x
۲۶ / آبان / ۱۴۰۰ ۰۸:۵۷

تبدیل شکاف دیجیتالی به پل دیجیتال

تبدیل شکاف دیجیتالی به پل دیجیتال

در دوران پاندمی، دولت‌ ها در سراسر جهان به‌سرعت به سمت ارائه کمک‌ های مالی فوری به شهروندانشان قدم برداشتند.

کد خبر: ۵۸۱۵۴۷
آرین موتور
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دنیای‌اقتصاد، مواد لازم برای کمک به حل نابرابری‌‌های اقتصادی در یک جامعه چیست؟ به شکل شگفت‌آوری راه‌‌حل‌‌های زیادی در این زمینه وجود دارد. در دوران پاندمی، دولت‌ها در سراسر جهان به‌سرعت به سمت ارائه کمک‌های مالی فوری به شهروندانشان قدم برداشتند، در این میان کشور آفریقایی «توگو» با یک چالش روبه‌رو بود: چگونه می‌توان آسیب‌‌پذیرترین اقشار جامعه از نظر شرایط اقتصادی را شناسایی و به آنها کمک مالی ارائه کرد؟

این کشور با همکاری یک بنیاد خیریه آمریکایی به‌نام GiveDirectly از الگوریتم هوش‌مصنوعی برای تحلیل تصاویر ماهواره‌‌ای مناطق محروم در این کشور استفاده کرد. «روبرت اوپ‌» مدیر ارشد داده و اطلاعات در برنامه توسعه سازمان‌ملل می‌گوید: شما می‌‌توانید از روش‌های مختلفی مانند مواد به‌کار رفته در سقف خانه‌های شهروندان برای تحلیل سطح درآمدی آنها استفاده کنید.

به‌عنوان مثال روستا‌هایی که عمدتا بام‌‌های خانه‌هاشان با علف خشک ساخته شده، نسبت به روستا‌هایی که اغلب خانه‌ها پشت‌‌‌بام‌‌های فلزی دارند از نظر اقتصادی محروم‌‌ترند. پروژه اجراشده در کشور توگو به دولت این کشور برای شناسایی افراد محروم‌‌تر و حمایت مالی به آنها کمک کرد، اما هدف بزرگ‌تر این پروژه این بود که نشان دهد چگونه ابزارهای دیجیتالی می‌توانند به حل نابرابری‌‌های اقتصادی در سراسر جهان کمک کنند. «مایکل فورمن‌» معاون و مدیر استراتژی توسعه در شرکت مسترکارت در این زمینه می‌گوید: پروژه GiveDirectly به‌خوبی ظرفیت رساندن سریع پول به افراد نیازمند را افزایش داد. می‌شود ابزارهای اقتصاد دیجیتال - مانند علم داده- را به شکلی روی میز آورد که دربرگیری را ترویج دهند، نه محرومیت را.

  ضعف دیجیتالی

جهان دیجیتالی ما به‌سرعت به سمت دو لبه شدن پیش می‌رود. ابزار‌هایی مانند هوش‌مصنوعی و یادگیری ماشینی کمک می‌کنند از طریق نوآوری پلی روی شکاف نابرابری‌‌های اقتصادی ایجاد شود، اما فقدان دسترسی به ابزارهای دیجیتالی‌پایه مثل گوشی‌های هوشمند و شبکه تلفن‌‌همراه فرصت‌‌های اقتصادی را برای بخش‌های وسیعی از مردم در سراسر جهان محدود می‌کند.

سازمان ملل‌متحد اخیرا اعلام کرده که نزدیک به نیمی از جمعیت جهان - بالغ بر ۷/ ۳میلیارد نفر - همچنان آفلاین هستند. روبرت اوپ معتقد است: بخش عمده مشکلات در این شکاف دیجیتالی آنجاست که مردم نه توان مالی خرید دستگاه‌های دیجیتالی را دارند و هم نمی‌‌دانند چگونه باید با آن به اینترنت متصل شوند. موضوع دسترسی (به اینترنت و دستگاه‌های دیجیتالی) یک مشکل عمده در جهان در حال توسعه است؛ کشور‌هایی که اغلب این ۷/ ۳میلیارد نفر در آن زندگی می‌کنند.

با این حال حتی در جوامع توسعه‌یافته هم مشکل دسترسی برجاست، در ایالات‌متحده تعداد افرادی که دسترسی به اینترنت ندارند بالغ بر ۴۲ میلیون نفر تخمین زده می‌شود. این میزان برابر با ۱۳‌درصد کل جمعیت این کشور است که افراد سیاه‌پوست و اسپانیایی‌‌تبارها بخش قابل‌توجهی از این گروه را شامل می‌شوند.  وال‌کواکسوم مدیرعامل شرکت موکافی (MoCaFi) یک شرکت فعال در زمینه تکنولوژی‌‌های مالی با تمرکز بر کاهش شکاف ثروت نژادی، کمبود ارتباطات مبتنی بر اینترنت پرسرعت را به فقدان زیرساخت‌های حیاتی تشبیه می‌کند.

به گفته او در سال۲۰۲۱ دسترسی به اینترنت همپای دسترسی به برق و آب آشامیدنی است.  ناتوانی در دسترسی سریع و قابل‌‌اعتماد به خدمات اینترنتی باعث می‌شود که افراد دچار ضررهای اقتصادی قابل‌‌توجهی شوند. این مساله به‌ویژه در طول دوران پاندمی هم شدیدتر شد - زمانی که اغلب فعالیت‌های مالی - از خدمات بانکداری سنتی گرفته تا ارسال و دریافت پول به‌سرعت دیجیتالی شدند. بسیاری از افراد از روند سریع این تغییر و تحول جا ماندند.

در ایالات‌متحده تعطیلی بی‌سابقه شعبه‌های بانک‌ها به این معنا بود که افراد بدون دسترسی به اینترنت، گزینه‌های اندکی برای مدیریت موثر فعالیت‌های مالی خود داشتند.  کواکسوم معتقد است: شما هم احتمالا افرادی را در خانواده‌تان دارید که هنوز پولشان را در سرویس‌‌های مالی سنتی قرار می‌دهند که به دلیل کارمزد بالا برایشان بسیار گران تمام می‌شود، این در حالی است که گاه این کارمزد در طول سال از هزینه غذای آنها هم بالاتر است. 

در تمام دنیا اشخاصی هستند که هنوز زندگی آنها مبتنی بر تبادل پول نقدی و دستی است، چه یک کشاورز در اوگاندا و چه یک ماهی‌فروش در فیلیپین؛ آنها با موانع قابل‌توجهی در زندگی‌‌شان روبه‌رو هستند. برای این اشخاص فاصله‌‌گذاری اجتماعی در دوران پاندمی به معنی بهره‌‌گیری کمتر از فرصت‌‌ها و تبادلات مالی شخصی بود، اما برای اشخاصی که دسترسی به بانکداری الکترونیکی هم نداشتند این به معنی فقدان تاریخچه مالی بود که ساخت کسب‌و‌کارشان را با دشواری روبه‌رو می‌کرد. اوپ معتقد است: اگر شما نتوانید تاریخچه تبادلات مالی خود را (به بانک و نهادهای اعتباری) نشان دهید، قادر نخواهید بود به سرویس‌های مالی از جمله دریافت وام دسترسی داشته باشید.

  قدرت نوآوری‌های ساده

در سراسر جهان تلاش‌‌ها برای کاهش شکاف دیجیتالی در جریان است. در کشورهای درحال‌توسعه، سازمان‌ها مشغول همکاری با شرکت‌های مخابراتی برای کاهش هزینه‌های ناشی از صرف زمان هستند تا به فروشندگان و اشخاص فرصت‌‌های بیشتری برای هدایت آنها به سمت تبادلات دیجیتالی فراهم کنند. در همین زمینه چندین اپراتور در آفریقا اقدام به کاهش تعرفه‌های خود در دوران پاندمی کردند تا افراد بیشتری تبادلات مالی خود را به عرصه دیجیتال بیاورند که این موضوع به گفته اوپ کمک کرده تا انطباق با این سرویس‌های دیجیتالی افزایش یابد. ابزارهای نوآورانه دیجیتالی همچنین به افرادی که ارتباط اینترنتی ندارند هم کمک کرده تا برای سرویس‌های مالی حیاتی خود آنلاین شوند.

اخیرا شرکت‌های موکافی و مسترکارت با همکاری هم یک کارت دیجیتالی و اپلیکیشنی به‌نام Angeleno Connect Card را در لس‌‌آنجلس عرضه کرده‌‌اند.  این کارت به شهروندان لس‌‌آنجلس که حساب بانکی ندارند کمک می‌کند که به مجموعه‌‌ای از سرویس‌های مالی دسترسی داشته‌‌ باشند. این شهروندان می‌توانند از طریق این کارت در فروشگاه‌‌هایی چون ۷-Eleven و CVS  بدون کارمزد، چک یا پول به حسابشان واریز کنند.

این سرویس همچنین به دولت محلی کمک می‌کند به شکل سریع و موثری به افراد نیازمند کمک ارائه کند.  فورمن معتقد است: این قبیل کارها در تمام کشور یا حتی سراسر جهان قابل انجام است. این اقدامات به‌رغم اینکه نوآوری‌‌های ساده‌‌ای دارند اما می‌توانند زندگی روزمره افراد را به شکل مثبتی تغییر دهند. آگاهی از اینکه افراد در مواقع ضروری به منابع موردنیازشان دسترسی دارند، مجموعه‌ای از راحتی و امنیت را فراهم می‌آورد.

نوبیتکس
ارسال نظرات
x