تعدیل هزینه زندگی معمولاً به میزان افزایش شاخص قیمت مصرف کننده برای حقوق بگیران شهری و کارگران دفتری (CPI-W) در یک دوره خاص انجام می‌شود. شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) بر اساس میانگین قیمت یک سبد کالای مشخص تعیین و برای اندازه گیری تورم استفاده می شود.
نرخ تعدیل هزینه زندگی برای سال 2022 معادل 5.9٪ تعیین شد به این معنی که مزایای سالانه فردی که در سال 2021 معادل 10000 دلار مزایای تامین اجتماعی دریافت می‌کرد، در سال 2022 بالغ بر 10590 دلار خواهد بود.
نکات کلیدی
تورم با استفاده از شاخص قیمت مصرف کننده برای حقوق بگیران شهری و کارگران دفتری (CPI-W) اندازه گیری می شود.
تعدیل خودکار هزینه زندگی سالانه در سال 1975 آغاز شد.
نرخ تعدیل هزینه زندگی برای سال 2022 معادل 5.9٪ تعیین شد.
آشنایی با تعدیل هزینه زندگی (COLA)
از آنجا که در طول دهه 1970 تورم بالایی وجود داشت، در قراردادهای مربوط به پاداش کارکنان، قراردادهای املاک و مستغلات و مزایای دولتی از نرخ تعدیل هزینه زندگی برای محافظت از افراد در برابر تورم استفاده شد. اداره آمار کار ایالات متحده (BLS) شاخص CPI-W را تعیین می کند و اداره تامین اجتماعی (SSA) نیز از آن برای محاسبه نرخ تعدیل هزینه زندگی استفاده می کند. فرمول محاسبه نرخ تعدیل هزینه زندگی با اعمال درصد افزایش شاخص CPI-W از سه ماهه سوم یک سال تا سه ماهه سوم سال بعد از آن تعیین می شود. این اطلاعات به طور منظم در وب سایت اداره تامین اجتماعی به روز می شود.
کنگره ماده‌ای را برای اعمال خودکار و سالانه نرخ تعدیل هزینه زندگی بر اساس افزایش سالانه شاخص CPI-W تصویب کرد که در سال 1975 اجرایی شد. قبل از سال 1975، مزایای تامین اجتماعی تنها با تصویب قانون ویژه کنگره افزایش می‌یافتند. در سال 1975، تعدیل هزینه زندگی بر اساس افزایش شاخص CPI-W از سه ماهه دوم 1974 تا سه ماهه اول 1975 انجام شد.
از سال 1976 تا 1983، تعدیل هزینه زندگی بر اساس افزایش شاخص CPI-W از سه ماهه اول سال قبل تا سه ماهه اول سال جاری انجام می‌شد. اما از سال 1983 به بعد، تغییر شاخص CPI-W از سه ماهه سوم سال قبل تا سه ماهه سوم سال جاری مبنای تعدیل هزینه زندگی قرار گرفت.
نرخ تورم در دهه 1970 از 3.3 تا 11.3 درصد متغیر بود. در سال 1975، نرخ تعدیل هزینه زندگی 8% تعیین شد در حالی که نرخ تورم 9.1٪ بود. در سال 1980، نرخ تعدیل هزینه زندگی با رقم 14.3٪ به بالاترین سطح خود در طول تاریخ رسید در حالی که نرخ تورم 13.5٪ بود. در طول دهه 1990، نرخ تورم به شدت کاهش یافت و افزایش به مراتب کمتر نرخ تعدیل هزینه زندگی را در پی داشت که در این دوره به طور متوسط به 2٪ تا 3٪ در سال می‌رسید. این امر تا اوایل دهه 2000 ادامه یافت به طوری که کاهش بیشتر نرخ تورم در این دهه منجر به عدم افزایش نرخ تعدیل هزینه زندگی در سال‌های 2010، 2011 و 2016 شد. نرخ تعدیل هزینه زندگی برای سال 2022 معادل 5.9 درصد تعیین شده است، که نسبت به 1.3 درصد در سال 2021 افزایش یافته است.
ملاحظات ویژه
تعدیل هزینه زندگی به دو جزء متکی است: تغییرات شاخص CPI-W و درصد تعیین شده در قرارداد کارفرما برای تعدیل هزینه زندگی. شاخص قیمت مصرف‌کننده نرخ تورم را تعیین می کند و به صورت سالانه مقایسه می شود. هنگامی که قیمت مصرف کننده کاهش می یابد – یا زمانی که تورم به اندازه کافی بالا نیست تا افزایش نرخ تعدیل هزینه زندگی را ضروری سازد- مزایای تامین اجتماعی افراد تحت پوشش تامین اجتماعی افزایش نمی‌یابد. اگر شاخص CPI-W افزایش نیابد، نرخ تعدیل هزینه زندگی نیز افزایش نمی‌یابد.
ماده مصونیت
مقررات مصونیت قانون تامین اجتماعی اجازه نمی‌دهد که افزایش حق بیمه استاندارد Medicare Part B برخی از افراد تحت پوشش تامین اجتماعی، مبلغ مزایای دریافتی آن‌ها از سال به سال دیگر کاهش دهد. اگر افزایش حق بیمه بخش B مبلغ مزایای تامین اجتماعی ذینفعان را کاهش دهد، حق بیمه بخش B کاهش می یابد تا ارزش اسمی مزایای تامین اجتماعی یکسان باقی بماند.
به طور معمول، تعداد کمی از افراد در برابر افزایش حق بیمه محافظت می‌شوند. با این حال، در سال هایی که مزایای تامین اجتماعی متناسب با نرخ تعدیل هزینه زندگی افزایش نمی‌یابند، ممکن است افراد بیشتری تحت تأثیر این ماده قرار گیرند. به عنوان مثال، در سال 2018 نرخ تعدیل هزینه زندگی برای مزایای تامین اجتماعی 2٪ تعیین شده بود و 28٪ از ثبت نام کنندگان این مزایا از افزایش حق بیمه بخش B محافظت شدند. در سال 2016، هیچ‌گونه افزایشی در مزایای تامین اجتماعی روی نداد و 70٪ از ثبت نام کنندگان از افزایش حق بیمه بخش B محافظت شدند.
انواع دیگر نرخ‌های تعدیل هزینه زندگی
برخی از کارفرمایان مانند ارتش ایالات متحده، گهگاه به کارمندانی که ملزم به انجام وظایف کاری در شهرهایی با هزینه زندگی بالاتر از شهر خود هستند، نرخ تعدیل هزینه زندگی موقت و اضافی اعطا می‌کنند. این نرخ‌های تعدیل هزینه زندگی موقت پس از اتمام وظایف کاری منقضی می شوند.
