چرا کودکم با دهان باز می خوابد؟ / علل و راهکار مناسب در خوابیدن کودکان با دهان باز

به گزارش اقتصاد آنلاین؛ از علل شایع خوابیدن کودکان به دهان باز این است که  نوزاد تازه متولد شده تقریباً به طور انحصاری از طریق بینی نفس می کشند مگر اینکه  راه بینی جلوی بینی آنها گرفته شود. در حقیقت، نوزادان  تا حدود ۳ تا ۴ ماهگی  هنوز بازتاب نفس کشیدن از طریق دهان را یاد نگرفته اند. اما با گذشت زمان، تنفس از طریق دهان ممکن است به عادتی تبدیل شود که ترک آن سخت است. نکته این است که، تنفس دهانی به اندازه تنفس بینی کارآمد نیست. به ویژه هنگامی که صحبت از جذب اکسیژن در ریه ها می شود. همچنین تنفس از طریق بینی به فیلتر شدن باکتری ها و مواد تحریک کننده از ورود به بدن کمک می کند.

تنفس دهانی اگر به ندرت اتفاق بیفتد بی خطر است. اما اگر کودک شما بیش از حد معمول از طریق دهان نفس می کشد، این نیز می تواند نشانه ای از یک عارضه زمینه ای برای سلامتی باشد.

در این پست، ما همه چیز را درباره  علت خوابیدن کودکان به دهان باز و روش های درمانی احتمالی را برای شما بازگو می کنیم.

---

آیا اگر کودک شما دهان باز می خوابد باید نگران باشید؟

نوزاد تازه متولد شده در نفس کشیدن از طریق دهان مهارت ندارد. بنابراین، اگر کودک شما از طریق بینی نفس نمی کشد و این کار را با دهان انجام می دهد، می تواند نشان دهنده انسداد در مجاری بینی و تنفسی او باشد.

مخاط

تجمع مخاط در بینی کوچک کودک شما می تواند سوراخ های بینی را مسدود کرده و نفس کشیدن را دشوار کند. در این شرایط، از آنجا که کودک نمی تواند از طریق بینی نفس بکشد، از دهان خود شروع به تنفس می کنند.

آپنه خواب

آپنه خواب، نوعی اختلال است که در آن مجاری تنفسی فوقانی به دلایل مختلف از جمله لوزه های ملتهب، بزرگ شدن آدنوئیدها یا عفونت انسداد می یابد. در این شرایط نوزاد شما ممکن است علائمی مانند خروپف، خواب بی قرار، تنفس نامنظم و تنفس دهانی از خود نشان می دهد.

انحراف تیغه بینی

دیواره نازکی از بافت به نام تیغه بینی، بینی را به دو مجرای بینی جداگانه تقسیم می کند. جابجایی و تغییر شکل این تیغه به یک طرف، می تواند منجر به اختلال در نفس کشیدن کودک شما شود. حتی می تواند باعث شود کودک به جای آن از طریق دهان نفس بکشد .این انحراف تیغه بینی ممکن است در مرحله جنینی اتفاق بیفتد و باعث شود برخی از نوزادان با این بیماری به دنیا بیایند.

آلرژی

بدن نوزادان می تواند آلرژی ایجاد کند که باعث تولید بیش از حد مخاط می شود و در نتیجه می تواند راه بینی کودک شما را مسدود کند. در این شرایط بهتر است با استفاده از دستگاه تنفس بینی، بینی آنها را تمیز کنید تا آنها بتوانند از طریق بینی تنفس کنند.

عادت

نوزادانی که در گذشته ناراحتی های تنفسی را تجربه کرده اند ممکن است عادت به تنفس از طریق دهان پیدا کنند.

عوارض خوابیدن کودک با دهان باز چیست؟

در برخی شرایط، خوابیدن کودکان با دهان باز می تواند منجر به بروز عوارض جانبی شود، این عوارض ناشی از تنفس دهانی کودکان در هنگام خواب، عبارتند از:

خشکی لب و دهان

نفس کشیدن از طریق دهان، باعث تبخیر سریع بزاق و در نتیجه خشکی لب ها و خشکی دهان می شوند. کودکانی که به طور معمول با دهان باز می خوابند، احتمالاً دهان و لب هایشان خشک است.

تشدید آسم

بینی مواد محرک، گرد و غبار و آلاینده ها را فیلتر می کند. با این حال، دهان نمی تواند این اقدامات را انجام دهد. نفس کشیدن از طریق دهان می تواند باعث رسیدن آلرژن های احتمالی به ریه ها شود. حتی خطر حمله آسم را در نوزادانی که قبلاً به این بیماری مبتلا شده اند را افزایش دهد.

رانش زبان

نوزادانی که به طور معمول از طریق دهان نفس می کشند ممکن است زبان خود را به سمت دندان های جلو فشار دهند. به این حالت رانش زبان گفته می شود. تنفس مکرر دهانی می تواند باعث ضعیف شدن عضلات زبان و دهان و رانش زبان شود. این وضعیت در نهایت می تواند مشکلاتی از قبیل نامرتب شدن دندان ها، وضعیت غیرعادی دهان، مشکل در جویدن غذا و حتی اختلالات گفتاری را ایجاد کند.

تغییرات صورت

تنفس دهانی، ممکن است در رشد سالم عضلات فک و صورت اختلال ایجاد کند. این وضعیت ممکن است منجر به تغییرات ساختاری در صورت، حتی طولانی تر یا باریک تر شدن صورت بیش از حد معمول شود.

تغییرات وضعیتی

کودکان برای تنفس راحت، تنفس دهان اغلب سر خود را خم می کنند. این امر لگن، کمر، شانه ها و گردن آنها را تحت فشار قرار می دهد. حتی ممکن است منجر به وضعیت بد بدن شود. حتی در رشد سالم اسکلتی عضلانی کودک تداخل ایجاد کند.

تغییرات رفتاری

تحقیقات نشان می دهد که تنفس دهانی ممکن است باعث اختلالات خواب شود، که به نوبه خود ممکن است منجر به علائمی شبیه به علائمی شود که در اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) رخ می دهد. همچنین، کودکان مبتلا به ADHD اغلب کمبود خواب را تجربه می کنند، که ممکن است باعث تنفس دهانی نیز شود.

کمبود خواب و رشد

نوزادان در خواب رشد می کنند. اگر کودک هنگام خواب از طریق دهان نفس بکشد، احتمالاً خواب خوبی ندارد. کمبود خواب ترمیمی می تواند در طولانی مدت بر رشد، تمرکز، رفتار و رشد کلی کودک تأثیر بگذارد.

 نوزادان و کودکانی که هنگام خواب از طریق دهان خود نفس می کشند غالباً به اندازه کسانی که از طریق بینی نفس می کشند عمیق نمی خوابند. در حقیقت، ممکن است برخی از بچه های مبتلا به ADHD با مشکلات کم خوابی ناشی از  تنفس دهان مواجه شوند. علائم هر دو اختلال مشابه است. علاوه بر آن، تنفس دهانی همچنین ممکن است غلظت اکسیژن را در خون کاهش دهد. با گذشت زمان، این وضعیت می تواند منجر به مواردی از مشکلات قلبی تا فشار خون شود.

چگونه می توان از خوابیدن کودک با دهان باز جلوگیری کرد؟

چندین راهکارها وجود دارد که با استفاده از آنها می توانید کودک خود را از شر تنفس دهانی و یا خوابیدن با دهان باز در طول خواب خلاص کنید.

این راهکارها عبارتند از:

هوای خانه را مرطوب کنید. اگر مخاط زیاد باعث ایجاد مشکل در تنفس بینی کودک شما شده است، می توانید یک دستگاه رطوبت ساز خنک تهیه کنید که باعث افزایش رطوبت هوا شود. این افزایش رطوبت می تواند باعث از بین رفتن گرفتگی بینی شود. حتی تنفس بینی را آسان تر کند.

حمام گرم بدهید. حمام گرم به نوزادان نه تنها به آنها کمک می کند تا آرام شوند بلکه مخاط جمع شده در مجاری بینی را نیز پاک می کند.

آب نمک را امتحان کنید. اگر مخاط بینی کودک شما خیلی ضخیم است و به راحتی تخلیه نمی شود، از قطره های نمکی استفاده کنید. استفاده از قطره های نمکی می تواند به نازک شدن مخاط کمک کند تا به راحتی مکش شود. این قطره ها بی خطر هستند و می توانند به طور مکرر استفاده شوند.

از کم آبی بدن کودک جلوگیری کنید. شیر یا شیر خشک کافی را به کودک بدهید تا بدن او را مرطوب نگه دارد. مصرف کافی مایعات از کمبود آب بدن جلوگیری کرده و جریان مخاط را حفظ می کند.

هوا را فیلتر کنید. وجود مواد حساسیت زا در هوا می تواند علت اصلی آلرژی کودک شما باشد، که به نوبه خود می تواند باعث انسداد بینی و تنفس دهان شود. فیلتر هوا تهیه کنید که بتواند کیفیت هوا را بهبود بخشد و احتمال انسداد مخاط را کاهش دهد.

از سرنگ بینی استفاده کنید. می توانید از سرنگ بینی استفاده کنید که می تواند به مکش مخاط اضافی از بینی کودک کمک کند. با این وجود، هنگام استفاده از آن، باید احتیاط کنید. زیرا مجاری بینی کودک حساس است.

محیط اطراف را تمیز نگه دارید. اگر در خانه خود از حیوانات خانگی نگه داری می کنید، باید مرتباً خانه را با جاروبرقی تمیز کنید تا از شر هرگونه موی حیوان خانگی خلاص شوید.

چه موقع به یک دکتر مراجعه کنید؟

بیشتر راهکار های پیشنهادی فوق می تواند به بهبود تنفس بینی کمک کند. اما اگر فکر می کنید این راهکارها هیچ کمکی به وضعیت خوابیدن کودک شما با دهان باز نمی کند، یا به نظر می رسد تنفس دهانی در تغذیه و خواب کودک شما اختلال ایجاد می کند، سریعاً به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید.

اگر شک دارید که کودک شما به دلیل شرایط ذاتی مانند انحراف تیغه بینی یا آپنه خواب ممکن است از دهان نفس بکشد، این موضوع را با پزشک متخصص اطفال در میان بگذارید. پزشک می تواند آزمایش های مختلفی را برای تعیین علت اصلی تنفس دهانی در کودک انجام دهد.

نوزادان به طور مداوم رشد می کنند و بسیاری از عادت های نوزادی آنها می تواند به تدریج با بزرگ شدن کودک از بین برود. کودک در نهایت می تواند تنفس دهانی را با بزرگتر شدن متوقف کند. برای بهبود وضعیت کودک می توانید چند مرحله پیشگیرانه در خانه امتحان کنید. در صورت عدم موفقیت، به پزشک مراجعه کنید. نظارت والدین و معاینه منظم پزشک می تواند مشکلاتی که منجر به تنفس دهانی می شود را کاهش دهد. حتی به رشد سالم کودک کمک کند.