در جستجوی دکترین سیاست خارجی ران دیسانتیس / نامزدی که هنوز شهامت انتقاد از ترامپ را ندارد!
یکی از نشانههای مبارزات انتخاباتی زودهنگام ریاستجمهوری، ظهور خاطراتی است که به عنوان کتابی که گویای همهچیز است به بازار عرضه میشود اما در واقع، چیزهای کمی میگوید. در ۲۸ فوریه ۲۰۲۳، ران دیسانتیس، فرماندار جمهوریخواه ایالت فلوریدا که بسیاری از حامیان مالی فکر میکنند بهترین فرصت حزب برای خنثی کردن مجدد دونالد ترامپ برای ریاست جمهوری در کاخ سفید است، با انتشار کتاب خود به نام «شجاعت آزاد بودن» وارد این سنت ادبی شد.
اقتصادآنلاین- شیما احمدی- دیسانتیس جایگاه خود را به رایدهندگان اولیه جمهوریخواه مدیون است، کسانی که (نظرسنجیهای اولیه نشان میدهد) بین او و رییس جمهور سابق، به دلیل تعقیب بیوقفه جنگهای فرهنگی داخلی پیرامون آموزش نظریه نژادی انتقادی، قرنطینه برای ویروس کرونا و سانسور محافظهکاران در شبکههای اجتماعی مردد شدهاند. اما در حالی که یک فرماندار جاهطلب ممکن است فقط به جنگ بیداری فکر کند، یک رییس جمهور باید جنگ را مدیریت کند.
پیش از این، دیپلماتهای خارجی در واشنگتن، معدود نظرات عمومی و سوابق سیاسی گذشته دیسانتیس را بررسی میکردند تا حدس بزنند که او چگونه روابط خارجی و تجاری آمریکا را بازسازی میکند. برخی با اسرائیلیها ارتباط میگیرند، افرادی که دیسانتیس زمانی که نماینده کنگره بود با آنها صمیمی بود، به این امید که آنها از تمام جزئیات خبرداشته باشند. آنها فکر میکردند که کتاب دیسانتیس ممکن است به پر کردن برخی از شکافها کمک کند. متاسفانه برای آنها، پرسوجوها باید برای مدتی دیگر ادامه یابد. این کتاب یک تفکر عمیق در مورد امور بینالملل نیست، بلکه سند وضعیت برای انتخابات مقدماتی ناخوشایند پیشرو است که تنها سرنخها و جزئیات کمی را در مورد نحوه مدیریت دیسانتیس در صورت رسیدن به ریاست جمهوری در مورد چین، اوکراین و تجارت ارائه میدهد.
علیرغم عنوان کتاب، دیسانتیس هنوز شهامت انتقاد از ترامپ را ندارد و در تمام مدت از او تقدیر میکند. درحالی که این فرماندار وقت صرف میکند تا «انگیزه مسیحایی» نومحافظهکاران را که در دوران ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش بر آن تسلط داشتند، بیاعتبار کند، ملیگرایی و حمایتگرایی ترامپ مورد تحسین قرار میگیرد. دیسانتیس مینویسد که ترامپ، همزمان با ساختن دیوار در مزر مکزیک، «به درستی شکستهای آمریکا در داخل را جبران کرد، به ویژه برونسپاری تولید از آمریکا به سرزمین چین و در خارج از کشور، یعنی جنگهای بیپایان در عراق و افغانستان».
لحظات چالش برانگیزی مانند خروج دولت ترامپ از توافق هستهای ایران، یا توافقنامه آب وهوایی پاریس یا توافق دوحه در سال ۲۰۲۰ که باعث تسلط طالبان به افغانستان در سال ۲۰۲۱ شد، چندان مورد بحث قرار نگرفته و قطعا مورد انتقاد قرار نمیگیرد. او به تصمیم ترامپ برای انتقال سفارت در اسرائیل از تل اویو به اورشلیم اعتبار میبخشد و میگوید که هشدارها در مورد عواقب فاجعهبار انجام این کار، ورشکستگی طبقه «متخصص» بوروکراتیک ما را تایید میکند. (پوسیدگی دولت پنهان و مافیا و مطبوعات که میراث ملی و گارد ویژه طبقه حاکم شکست خورده کشور هستند، مضامین تکراری هستند.)
سیاست خارجی به طور کلی برای رایدهندگان آمریکایی آنچنان کم اهمیت است که نامزدهای ریاستجمهوری تمایل دارند مواضع خود را با اصطلاحات داخلی توصیف کنند. ترامپ میخواست به دورانی بازگردد که آمریکا اولین بود که به معنای اعمال تعرفه بر متحدان و رقبای مشابه و تهدید به خروج از ناتو بود. رییس جمهور جو بایدن کسی که گفت "دیگر خط روشنی بین سیاست خارجی و داخلی وجود ندارد"- به طور متناوب ایدههای خود را به عنوان یک "سیاست خارجی برای طبقه متوسط" یا به عنوان یک رقابت بزرگ و وجودی بین دموکراتها و اقتداگرایان توصیف کرده است. این چارچوببندی که شی جینگ پین، رییس جمهور چین را آزار میدهد، به منظور تداعی حمله شرمآور به ساختمان کنگره توسط حامیان ترامپ در ۶ ژانویه ۲۰۲۱ است. این موضوع در مورد دیسانتیس نیز صدق میکند که اشتباهات داخلی و خارجی آمریکا را نتیجه همان پدیده میداند: تکیه بر نخبگان منحط جهانیگرا که از سیاستهایی استقبال میکنند که اهمیت حاکمیت ملی را نادیده میگیرند و از مرزهای باز و «اقتصاد جهانی» حمایت میکنند.
دیسانتیس به عنوان یک نماینده کنگره یک جنگگرای برجسته روسیه بود که دولت اوباما را وادار کرد تا پس از الحاق غیرقانونی کریمه در سال ۲۰۱۴ به اوکراینیها کمکهای مسلحانه کند. دیسانتیس درحالی که به نامزدی ریاست جمهوری فکر میکند، منتقد سیاست «چک سفید» آقای بایدن در مورد اوکراین است که «هدف راهبردی» ندارد. این کاملا مانند همان عقبنشینی ترامپ نیست که اکنون به نظر میرسد میخواهد حمایت خود را کاهش دهد، اما با دیدگاههای دیگر رقبای جمهوریخواه مانند مایک پنس و مایک پمپئو که به شدت از اوکراین حمایت میکنند، همخوانی ندارد.
دیسانتیس در حالی که در کنگره بود، به تسریع مشارکت شرکت ترانس پسفیک، یک ابتکار تجاری که توسط باراک اوباما راهاندازی شد، رای داد که با شکست مواجه شد. اکنون، در راستای حزب خود، دیسانتیس در مورد معاملات تجاری سکوت کرده است. تقریبا مانند همه جمهوریخواهان و اکثر دموکراتها، او نسبت به چین تندرو است و در سال ۲۰۲۱ قانونی را با هدف سختگیری بیشتر سرقت اسرار شرکتها و مالکیت معنوی در فلوریدا امضا کرد.
دیسانتیس سیاستمداری است که زیرکتر از آن چیزی است که شهرت او نشان میدهد. او توانسته با اعمال سیاست سختگیرانه مبهم استراتژیک، نظر همه جناحهای حزبش – طرفداران سختکوش ترامپ، طبقه اهداکننده بینالمللی و راست مذهبی - را جلب کند. مثلاً در کتاب جدید او به سقط جنین، فقط اشاره شده است.
اگرچه آقای ترامپ به دنبال بهانهای برای دعوا و جستجو برای جوسازی در اظهارات عمومی آقای دیسانتیس بوده، اما دسانتیس از پاسخ دادن خودداری کرده است. سایر رقبای پیشبینی شده برای نامزدی نیز از حمله به آقای ترامپ که همچنان محبوب این حزب است، خودداری میکنند. نیکی هیلی، فرماندار سابق و یکی از اعضای کابینه ترامپ که نامزدی خود را اعلام کرده، اخیراً از سؤالی مبنی بر تفاوت خود با رئیس سابق خود یعنی ترامپ طفره رفت. به نظر میرسد مقالات فارین افرز باید در مورد اینکه چگونه جهانبینی فرماندار فلوریدا با ترامپیسم متفاوت است، تا پایان رقابت نامزدی صبر کنند. تا آن زمان، دکترین دسانتیس این خواهد بود که کمتر حرف بزند و موضوع را عوض کند.