نکاتی در رابطه با تمیز کردن ایمن گوش
آیا احساس می‌کنید گوش‌های شما مسدود شده است؟ موم اضافی گاهی اوقات تجمع می‌یابد و شنوایی را مشکل می‌کند.
به گزارش اقتصادآنلاین؛ در همان زمان، احتمالاً خوانده‌اید که استفاده از سواب پنبه راهی مطمئن برای حذف موم نیست. در اینجا نکاتی درباره نحوه تمیزکردن ایمن گوش‌ها، کار‌هایی که نباید انجام دهید و زمان مراجعه به پزشک ذکر شده است.
علایم اختلال:
جرم گوش یا سرومن یک ماده خود تمیز‌کننده است که بدن شما تولید می‌کند. گردوغبار، باکتری‌ها و سایر آلودگی‌ها را جمع‌آوری می‌کند. معمولاً موم به طور طبیعی از طریق جویدن و سایر حرکات فک از گوش خارج می‌شود. بسیاری از مردم هرگز نیازی به تمیزکردن گوش ندارند.
هرچند گاهی اوقات موم می‌تواند انباشته شده و بر شنوایی شما تأثیر بگذارد. هنگامی که جرم گوش به این سطح می‌رسد، آن را ضربه می‌گویند. اگر اختلال لک داشته باشید،
ممکن است علایم زیر را تجربه کنید:
• درد در گوش آسیب‌دیده
• پری یا زنگ زدن در گوش
• اختلال شنوایی در گوش آسیب‌دیده
• بویی که از گوش آسیب‌دیده می‌آید
• سرگیجه
• سرفه
اگر از سمعک یا گوش‌بند استفاده می‌کنید، احتمال افزایش موم بیشتر وجود دارد. افراد مسن و افراد دارای ناتوانی رشدی نیز در معرض خطر بیشتری هستند. شکل مجرای گوش شما ممکن است برداشتن طبیعی موم را مشکل کند.
بهترین شیوه‌ها:
مطمئن‌ترین راه برای ازبین‌بردن تجمع موم از گوش این است که به پزشک مراجعه کنید. در وقت ملاقات، پزشک می‌تواند از ابزار‌های خاصی مانند قاشق سرومن، فورسپس یا دستگاه ساکشن برای رفع انسداد استفاده کند.
بسیاری از دفاتر نیز آبیاری حرفه‌ای را ارائه می‌دهند.
اگر تصمیم می‌گیرید موم را در خانه حذف کنید، روش‌های زیر بی‌خطرترین روش‌ها برای امتحان کردن خودتان است:
پارچه مرطوب:
سواب پنبه‌ای ممکن است موم را به عمق کانال گوش وارد کند. از سواب پنبه‌ای فقط در قسمت بیرونی گوش خود استفاده کنید یا بهتر است منطقه را با یک دستمال گرم و مرطوب پاک کنید.
نرم‌کننده موم گوش:
بسیاری از داروخانه‌ها می‌فروشند قطره‌های گوش بدون نسخه که موم را نرم می‌کند. این قطره‌ها معمولاً یک راه‌حل هستند. آن‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
• روغن معدنی
• روغن بچه
• گلیسرین
• پراکسید
• آب‌اکسیژنه
• شور
تعداد قطره‌های مشخص شده را در گوش خود قرار دهید، مدت‌زمان مشخصی صبر کنید و سپس گوش خود را تخلیه یا آبکشی کنید. همیشه دستورالعمل‌های روی بسته را دنبال کنید. در صورت ادامه علایم بعد از درمان با پزشک خود تماس بگیرید.
سرنگ:
همچنین شما می‌توانید به انتخاب آبیاری و پاک‌سازی گوش خود را با استفاده از یک سرنگ بپردازید. در این فرایند، شما باید به‌آرامی کانال گوش را با استفاده از آب یا محلول نمک شستشو دهید.
اگر ابتدا 15 تا 30 دقیقه قبل از آبیاری از نوعی نرم‌کننده موم استفاده کنید، این روش مؤثرتر است. بهتر است محلول را در دمای بدن خود گرم کنید تا دچار سرگیجه نشوید.
مواردی که باید از آن‌ها اجتناب کرد:
بسیاری از مردم نیازی به تمیزکردن مرتب گوش‌های خود ندارند. موم باید مراقب خودش باشد. اگر از وسایل کوچک مانند سنجاق، پنبه یا گوشه دستمال سفره استفاده می‌کنید، ممکن است موم را به عمق کانال گوش فشار دهید. هنگامی که موم تجمع می‌یابد، می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد.
قانونی که از اکثر پزشکان می‌شنوید این است که چیزی کوچک‌تر از آرنج خود را داخل گوش خود قرار ندهید. به‌عبارت‌دیگر، از اشیاء تیز، سواب پنبه یا هر چیز دیگری که به طور بالقوه می‌تواند به پرده گوش آسیب برساند و به شنوایی شما آسیب دائمی وارد کند، استفاده نکنید.
در موارد زیر نباید آب خود را آبیاری کنید:
• چنانچه شما مبتلا به دیابت باشید
• درصورتی‌که سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید
• ممکن است در پرده گوش شما سوراخ ایجاد شود
• چنانچه دارای لوله‌هایی در گوش آسیب‌دیده دارید
شمع گوش یکی دیگر از گزینه‌هایی است که باید از آن اجتناب کنید. شمع‌های بلند و مخروطی شکل در مجرای گوش قرار داده می‌شوند و سپس روی آتش روشن می‌شوند تا با مکش موم را به سمت بالا بکشد. آتش می‌تواند به شما صدمه بزند یا به طور تصادفی از شمع داخل گوش خود موم بگیرید.
عوارض:
اگر انسداد ایجاد شود و آن را درمان نکنید، علایم شما بدتر می‌شوند. ممکن است سوزش گوش و حتی کاهش شنوایی ایجاد شود. همچنین ممکن است موم به حدی تجمع یابد که مشاهده پزشک در داخل گوش شما و تشخیص سایر مشکلات برای پزشک دشوار شود.
چه زمانی باید به پزشک خود مراجعه کنید:
علایم انسداد جرم گوش عبارتند از:
• احساس پری در گوش
• کم‌شنوایی یا اختلال در شنوایی
• گوش درد
آن‌ها همچنین ممکن است نشان‌دهنده یک مشکل پزشکی دیگر مانند عفونت باشند. پزشک شما می‌تواند داخل گوش شما را بررسی کند تا مشخص شود علایم شما ناشی از تجمع موم است یا مشکلات دیگری را در پی داشته باشد.
علایم عفونت گوش در بزرگسالان عبارتند از:
• درد در گوش میانی
• تخلیه مایع
• اختلال در شنوایی
علایم عفونت گوش معمولاً به‌سرعت ظاهر می‌شود. اگر متوجه درد و تخلیه گوش خود شدید، سعی نکنید آن را به‌تنهایی درمان کنید. دراسرع‌وقت با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید تا تشخیص مناسب و در صورت لزوم مصرف دارو انجام شود.
اگر بیش از یکبار در سال دچار جوش گوش می‌شوید یا عوامل خطر خاصی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است بخواهید هر شش تا 12 ماه یکبار نظافت معمول حرفه‌ای را برنامه‌ریزی کنید.
چگونه از گوش خود محافظت کنیم:
علاوه بر تمیز نگه‌داشتن گوش‌ها، برای محافظت از آن‌ها و اطمینان از شنوایی خوب در سال‌های آینده، نکات زیر را رعایت کنید:
• اجسام کوچک را داخل گوش خود قرار ندهید. شما نباید چیزی کوچک‌تر از آرنج خود را داخل مجرای گوش خود قرار دهید زیرا می‌تواند باعث آسیب به پرده گوش یا ضربه موم شود.
• قرارگرفتن در معرض صدا‌های بلند را محدود کنید. هنگامی که سروصدا بیش از حد بلند می‌شود، از سرپوش یا سر گوش محافظ استفاده کنید.
• در استفاده از هدفون استراحت‌های متناوب داشته باشید و میزان صدا را آن‌قدر پایین نگه دارید که هیچ‌کس دیگر نتواند موسیقی شما را بشنود. صدای سیستم صوتی ماشین خود را نیز زیاد بالا نبرید.
• بعد از شنا گوش‌های خود را خشک کنید تا از شنای شناگران جلوگیری شود. از پارچه‌ای برای پاک‌کردن قسمت خارجی گوش استفاده کنید و سرخود را کج کنید تا آب اضافی خارج شود.
• به هرگونه تغییر شنوایی که با استفاده از دارو‌های خاص رخ می‌دهد توجه کنید. اگر متوجه تغییرات، مشکلات تعادل یا زنگ در گوش خود شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
• در صورت مشاهده درد ناگهانی، ازدست‌دادن شنوایی یا آسیب به گوش دراسرع‌وقت به پزشک مراجعه کنید.
