منظور از تثبیت قیمت چیست؟

​تثبیت به طور کلی به عنوان دودلی بازار تعبیر می شود و زمانی پایان می یابد که قیمت دارایی به سطوح بالاتر یا پایین تر از این الگوی معاملاتی حرکت کند. در حسابداری مالی، ادغام به عنوان مجموعه ای از صورت های مالی تعریف می شود که یک شرکت اصلی و شرکت تابعه آن را به عنوان یک شرکت معرفی می کند (ادغام می کند).

نکات کلیدی

این وضعیت به طور کلی به دلیل عدم قدرت تصمیم‌گیری معامله گران ایجاد می شود.

قیمت دارایی ممکن است به دلایل مختلفی مانند انتشار اخبار بسیار مهم یا فعال‌سازی پی درپی سفارشات محدود از الگوی تثبیت قیمت خارج شود.

از نظر حسابداری، تحلیلگران از صورتهای مالی تلفیقی برای ارزیابی شرکتهای اصلی و فرعی به عنوان یک شرکت واحد استفاده می‌کنند.

آشنایی با تثبیت قیمت

دوره های تثبیت را می توان در نمودارهای قیمت برای هر بازه زمانی پیدا کرد و این دوره ها می تواند روزها، هفته ها یا ماه ها طول بکشد. معامله گران فنی به دنبال سطوح حمایت و مقاومت در نمودارهای قیمت هستند و سپس از این سطوح برای تصمیم گیری در مورد خرید و فروش استفاده می کنند. قیمت دارایی به دلایل مختلفی مانند انتشار اخبار بسیار مهم یا فعال‌سازی پی درپی سفارشات محدود از الگوی تثبیت قیمت خارج شود.

تثبیت قیمت: حمایت در مقابل مقاومت

مرزهای پایین و بالای قیمت دارایی، سطوح حمایت و مقاومت را در یک الگوی تثبیت قیمت ایجاد می کنند. سطح مقاومت انتهای بالایی الگوی قیمت است، در حالی که سطح حمایت انتهای پایینی آن را تشکیل می‌دهد.

هنگامی که قیمت از مناطق حمایت یا مقاومت شناسایی شده عبور می کند، دامنه نوسانات به سرعت افزایش می یابد و به همین ترتیب فرصت کسب سود برای معامله گران کوتاه مدت افزایش می یابد. معامله گران فنی بر این باورند که شکست بالای مقاومت به معنای افزایش بیشتر قیمت است، بنابراین معامله گر اقدام به خرید می‌کند. از سوی دیگر، شکست زیر سطح حمایت نشان می‌دهد که قیمت حتی کمتر از آن خواهد شد و معامله‌گر دارایی مربوطه را به فروش می‌رساند.

ادغام در حسابداری

در حسابداری مالی، صورتهای مالی تلفیقی برای معرفی یک شرکت اصلی و شرکت تابعه آن به عنوان یک شرکت ترکیبی استفاده می شود. یک شرکت مادر ممکن است مالک اکثریت سهام یک شرکت تابعه باشد در حالی که گروه‌های ذینفع فاقد حق کنترل (NCI) مالک باقی مانده سهام آن باشند. هم‌چنین، ممکن است شرکت مادر مالک کل شرکت تابعه خود باشد، بدون اینکه شرکت دیگری مالکیت بخشی از آن را در اختیار داشته باشد.

برای ایجاد صورت‌های مالی تلفیقی، دارایی‌ها و بدهی‌های شرکت تابعه مطابق ارزش بازاری منصفانه آن‌ها تعدیل می‌شوند و این مقادیر تعدیل شده در صورت‌های مالی ترکیبی استفاده می‌شوند. اگر میزان سرمایه شرکت اصلی و گروه‌های ذینفع فاقد حق کنترل در این شرکت بیش از ارزش بازاری منصفانه خالص دارایی ها (دارایی ها منهای بدهی) آن باشد، مبلغ اضافی به حساب دارایی سرقفلی منتقل می شود و مانده حساب سرقفلی نیز به مرور زمان به حساب هزینه منتقل می شود.

ادغام هرگونه معامله بین شرکت اصلی و شرکت تابعه یا بین شرکت تابعه و گروه‌های ذینفع فاقد کنترل را حذف می کند. صورت های مالی تلفیقی فقط شامل معاملات با اشخاص ثالث می شود و هر یک از شرکت ها به تهیه صورت های مالی جداگانه ادامه می دهند.

نمونه ای از ادغام در حسابداری

فرض کنید شرکت XYZ   ٪100از دارایی خالص ABC Manufacturing را به قیمت 1 میلیون دلار خریداری می کند و ارزش بازار منصفانه دارایی خالص شرکت ABC  برابر 700,000 دلار باشد. هنگامی که یک شرکت حسابداری صورتهای مالی تلفیقی را تهیه می‌کند، خالص دارایی های ABC با ارزش 700000 دلار فهرست می شود و مبلغ 300000 دلاری که بالاتر از ارزش بازاری منصفانه پرداخت شده است به حساب دارایی سرقفلی منتقل می شود.