذاری توزیع ریسک شده خود را به کالاها اختصاص دهند، زیرا کالاهای پایه با سایر دارایی های مالی همبستگی بالایی ندارند و ممکن است به عنوان محافظ تورم عمل کنند.

نکته

کارشناسان توصیه می کنند که حدود 5 تا 10 درصد از سبد سرمایه‌گذاری به ترکیبی از کالاها اختصاص یابد. کسانی که توان ریسک‌پذیری کمتری دارند می‌توانند درصد کمتری از سبد خود را به کالاهای پایه اختصاص دهند. سرمایه گذاران عادی برای بهره‌مندی از بازده کالاهای پایه می‌توانند به یکی از چندین صندوق قابل معامله در بورس کالا یا صندوق های سرمایه گذاری متقابل مراجعه کنند.

خریداران و تولیدکنندگان کالا

خرید و فروش کالاها معمولاً از طریق قراردادهای آتی در بورس انجام می شود که کمیت و حداقل کیفیت کالای معامله شده را استانداردسازی می کنند. به عنوان مثال، بورس معاملات آتی و اختیار معامله شیکاگو (CBOT) تصریح می کند که هر قرارداد گندم برای معامله 5000 بوشل منعقد می‌شود و بیان می‌کند که از گندم با چه درجه کیفیتی می توان برای برآورده کردن شرایط قرارداد استفاده کرد.

دو نوع معامله گر قراردادهای آتی کالا را معامله می‌کنند. اولین دسته خریداران و تولیدکنندگان کالاها هستند که از قراردادهای آتی کالا برای اهداف پوشش ریسک استفاده می کنند که هدف اصلی پیدایش این قراردادها در ابتدا نیز همین مسئله بود. این معامله گران زمانی که قرارداد آتی منقضی می شود، کالای واقعی را تحویل می گیرند یا تحویل می‌دهند.

به عنوان مثال، کشاورزی که گندم کشت می‌کند با استفاده از قراردادهای آتی می‌تواند خود را برابر خطر از دست دادن پول به دلیل کاهش قیمت گندم قبل از برداشت محصول محافظت کند. این کشاورز می تواند قراردادهای آتی گندم را هنگام کاشت محصول بفروشد و قیمت از پیش تعیین شده‌ای را برای فروش گندم در زمان برداشت تضمین کند.

سفته بازان کالا

دومین نوع معامله گر کالا، سفته بازان هستند. این افراد معامله گرانی هستند که در بازارهای کالاها فقط با هدف سود بردن از نوسانات قیمت ها معامله می کنند. این معامله گران هرگز قصد ندارند زمانی که قرارداد آتی منقضی می شود، کالای واقعی را تحویل بدهند یا بگیرند.

بسیاری از بازارهای آتی بسیار نقد هستند و دامنه تغییرات قیمت و نوسان روزانه بالایی دارند که این مسئله آنها را به بازارهای بسیار وسوسه انگیزی برای معامله گران روزانه تبدیل می کند. کارگزاری ها و مدیران سبدهای سرمایه‌گذاری از بسیاری از قراردادهای آتی شاخص برای تعدیل ریسک استفاده می‌کنند. همچنین، از آنجایی که کالاها معمولاً همگام با بازارهای سهام و اوراق قرضه معامله نمی‌شوند، می‌توان از برخی کالاها عملا برای تنوع بخشیدن به سبد سرمایه‌گذاری استفاده کرد.

ملاحظات ویژه

قیمت کالاها معمولاً زمانی که تورم شتاب می‌گیرد افزایش می‌یابد، به همین دلیل است که سرمایه‌گذاران در دوره‌های افزایش نرخ تورم و به ویژه تورم غیرمنتظره اغلب برای بهره‌مندی از پوشش محافظتی کالاها به سمت آن‌ها می‌روند. با افزایش تقاضا برای کالاها و خدمات، قیمت کالاها و خدمات افزایش می‌یابد و کالاهای پایه نیز همان چیزی هستند که برای تولید آن کالاها و خدمات استفاده می‌شوند.

از آنجایی که قیمت کالاها اغلب با تورم افزایش می‌یابد، این طبقه دارایی اغلب می‌تواند به عنوان پوشش ریسکی در برابر کاهش قدرت خرید ارز عمل می‌کند.

کسانی که علاقه مند به یادگیری بیشتر در مورد کالاها و سایر موضوعات مالی هستند، در صورت تمایل می‌توانند در یکی از بهترین دوره های سرمایه گذاری موجود ثبت نام کنند.

نمونه هایی از کالاها

کالاها همان کالاهای پایه و مواد اولیه ای هستند که به طور گسترده استفاده می‌شوند و تفاوت معناداری میان واحدهای مختلف یک نوع از آن‌ها وجود ندارد. نمونه‌هایی از کالاهای پایه شامل بشکه‌های نفت، بوشل گندم یا مگاوات ساعت برق می‌شود. کالاها از دیرباز بخش مهمی از بازرگانی بوده اند، اما در دهه های اخیر شرایط معامله کالاها به طور فزاینده ای استانداردسازی شده است.

چه رابطه‌ای بین کالاها و مشتقات وجود دارد؟

بازار نوین کالاها به شدت بر اوراق بهادار مشتقه مانند قراردادهای آتی و قراردادهای سلف متکی است. به کمک این قراردادها خریداران و فروشندگان می توانند بدون نیاز به مبادله فیزیکی کالاها آن‌ها را به راحتی و در حجم زیاد با یکدیگر معامله کنند. بسیاری از خریداران و فروشندگان مشتقات کالایی این کار را برای گمانه‌زنی در مورد تغییرات قیمت کالاهای پایه آن‌ها و به منظور اهدافی مانند پوشش ریسک و محافظت از خود در برابر تورم انجام می‌دهند.

چه چیزی قیمت کالاها را تعیین می کند؟

قیمت کالاها نیز مانند تمام دارایی ها در نهایت توسط عرضه و تقاضا تعیین می شود. برای مثال، رونق اقتصاد ممکن است تقاضا برای نفت و سایر کالاهای انرژی را افزایش دهد. عوامل مختلفی مانند شوک‌های اقتصادی، بلایای طبیعی و اشتهای سرمایه‌گذاران (اگر سرمایه‌گذاران انتظار افزایش تورم را داشته باشند، ممکن است کالاها را به عنوان پوششی در برابر تورم خریداری کنند) ممکن است میزان عرضه و تقاضای کالاها را تحت تاثیر قرار دهند.

تفاوت بین کالاها و اوراق بهادار یا دارایی‌ها در چیست؟

کالاها محصولات فیزیکی هستند که برای مصرف یا استفاده در فرآیند تولید عرضه می‌شوند. از طرف دیگر دارایی ها کالاهایی هستند که از طریق استفاده مصرف نمی‌شوند. به عنوان مثال، پول یا قطعه ای از ماشین آلات برای مقاصد تولیدی استفاده می شوند، اما در طی استفاده باقی می‌مانند و از بین نمی‌روند. اوراق بهادار نوعی ابزار مالی است که یک محصول فیزیکی به حساب نمی‌آید. این اوراق یک سند قانونی (به عنوان مثال، یک قرارداد یا ادعا) است که جریان های نقدی خاصی را که از فعالیت های مختلف ایجاد می شود نشان می‌دهد (مانند سهامی که جریان های نقدی آتی یک کسب‌وکار را نشان می دهد).

چند نوع کالا وجود دارد؟

کالاهای سخت معمولاً به کالاهایی گفته می‌شود که از معادن یا استخراج از زمین به دست می‌آیند. این کالاها می تواند شامل فلزات، سنگ معدن و محصولات نفتی (انرژی) باشند. در عوض، کالاهای نرم به کالاهایی مانند محصولات کشاورزی که رشد می‌کنند اشاره دارد. این کالاها شامل گندم، پنبه، قهوه، شکر، دانه سویا و غیره می‌شوند.

کالاها در کجا معامله می شوند؟

بورس‌های اصلی کالای پایه ایالات متحده عبارتند از ICE Futures U.S و CME Group که چهار بورس عمده را اداره می کنند: بورس قراردادهای آتی و اختیار معامله شیکاگو (CBOT)، بورس کالای شیکاگو (CME)، بورس کالای نیویورک (NYMEX)، و شرکت بورس کالا (COMEX). همچنین، در سراسر جهان نیز بورس بزرگ کالا وجود دارند.