توصیههای سیاستی اقتصاددانان به روحانی
27 کارشناس اقتصادی اولویتهای اقتصاد در دوران پساتحریم را مطرح کردند.
رویکرد حسن روحانی در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری، بر گفتوگو با جهان بر سر برنامه هستهای تنظیم شد و پیروز نهایی انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری ایران شد.اکنون این استراتژی حسن روحانی نزدیک به بار نشستن است. از نگاه برخی، توافق هستهای یکی از مهمترین اتفاقات در تاریخ سیاسی کشورمان محسوب میشود، به طوری که روابط ایران با سایر کشورها را پس از سالها به حالت عادی برمیگرداند، اما اهمیت این توافق فقط در مسائل سیاسی خلاصه نمیشود. اقتصاد ما که برای دورهای طولانی وضعیت مساعدی نداشته و دچار رکود تورمی شدیدی بوده، شاید بیش از سایر بخشها از این توافق و دستاوردهای آن بهرهمند خواهد شد. از همین رو شاید نقش دولت و سیاستهای آن در دوران جدید اقتصادی بسیار حساس و تعیینکننده باشد. به گزارش دنیای اقتصاد، در یک نظرخواهی، 27 نفر از کارشناسان اقتصادی (با این پیشفرض که اگر رئیس جمهور بودند چه میکردند؟) به بیان اولویتهای اقتصاد در دوران پساتحریم پرداخته اند. محمد طبیبیان: مرحله اول، شروع برنامه اجرایی رفع موانعی است که به وسیله تحریمها ایجاد شده است. این موانع تنها با امضای توافقنامه برداشته نخواهد شد. آثار تحریمها به صورت دستورالعمل یا به صورت رای دادگاه و احکام دولتی به تدریج برداشته میشود. رفع این موانع به یک سری فعالیتهای اجرایی و دیپلماتیک نیاز دارد تا به طور مثال بانکهای بینالمللی با بانکهای ایرانی شروع به مراودههای تجاری کنند و ال سی ایرانی را بپذیرند، همچنین دولت باید مانع از واردات کالاهای مصرفی از طریق منابع آزاد شده از توافق هستهای شود و منابعی که آزاد شده را باید صرف بخش عمرانی که در حال حاضر در دوره رکود قرار دارد، کنند چراکه این بخش میتواند زمینه ایجاد اشتغال در کشور را فراهم کند. جواد صالحی اصفهانی: در دوره تحریم حوزه اشتغال بسیار آسیب دیده است و این امر مشکلات اقتصادی و اجتماعی بسیاری ایجاد کرده است. یکی از اولین اقدامات دولت باید رفع موانع سرمایهگذاری و بهبود فضای کسبوکار و به تبع آن ایجاد اشتغال باشد که حوزه معیشتی مردم را سروسامان بدهد. همچنین دولت باید مشکلات ساختاری پیش روی بخش خصوصی را مرتفع کرده و افراد جویای کار را ساماندهی کند. فرشاد فاطمی: دولت باید در زمینه اتخاذ چند سیاست مهم در افقهای میانمدت و بلندمدت جدیت نشان دهد. لازم است توجه شود در صورت رفع تحریمها نگرانی کوتاهمدت اقتصادی قاعدتا رفع خواهد شد و دولت باید به سیاستگذاری در مورد چالشهای بلندمدت اقتصاد اهتمام بیشتری بورزد: 1-در هر صورت دو چالش مهم آب و بیکاری چالشهای غیر قابل اجتناب کشور در بلندمدت (افق 10 ساله) خواهند بود. اتخاذ سیاستهای هماهنگ، متناسب و هوشمندانه در این دو زمینه ضروری است. 2- اهتمام به توسعه فضای رقابتی و آزادسازی اقتصاد که در کنار رفع تحریمها و با ایجاد فضای مناسب کسبوکار امکان رشد صنعتی بالا با اتکا به جذب سرمایهگذاری خارجی و بهره وری بالاتر منابع داخلی اقتصاد را فراهم آورد. 3-اصلاح نظام بانکی یکی دیگر از ضرورتهای میانمدت اقتصاد است. 4-اصلاح قیمت حاملهای انرژی و تعیین تکلیف هدفمندی یارانهها یکی دیگر از اولویتهای دولت خواهد بود. 5-نهایتا و مهمترین ضرورت اقدامی است که دولت باید از آن اجتناب کند و آن عدم سرازیر کردن ارزهایی که احتمالا پس از توافق آزاد خواهد شد به اقتصاد و تکرار سیاستهای غلط گذشته در این زمینه است. تیمور محمدی: توسعه در عصر جدید فقط و فقط به وسیله سرمایه انسانی صورت میپذیرد که برای ارتقای آن نیازمند: 1-رفع تبعیض و مبارزه گسترده با فساد 2- نظام انگیزشی مناسب و رفع موانع رانت انحصاری برای نیروی انسانی 3- ارتقا و توجه بیش از پیش به نظام آموزشی 4- توجه به نظممداری علی دینی ترکمانی: اصلاح فرآیند انباشت سرمایه و استفاده بهینه تر از درآمدهای ارزی حاصل از فروش نفت و سرمایه خارجی که پس از توافق وارد اقتصاد کشور میشود در اولویت قرار دارند. امیر حسینی: اگر جای دولت و رئیس آن بودم، بعد از توافق سعی میکردم از همه بلندگوها اعلام کنم که اگر از این وضعیت پیش آمده برای اصلاح ساختار اقتصاد استفاده نکنیم، باز همان اشتباهات گذشته تکرار میشود. بعد توضیح میدادم که چطور نرخ ارز فعلی نه تنها نباید به سمت هزار تومان برود، بلکه باید به سمت نرخ واقعیاش با توجه به تورم انباشته سالهای قبل، پیش برود. حس پیروزی بعد از این دستاورد مهم آنقدر شرایط بیمار را آماده خواهد کرد که بتوان یک غده سرطانی دیگر را هم از بدن بیمار بیرون کشید. دولت حتما واقف است که اگر این کار را در شرایط عادی و ماهها پس از عادی شدن توافقنامه انجام دهد، چقدر سخت میتوان هم بلندگو به دست آورد و هم افکار عمومی را برای یک جراحی دردآور برای عموم آماده کند. امیر خسروشاهی: دولت میتواند قدمهای زیادی را به عنوان اولین قدم بردارد. اما یکی از مهمترین اقدامات احتمالا میتواند تدوین سیاستهای تجاری برای پیوستن به و تنیده شدن در اقتصاد جهانی باشد تا از این مسیر انتقال سرمایه و تکنولوژی به کشور صورت بگیرد و به دنبال آن شاهد رشد اقتصادی و افزایش اشتغال باشیم. علی ابراهیمنژاد: یک گام نسبتا سهلالوصول و البته ضروری که دیریا زود باید انجام شود و زمان بعد از توافق به دلایل مختلف، فضای مناسبی برای آن فراهم میکند تکنرخی کردن ارز است. یک اقدام کلیدی دیگر که البته بسیار دشوار و پیچیده است اما در خروج اقتصاد از رکود فعلی بسیار راهگشاست، تلاش برای رفع تنگنای اعتباری موجود در نظام بانکی و حل معضل بدهیهای دولت به بانکها است که امیدواریم با آزاد شدن بخشی از درآمدهای ارزی بلوکه شده دولت تا حدی اجرایی باشد. تیمور رحمانی: اولین اولویت دولت باید یکسانسازی نرخ ارز باشد. اولویت دوم برنامهریزی برای رفع موانع کاهش سود بانکی از طریق یک سیاستگذاری مناسب است البته این به معنای کاهش دستوری نرخ سود بانکی نیست اما با توجه به چشمانداز مثبت پیش روی بانک مرکزی میسر است. اولویت سوم شروع اجرای سیاستهای انبساطی به منظور خروج از رکود است، البته شاید ترس از افزایش تورم مانع اعمال سیاستهای انبساطی شده باشد اما میتوان امیدوار بود که به دلیل خوشبینی، تورم در اثر انتظارات کاهش یابد و میتوان برای شوکهای مثبت انبساطی نیز برنامهریزی کرد. اولویت چهارم ثبات بازارها است به نحوی که حتیالامکان از تصمیمات ناگهانی خودداری شود تا اطمینان در اقتصاد حاکم شود. در ادامه مسائل مربوط به بحران آب، محیط زیست و جمعیت، آموزش عالی و تامین اجتماعی نیز مورد توجه واقع شوند. حسن خوشپور: در صورت برقرارى توافق، حرکت اقتصاد ایران از سراشیبى رهایى مییابد و فضاى پیرامونى اقتصاد تغییر اساسى میکند ولى این به معناى شروع حرکت توسعه کشور نیست. تنها فضا تغییر میکند و آثار آن در اقتصاد کشور پدید مىآید. دولت باید در تدوین برنامه ششم این تغییر اساسى را لحاظ کرده و با یک پارادایم منطقى و متناسب با شرایط داخلى و خارجى، کشور را در مسیر صحیح قرار دهد. علی دادپی: مدیریت انتظارات و شروع اصلاحات اداری همراه با مبارزه با فساد. در شرایط فعلی ترس آن میرود که به دلیل حضور عواملی که به ارتشا و اختلاس عادت کردهاند، به طور کل بخش خصوصی نتواند از این فرصت استفاده کند. حمید زمانزاده: اولین انتظاری که بین مردم به وجود میآید انتظار برای کاهش نرخ ارز است. بسیاری از مردم و فعالان اقتصادی اعلام توافق را مساوی با کاهش نرخ ارز میدانند. دولت باید فضا را به نحوی مدیریت کند که از این کاهش جلوگیری کرده و نرخ ارز را در همین حول و حوش نگه دارد. در عین حال بانک مرکزی باید از این فرصت نهایت استفاده را ببرد و یک بار برای همیشه ارز را تکنرخی کند. در واقع حالا که حجم عظیمی از منابع در اختیار دولت قرار گرفته و فاصله نرخ رسمی و مبادلهای به کمترین حد خود رسیده باید ارز را تکنرخی کرد. ابراهیم یاوری: نکته اول اینکه معمولا در اتفاقات سیاسی، اجتماعی اقتصادی و نظامی، مردم با تحلیلها و بعضا پیشبینیهایی که انجام میدهند رفتارهای خود را با وقایع پیش رو تنظیم میکنند. به طور مثال کاهش قیمتها در زمان پذیرش قطعنامه 598. در حال حاضر نیز که یکی از مهمترین اتفاقات سیاسی تاریخ انقلاب در شرف وقوع است و انتظارات روانی مردم در پی ثبات اقتصادی و سیاسی بیشتر است، قطعا میتوانیم شاهد اتفاقات جالبی در سطح اقتصاد ایران باشیم. یکی از این اتفاقات جذاب و شیرین میتواند کاهش قیمت کالاهای شاخص و تعیینکننده باشد. با توجه به اینکه دولتمردان اقتصادی دولت از گروه اقتصاددانان معتقد به اقتصاد بازار هستند، انتظار میرود که به احترام تئوریهای اصیل اقتصادی در مقابل این حرکت سکوت اختیار کنند و به نفع کشور و مردم اجازه بدهند که متغیر اقتصادی انتظارات روانی با آزادی کامل تأثیرخود را روی اقتصاد ایران بگذارد و با سخنرانی و مصاحبههای بی مورد شائبه بر انگیز، شیرینی این حرکت را از مردم سلب نکنند. مصطفی طهماسبی: اولین اولویت در بعد خارجی باید رفع بورکراسیها و پیچیدگیهای فرآیند جذب سرمایههای خارجی باشد. همچنین کسب حداکثر امتیاز از طرفهای خارجی در این برهه زمانی به منظور انتقال تکنولوژی و دستیابی کشور به تکنولوژی روز بصورت کامل و نه صرفا فرآیند مونتاژ نیز باید از اولویتهای دولت باشد. در بعد داخلی، حمایت از تولیدات صنایع پایین دستی و بالادستی به صورت همزمان و همینطور به منظور استمرار رشد اقتصادی در سال جاری، تامین نقدینگی لازم، مواد اولیه و تکنولوژی بروز باید در اولویت قرار بگیرد. همینطور لازم است داراییهای آزاد شده کشور به سمت تولید هدایت شود. در دولت دهم زمانی که کشور با حجم قابل ملاحظهای از درآمدهای ارزی روبهرو شد، به دلیل عدم مدیریت مناسب، حجم زیادی از فساد به وجود آمد که نتیجه آن کاهش اطمینان مردم به دولت بود که امیدواریم دولت فعلی از این تجربه بهراحتی عبور نکند. احمدرضا جلالی نائینی: اولویت اقدامات دولت را در سه حوزه میتوان دسته بندی کرد: 1-حوزه پولی: یکسان سازی نرخ ارز و اتخاذ چارچوب متعادل کلان برای مدیریت شرایط جدید و هماهنگسازی سیاستهای مالی، پولی و ارزی برای جلوگیری از افزایش بیش از حد تقاضا. 2-حوزه سرمایهگذاری: هدایت درآمدهای آزاد شده و سرمایههای ناشی از سرمایهگذاری خارجی و سرمایهگذاری مشترک در جهت منافع ملی. 3- حوزه مالی: اصلاحات و ظرفیت سازی نهادی در سیستم بانکی و بازارهای مالی برای بهبود شرایط مالی و به جریان انداختن منابع داخلی و خارجی در نهایت قانونمندسازی، شفافسازی و مسوولیتپذیری در حوزه عملیات مالی و پولی به اجرای سیاستها کمک شایانی خواهد کرد. جعفر خیرخواهان: تبدیل توافق هستهای به جشنی ملی، میتواند سرآغاز وفاق و همگرایی عمومی برای ساختن ایران آینده باشد. چهره بازسازیشده و مثبت ایران را به جهانیان معرفی کند و ابرهای تیره ابهام و عدمقطعیت در فضای سرمایهگذاری و محیط کسب وکار برطرف شود. منبع اصلی و لایزال در هر اقتصادی، نه زمین و نفت و طلا، بلکه ذهن و تفکر آدمی است که اجازه اندیشیدن و نوآوری داشته باشد. متاسفانه از درون سازمان مدیریت و برنامهریزی تازه احیاشده چنین رویکردی دیده نمیشود. برای نمونه رئیس این سازمان بهتازگی رسیدن به رشد اقتصادی ۸ درصدی را منوط به وجود هزارهزار میلیارد تومان منابع کرده است نه تقویت اندیشهسازی و زیرساختهای نهادی گوناگون. کمیل طیبی: با توجه به ظرفیتهای اقتصاد کشورکه دلایل متعددی از جمله شرایط رکود-تورمی، اعمال تحریمها، انقطاع از بازارهای بینالمللی، عدم انتقال تکنولوژی و تأکید بر خودکفایی داشته است، از دولت انتظار میرود به انضباط مالی، حمایت از بخش خصوصی برای تعامل با بازارهای بینالمللی، اصلاح نظام بانکی و نظام مالیاتی ادامه دهد تا زمینه برای جذب سرمایهگذاری خارجی مهیا شود، زیرا مهمترین دستاورد مذاکرات هستهای به صفشدن سرمایهگذاران خارجی برای ورود به بخشهای اقتصادی کشور است. چالشهای واردات بیرویه و ظهور بیماری هلندی منجر به نگرانی بسیاری از کارشناسان اقتصادی کشور شده است که عملکرد آتی دولت باید این نگرانی را از بین ببرد. سید علی مدنیزاده: ﺑﺎ ﻭﺟﻮد ﺁﻧﻜﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﻓﺸﺎﺭ ﺑﻮدﺟﻪاﻱ ﺑﻮﺩﻩ ﻭﻟﻲ ﺩﺭ ﺷﺮاﻳﻄ ﺁﺯاﺩ ﺷﺪﻥ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻧﻔﺘﻲ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻛﺎﺭ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎﻥ بدهیهای قبلی ﺧﻮﺩ ﺭا ﻛﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮاﻱ ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﻲ و ﺑﺎنکها ﻣﻌضل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ، ﭘﺮﺩاﺧﺖ کند. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺭا ﺑﻪ ﺁﺭاﻣﻲ و ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻏﻴﺮﺭﻳﺎﻟﻲ ﻭاﺭﺩ اﻗﺘﺼﺎﺩ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺮاﻱ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﺗﻮﺭﻡ اﺯ ﺑﻴﻦ ﻧﺮﻭﺩ و اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﻮﺩ ﻣﻮﺟﺐ اﻳﺠﺎﺩ ﺗﻮﺭﻡ ﻧﺸﻮﻧﺪ. ﺗﺮﺗﻴﺒﺎﺗﻲ ﺭا ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺗﺎ ﻏﺎﻟﺐ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻭاﺭﺩ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﺪﻩ و ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭاﺭﺩ اﻗﺘﺼﺎﺩ ﻧﺸﻮﺩ. علیرضا سلطانی: توافق هستهای و رفع تحریمها در نگاه نخست، مطلوب اقتصاد ایران و فرصتی برای آن است؛ اما این گشایش در عین حال چالشهایی را نیز به همراه دارد. با این فرض، دولت در برخورد با شرایط جدید، 3 اولویت مهم در حوزه سیاستگذاری اقتصادی را باید مورد توجه قرار دهد: اولویت نخست دولت، مدیریت انتظارات و پرهیز از سیاستگذاری هیجانی ناشی از افزایش انتظارات عمومی است. فشارها و تنگناهای اقتصادی در سالهای اخیر و همچنین طولانی شدن فرآیند مذاکرات، موجب انباشت مضاعف انتظارات در سطوح اجتماعی، اقتصادی و حتی حاکمیتی شده است. این شرایط با توافق هستهای که خود به لحاظ روانی سطح انتظارات را به شدت افزایش میدهد، زمینهساز بروز سونامی انتظارات میشود. دولت در گام نخست ضمن مدیریت فضای عمومی انتظارات از طریق اطلاعرسانی و بیان شفاف شرایط و برنامهها، با پرهیز از سیاستهای هیجانی، باید تدابیر لازم را در مورد برخی بازارها مانند ارز، طلا و سهام اتخاذ کند تا از بروز نوسانات بزرگ جلوگیری کند.اولویت دوم دولت، مدیریت بازار ارز بهطور خاص است. توافق هستهای و رفع تحریمها، زمینه آزاد شدن ارزهای انباشته ایران در خارج خواهد شد. به جریان افتادن ارزهای انباشته شده در اقتصاد کشور، میتواند بازار ارز را دچار شوک کاهش قیمت کند که با توجه به تثبیت شرایط ارزی کشور در 3 سال اخیر، این تغییرات مطلوب نیست. مدیریت عرضه تدریجی ارز به اقتصاد کشور و سرمایهگذاری ارزهای آزاد شده در بخشهای اقتصادی خارجی از کشور باید در این راستا مورد توجه قرار گیرد.اولویت سوم دولت، بسیج منابع و امکانات کشور برای افزایش سریع تولید و صادرات نفت برای بازپسگیری جایگاه ایران در بازارهای جهانی است. ملاحظه بازار با هدف جلوگیری از کاهش قیمت نفت با ورود نفت ایران به بازار، اصلا مصلحت نیست؛ چراکه در صورت کاهش قیمت نفت، کشورهای دیگر برای تعادل قیمت نفت و جلوگیری از زیان، باید رفتار تولیدی خود را با حضور مجدد ایران تنظیم کنند. موسی غنینژاد: مهمترین و حساسترین سیاستی که از این پس باید مورد توجه قرار گیرد انضباط پولی و کنترل تورم است. با توجه به منابع زیادی که از خارج کشور وارد اقتصاد میشود دولت و بانک مرکزی باید تمام توجه خود را به کنترل نظام پولی و منابع آزاد شده معطوف کنند و از تجربه دوران وفور درآمد نفتی استفاده شود. در حقیقت در صورتی که انضباط پولی از دست دولت خارج شود. دوباره سیاستهای غیرعاقلانه پیش گرفته شود. دستاورد دوساله تورمی دولت از بین خواهد رفت و دوباره نرخهای بالای تورم باز خواهد گشت. بحث بعدی، تکنرخی کردن ارز است. فرصت خوبی که در حال حاضر برای یکسانسازی نرخ ارز وجود دارد شاید دیگر تکرار نشود. بنابراین به نظر میرسد بانک مرکزی باید دست به کار شده و ارز را تکنرخی کند. جلالالدین جلالی: استقبال از سرمایهگذاران خارجی که علاقمند به سرمایهگذاری در بخشهای مختلف هستند. آسانسازی مقررات برای جذب آنان و ایجاد زمینههای حمایتی لازم از سوی تمام ارکان حکومت و مردمی که نه تنها علاقمند به ایرانی آباد و آزاد و مستقل و قوی هستند بلکه راهکارهای تجربه شده رسیدن به آن را نیز میدانند. حضور شرکتهای خارجی کمابیش تضمینی است برای سرعت گرفتن رشد اقتصادی، کاهش بیشتر نرخ تورم و عدم بازگشت تحریمها. پویا جبلعاملی: تکنرخی کردن ارز از اولین اقدامات دولت باید باشد. در مورد نرخ ارز احتمالا انتظارات مردم این است که این نرخ افت شدیدی خواهد داشت و دلار به ارقام پایین سوق پیدا میکند. دولت باید مردم را توجیه کند که سطح نرخ ارز نشاندهنده پیشرفت یا پسرفت یک اقتصاد نیست، بلکه متغیرهای کلان اقتصادی هستند که پویا بودن اقتصاد را نشان میدهند؛ بنابراین تصور اینکه نرخ آزاد ارز به سطح پایینتری از نرخ ارز مبادلهای (دولتی) برسد تصور و انتظار نادرستی است. حمید قنبری: متن فنی توافق بسیار پیچیده است، با رفع تحریمها برخی نهادهای اقتصادی اجازه فعالیت دارند و برخی ندارند. برخی از بخشها نیز با شرایطی اجازه فعالیت دارند. اولین اقدام دولت باید بررسی جزء به جزء این موارد باشد و کاملا شناسایی کند که موانع از چه قسمتهایی از اقتصاد رفع شده است. در مرحله بعد دولت باید موانع بانکی را رفع کند و بانکهای کم ریسک و بزرگ شروع به کار کنند و همینطور دولت باید به فکر مکانیزم خروج از بخشهای کوچک خارجی باشد که به دلیل تحریم کشور سود سرشاری کسب میکردند. این بخشها با ایجاد موانعی و پیچیدگی در سیستم به راحتی اجازه خروج را نمیدهند. دولت باید به دنبال این باشد که با کمترین هزینه از این بخشها خارج شود و به دنبال شرکتهای بزرگ و معتبر باشد. درآخر اینکه به سرمایهگذاران خارجی اطمینان داده شود که اقتصاد ایران به دنبال رابطه بلندمدت است. غلامحسین دوامی: اولین اولویت دولت باید برنامهریزی بلندمدت برای ایجاد اشتغال و سرمایهگذاری باشد. همانطورکه آمارها نشان میدهد در سالهای گذشته فرصتهای زیادی برای ایجاد اشتغال از بین رفته و بسیاری از منابع انسانی و مالی کشور به هدر رفته است. در مرحله بعد فساد اقتصادی نیز از مواردی است که دولت باید در اولویت قرار دهد. امری که سالهاست در اقتصاد ما ریشه دوانده و اکنون فرصت خوبی برای از بین بردن آن است. علی مزیکی: دولت پس از توافق باید اقدامات بسیاری انجام دهد از اصلاح نظام بانکی گرفته تا تولید و اصلاح ساختار صنعت. اما اولویتهای اقتصادی دولت باید ایجاد ثبات در اقتصاد و از بین بردن نااطمینانی اقتصادی و دیگری استفاده از مکانیزم بازار در قیمتگذاری و خروج دولت از فرآیند قیمتگذاریهای دستوری باشد. در ضمن دولت باید بیشتر به فکر برنامههای بلندمدت باشد تا بتواند به ثبات اقتصادی دست یابد. مهرداد علیمرادی: به دلیل اینکه رفع تحریمهای نظام بانکی زمانبر است و انبارهای نفتی کشور هم پر است، در پیش گرفتن ساز وکار لازم برای رسیدن به سهمیه پیشین صادرات نفت در اوپک میتواند نخستین گام عملی دولت باشد. در واقع با توجه به شرایطی که دولت و اقتصاد کشور در آن قرار گرفته شاید در دسترسترین و مهمترین اقدامی که دولت میتواند در ماههای پیش رو در پیش گیرد باید در حوزه نفتی متمرکز باشد. علیرضا عبداللهزاده: اولین گام دولت پس از رفع تحریمها باید اصلاح انتظارات (توهم) عمومی از درآمد سرشار پس از رفع تحریمها باشد. دولت باید مردم را قانع کند که توافق، در کوتاهمدت تغییرات قابل لمسی بر اقتصاد کشور نخواهد گذاشت و مسیر رشد و رونق اقتصادی تنها در بلندمدت امکانپذیر است.