بدهی‌هایی که از گذشته گریبان باشگاه را گرفته، هزینه‌های جاری و قراردادهای میلیاردی این فصل و همین طور موفق نبودن اسپانسر و سامانه هواداری کار را به جایی رسانده تا مدیران باشگاه رسما شماره حسابی برای دریافت کمک‌های مردمی اعلام کنند. قطعا پروژه‌های درآمدی مدیران باشگاه پرسپولیس این روزها خوب عمل نکرده تا مدیران آن باشگاه دست به دامن هواداران شوند. تیم فوتبال پرسپولیس روز پنجشنبه در جریان هفته بیست و چهارم لیگ برتر فوتبال ایران به هفدهمین برد خود دست پیدا کرد تا با ٥٦ امتیاز بالاتر از تراکتورسازی و استقلال، رده نخست جدول را برای خود استحکام ببخشد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد ، بازی‌های خوب و زیبای شاگردان برانکو تا به امروز نتایج خوبی هم برای این تیم به همراه داشته است به طوری که حتی پرسپولیسی‌ها امید دارند با کسب نتایج درخشان در آسیا، پس از سال‌ها بتوانند جام قهرمانی را بالا سر ببرند. اما واقعیت این است که یک روی سکه برای سرخ‌پوشان خوش‌یمن بوده اما آن روی سکه شاهد وضعیت اسفناکی هستیم.
پرسپولیس برخلاف روزهای خوبی که در نتیجه‌گیری دارد وضعیت خوبی از نظر مسائل مالی در باشگاه به خود نمی‌بیند.
در ابتدای فصل مدیران باشگاه پرسپولیس با شرکتی برای سامانه هواداری قرارداد بستند که بر پایه این قرارداد، هواداران پرسپولیس بخشی از قبوض تلفن همراه خود را بابت کمک به باشگاه می‌دادند. این سامانه آنقدر تبلیغ کرد که خیلی‌ها تصور می‌کردند هواداران پرسپولیس دیگر مجاب شده‌اند از تیم‌شان به طور کامل از نظر مالی حمایت کنند. تبلیغات این سامانه به جایی رفت که حتی از نظر فضای رسانه‌ای هم انحصاری برای خود ایجاد کرد تا بازیکنان و عوامل باشگاه فقط با این سامانه مصاحبه کنند تا به نوعی بتوانند درآمدزایی برای باشگاه داشته باشند اما به نظر می‌رسد این پروژه با شکست مواجه شده و این روزها درآمد چندانی برای باشگاه به همراه ندارد.
البته شاید بهتر باشد بگوییم مشکلات مالی باشگاه پرسپولیس فقط مربوط به اسپانسری این باشگاه نمی‌شود و بخش اعظمی از این مشکلات به خاطر پرداخت‌های کلان به برخی بازیکنان که عمدتا برای تیم بازی نکرده‌اند، باشد. در ابتدای فصل پرسپولیس سه بازیکن خارجی به نام‌های آنتونیو گولچ، الکسی پلیانسکی و پریمیوف جذب کرد که با انتقاد رسانه‌ها و پیشکسوتان این باشگاه مواجه شد. بررسی سوابق این بازیکنان نشان می‌داد این بازیکنان کیفیت لازم را ندارند اما مدیران پرسپولیس بدون گرفتن حتی یک تست فنی، با عقد قرارداد ٣٠٠ هزار دلاری این سه بازیکن را به خدمت گرفته‌اند. در همان مقطع مدیران این باشگاه در پاسخ به انتقاد رسانه‌ها اعلام می‌کردند این سه بازیکن به درخواست برانکو جذب شده‌اند اما به نظر می‌رسد خارج از مسائل فنی، افرادی در انتقال این بازیکنان و عقد قراردادشان نقش داشته‌اند. حال سوال اساسی اینجاست با وجود مشکلات عظیم مالی باشگاه پرسپولیس چرا مدیران این باشگاه حاضر به عقد قرارداد با بازیکنانی شده‌اند که شاید جمعا ٩٠ دقیقه هم برای پرسپولیس بازی نکرده‌اند. با وجود اینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها و بارها در سخنان خود به رعایت اقتصاد مقاومتی اشاره داشته‌اند چرا مدیران باشگاه بی‌توجه به این مساله پول بیت‌المال را در جیب دلالان و واسطه‌ها که از انتقال این بازیکنان سود برده‌اند، ریخته‌اند. سوال دیگری که در این باره در ذهن شکل می‌گیرد این است که چرا وزارت ورزش که ریاست مجمع باشگاه پرسپولیس را بر عهده دارد، به این موضوع ورود نمی‌کند؟
البته بررسی سوابق مالی باشگاه پرسپولیس نشان می‌دهد حیف و میل بیت‌المال در این باشگاه فقط مربوط به جذب بازیکنان خارجی و بی‌کیفیت نمی‌شود. اینکه یک باشگاه بخواهد برای آماده‌سازی تیمش اردویی برگزار کند، امری بسیار طبیعی است اما اینکه در هر اردو افراد همراه بی‌شماری که عمدتا غیر مسوول هستند و همراه تیم به این سفرها برده می‌شوند جای تامل دارد. به طور مثال چرا باید در سفر پرسپولیس به اوکراین، معاون اقتصادی باشگاه و همین طور معاون حقوقی باشگاه حضور داشته باشند؟ البته در سفر آخر پرسپولیس به عمان و همین طور امارات هم بیش از ١٥ نفر که هیچ کدام از آنها مسوولیتی در تیم نداشتند، به عنوان همراه با تیم به عمان و امارات سفر کردند. شاید اگر کمی در هزینه‌ها صرفه‌جویی می‌شد، امروز شاهد این نبودیم که باشگاه پرسپولیس برای تامین هزینه‌هایش این‌گونه دست به دامن هواداران شود.
بحث درآمدزایی در باشگاه‌ها امری بسیار مهم محسوب می‌شود. درست است که در فوتبال ایران سازوکار مناسبی برای درآمدزایی باشگاه‌ها وجود ندارد اما به استثنای باشگاه پرسپولیس هیچ کدام از ١٦ تیم لیگ برتری برای کسب درآمد دست به دامن هواداران‌شان نمی‌شود. هنر یک مدیر به این است که با جذب اسپانسر و انجام کارهای اقتصادی پول به باشگاه بیاورد و در ادامه با مدیریت این درآمد، باشگاه را اداره کند. اما به نظر می‌رسد مدیران باشگاه پرسپولیس نه تنها از درآمدزایی و انجام کارهای اقتصادی عاجز شده‌اند بلکه در مدیریت منابع و درآمدهای حاصله که از قبل هواداران به دست آمده هم ناتوان بوده‌اند. درست است که پرونده مانوئل ژوزه مربوط به مدیران سابق باشگاه بوده و چه‌بسا اگر همان زمان مدیریت درستی در این پرونده انجام می‌شد الان باشگاه پرسپولیس محکوم به پرداخت حدود ٧ میلیارد نمی‌شد اما اینکه بخواهیم این ٧ میلیارد تومان را از جیب هوادارانی که شاید درآمدشان در ماه به یک میلیون تومان هم نرسد برداریم، شاید کار منصفانه‌ای نباشد. مهدی مهدوی کیا در واکنش به این مساله به نکته زیبایی اشاره و عنوان کرد که در باشگاه هامبورگ هم از هواداران کمک دریافت می‌کنند اما در این باشگاه این کمک‌ها را به ساخت یک آکادمی بسیار مجهز برای تربیت کودکان و نوجوانان و ترغیب آنها به فوتبال اختصاص می‌دهند و در این باشگاه هیچ‌وقت پولی از هواداران برای پرداخت بدهی‌ها و همین طور برگزاری اردوها با همراهان زیاد و پرداخت قرارداد بازیکنان بی‌کیفیت خارجی دریافت نشده است.
اینکه هواداران پرشور پرسپولیس همراه باشگاه‌شان باشند و در مواقع حساس به تیم‌شان کمک کنند، کار بسیار تحسین‌برانگیزی است اما صحبت ما با مدیران باشگاه بر سر این موضوع است که چرا پول بیت‌المال را درست و بجا هزینه نمی‌کنند و برای این هزینه‌های‌شان هم پاسخی ندارند.
مهدی مهدوی‌کیا به نکته بسیار زیبایی اشاره کرد و گفت کمک گرفتن از هواداران برای پرداخت بخشی از بدهی‌های باشگاه ایرادی ندارد اما بهتر است مبلغ دقیق جمع‌آوری شده توسط این کمک‌ها اعلام و محل هزینه‌هایی که از این پول پرداخت می‌شود را هم به طور شفاف بیان کنند تا هواداران باشگاه بدانند پول‌شان دقیقا در کجا هزینه شده است. البته انتظار می‌رود حراست وزارت ورزش هم روی این موضوع و همین‌طور قرارداد بازیکنان خارجی بی‌کیفیت پرسپولیس ورود کند و دست دلالانی که در سال مقاومت اقتصادی به جیب باشگاه بردند تا دلارهای بیت‌المال را به جیب بزنند، رو کنند.
