چرا وال استریت به چینی ها علاقه دارد؟
به رغم تنش های سیاسی و سخت گیری های نظارتی پکن در سال گذشته، بانک ها و مدیران پولی به شدت خواهان رقابت در سرزمین اصلی چین هستند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دنیایاقتصاد، با افزایش تنش میان چین و آمریکا در تابستان گذشته، مدیرعامل ارشد شرکت جیپی مورگان قصد خود برای سفر به هنگکنگ را برملا کرد. جیمی دیمون در نوامبر گذشته این سفر را انجام داد و اولین مدیر ارشد بانکی آمریکایی بود که از زمان وقوع همهگیری کرونا به قلمرو چین سفر میکرد. سفر ۳۲ ساعته او به قطب مالی آسیا فرصتی برای تشکر از هزاران نفر از کارکنان آنجا عنوان شد. ولی این سفر یادآوری بود بر تعهد این شرکت به قلمرو چین، علاوه بر تعهد به سرزمین اصلی آن. جایی که جیپی مورگان حدود ۲۰میلیارد دلار از طریق وام، سپردهگذاری، تجارت و سرمایهگذاری در آن ریسک کرده است.
برخی سیاستمداران آمریکایی در پی نگرانیهایی بابت امنیت ملی و حقوق بشر از شرکتها خواستهاند از چین فاصله بگیرند. ولی والاستریت به جای اینکار در حال محکمتر کردن روابط است. جیپی مورگان در آگوست گذشته کنترل کامل یک سرمایهگذاری مشترک اوراق بهادار با یک شرکت چینی را به عهده گرفت و حالا هم قصد دارد همان کار را با یک تجارت مدیریت دارایی انجام دهد.
مورگان استنلی نیز به دنبال گرفتن پنج مجوز جدید بانکی در سرزمین اصلی چین در سال ۲۰۲۲ است و گلدمن ساکس نیز نیروی کار خود را دو برابر کرده است. سیتیگروپ در دسامبر گذشته برای کسب مجوز بانکداری سرمایهگذاری و تجارت اوراق بهادار درخواست داد و قصد دارد در ۲۰۲۲ مجوز معاملات آتی را پیگیری و در مجموع ۱۰۰ نیروی کار در کشور اضافه کند.
هم دولت آمریکا و هم چین، شرکتهای چینی که سهمشان در بازار نیویورک عرضه میشود را سرکوب میکنند و این مساله به تجارتی پرسود که از هنگکنگ هدایت میشود ضربه میزند. ولی بانکهای آمریکایی که میخواهند در دومین اقتصاد بزرگ جهان سهمی داشته باشند، با وامدهندگان بزرگ چینی در سرزمین خودشان وارد رقابت شدهاند.
والاستریت همواره به چین به عنوان آخرین مرز پولسازی نگاه کرده است و قرار بود سال ۲۰۲۱، سال به ثمر نشستن سرمایهگذاریهای گسترده این شرکت باشد. بانکهای خارجی تازه حق کنترل کامل بر سرمایهگذاریهای مشترکشان و شروع کسب و کار مدیریت دارایی متعلق به خودشان را پیدا کرده بودند. ولی پیش از اینکه سال شروع شود، پکن عرضه اولیه سهام انتگروپ را در آخرین لحظه متوقف و شرکتهایی چون جیپی مورگان و سیتیگروپ را از ۴۰۰میلیون دلار کارمزد محروم کرد. پس از آن، فشار نظارتی بر بخشهای مختلف، از فناوری گرفته تا آموزش و دارایی، عرضههای اولیه را محدود کرد.
به علاوه، آمریکا در حال تقویت قوانین افشای مالی برای شرکتهای چینی است که سهامشان را در آمریکا عرضه کردهاند. سیاستگذاران چینی شرکت دیدی را مجبور کردهاند تا از بازار سهام آمریکا خارج شود و در حال بستن روزنههایی هستند که عرضههای اولیه آمریکا را تسهیل کرده است. نتیجه کاهش ۵۲درصدی ارزش عرضه اولیه سهام شرکتهای چینی و کاهش کارمزد برای بانکهایی چون گلدمن ساکس بود که سهام دیدی و سایر شرکتها را در نیویورک عمومی کردند.
این کسب و کار آنقدر قدرتمند بوده است که بانکها در سال ۲۰۲۰ بیش از یکمیلیارد دلار از کارمزد عرضه اولیه شرکتهای چینی که سهام خود را در آمریکا عرضه کردند به دست آوردند. این درآمد در سال گذشته به ۶۲۵میلیون دلار کاهش یافت.
در حالی که انجماد نیویورک ممکن است موقتی باشد، اگر شرکتهای چینی بتوانند سهم خود را در هنگکنگ یا از طریق صرافیها در شانگهای یا شنژن عرضه کنند، نیاز کمتری به جمعآوری پول از خارج دارند. حرکت بیشتر به سمت بازار داخلی چین خطرات بسیاری دارد. کارگزاریهای دولتی تیمهای گستردهای دارند که با شرکتهای چینی و استارتآپها وارد معامله میشوند. شرکتهای مالی بینالمللی در ۲۰۲۰ در مجموع ۴۸میلیون دلار در سرزمین اصلی چین زیان کردند؛ در حالی که بانکهای سرمایهگذاری چین بیش از ۲۴میلیارد دلار سود کردند. نگاهی به رتبهبندی معاملات صورتگرفته نشان میدهد بانکهای خارجی پس از سالها تلاش، ورود معناداری به چین نداشتهاند. گلدمن ساکس در رتبهبندی سال گذشته افزایش سهام داخلی چین رتبه ۱۵ را کسب کرد.
بانکداران جهان میگویند پس از سالها همکاری با شرکای محلی، به تازگی با اخذ مجوزهای جدید شروع به گسترش فعالیت کردهاند و اینکه به دست آوردن تنها سهمی از بازار ۴۵هزار میلیارد دلاری، ثروتی بادآورده خواهد بود. از سوی دیگر آنها معتقدند که با افزایش جریان پول به سمت چین، تجارت و مدیریت دارایی بسیار رشد خواهند کرد. خریدهای خارجی سهام چین در سرزمین اصلی ۱۵درصد از جریان کل را در سهماه سوم ۲۰۲۱ به خود اختصاص داد که نسبت به سهم تنها ۳درصدی ۲۰۱۳ افزایش قابلتوجهی داشته است. بانکهای جهان و مدیران پولی در نهایت میتوانند ۱۰درصد از بازار صندوقهای مشترک را در چین طی ۵سال در اختیار بگیرند.
با وجود تمام این پتانسیلها، شرکتهای آمریکایی در رابطه با چین با انتقادات شدیدی روبهرو هستند. به گفته ریک اسکات سناتور فلوریدا، بانکداران سود خود را بر حقوق بشر ترجیح دادهاند. مارک ویلیام استاد دانشگاه بوستون نیز معتقد است که تنشهای رو به افزایش چین و آمریکا، خطرات بالقوه و احتمال تحریمهای تجاری و تغییرات ناگهانی در سیاستها را افزایش داده است که میتواند برنامههای گسترش را متوقف کند.
با این وجود دیوید سالامن، مدیرعامل گلدمنساکس، همچنان میگوید به محض اینکه اجازه داده شود، به چین سفر خواهد کرد. معاملات اخیر گلدمنساکس در چین شامل مشارکت آن در عرضه اولیه ۴میلیارد دلاری در یک شرکت حوزه بیوتکنولوژی در هنگکنگ بوده است. پس از ۱۷ سال اکنون این بانک صاحب کسب و کار اوراق بهادار خود در چین است که به گلدمنساکس این آزادی را میدهد تا استراتژی رشدی را دنبال کند که دربردارنده دوبرابر کردن نیروهای کاری تا ۶۰۰ نفر و ارتقای مدیریت دارایی است و جان والدرون، رئیس شرکت، آن را بزرگترین فرصت در چین خوانده است.
مدیران دارایی بینالمللی نیز در حال پیوستن به بازار صندوق سرمایهگذاری مشترک ۳/ ۸هزار میلیارد دلاری چین هستند. شرکت بلکراک در سپتامبر گذشته یکمیلیارد دلار در اولین صندوق خود در چین جمعآوری کرد. شرکت فرانسوی اموندی نیز قصد دارد دارایی تحت مدیریت خود را در هنگکنگ و تایوان تا سال ۲۰۵۰ به ۲۵۰میلیارد دلار برساند. با این وجود همه مدیران بزرگ پولی هم برای استفاده از شانسشان مشتاق نیستند؛ به عنوان مثال ونگاردگروپ برنامههای خود برای درخواست مجوز یک صندوق سرمایهگذاری را کنار گذاشت.
مورگان استنلی، نسبت به برخی رقبا، در سرزمین اصلی چین محتاطتر بوده است، ولی سهام خود در کسب و کار اوراق بهادار مشترک را در ۲۰۲۱ تا ۱۰۰درصد افزایش داد و قصد دارد برای معاملات آتی، اوراق مشتقه، کارگزاری، تحقیقات و مجوزهای ایجاد بازار در سال ۲۰۲۲ درخواست دهد. جیپی مورگان اما نخستین بانک خارجی بود که سال گذشته کنترل کامل اوراق بهادار خود را در چین به دست گرفت. از زمانی که دیمون در ۲۰۱۶ مدیران اجرایی را در هنگکنگ دور هم جمع کرد، این شرکت در حال پیشروی بوده است. دیمون به آنها گفت دفتری مشابه دفترشان در نیویورک را در چین تصور میکند.