عفونت کلیه چیست؟

به گزارش اقتصادآنلاین ؛ علائم عفونت کلیه معمولاً دو روز پس از عفونت ظاهر می‌شوند. علائم شما ممکن است بسته به سن متفاوت باشند. نشانه‌های رایج عبارتند از:

•    درد در شکم، کمر، کشاله ران یا پهلو

•    تهوع یا استفراغ

•    تکرر ادرار یا این احساس که باید ادرار کنید

•    سوزش یا درد هنگام ادرار کردن

•    وجود چرک یا خون در ادرار

•    ادرار بد بو یا کدر

•    لرز

•    تب

کودکان زیر ۲ سال مبتلا به عفونت کلیه ممکن است فقط تب بالایی داشته باشند. افراد بالای ۶۵ سال ممکن است تنها مشکلاتی مانند آشفتگی ذهنی و گفتار آشفته داشته باشند. اگر عفونت فوراً درمان نشود، علائم ممکن است بدتر شوند و منجر به سپسیس شوند. این می‌تواند تهدیدی برای زندگی‌تان باشد.

علائم سپسیس عبارتند از:

•    تب

•    لرز

•    تنفس سریع و ضربان قلب

•    جوش و دانه

•    گیجی

دلایل:

شما دو کلیه به‌اندازه مشت در بالای شکم خود دارید، یکی در هر طرف آن‌ها محصولات زائد را از خون و ادرار شما تصفیه می‌کنند. آن‌ها هم چنین آب و الکترولیت موجود در خون شما را تنظیم می‌کنند. بیشتر عفونت‌های کلیه توسط باکتری‌ها یا ویروس‌هایی که از مجاری ادراری وارد کلیه‌ها می‌شوند، ایجاد می‌شوند. علت شایع باکتریایی اشرشیاکلی (E. coli) است.

این باکتری‌ها در روده شما یافت می‌شوند و می‌توانند از طریق مجرای ادرار وارد مجاری ادراری شوند. مجرای ادرار لوله‌ای است که ادرار را از بدن شما خارج می‌کند. باکتری‌ها از آنجا تکثیر می‌شوند و به مثانه و کلیه‌ها گسترش می‌یابند.

دیگر علل عفونت کلیه کم‌تر شایع هستند و شامل موارد زیر می‌شوند:

باکتری‌هایی از عفونت جایی دیگر در بدن شما، از جمله از یک مفصل مصنوعی که از طریق جریان خون شما به کلیه‌ها سرایت می‌کند.

جراحی مثانه یا کلیه:

چیزی که جلوی جریان ادرار مانند سنگ یا تومور کلیه در دستگاه ادراری، پروستات بزرگ در مردان، یا مشکلی در شکل دستگاه ادراری را می‌گیرد.

عوامل خطر :

هرکسی می‌تواند عفونت کلیه پیدا کند، اما در اینجا برخی عوامل وجود دارند که احتمال ابتلا به آن را بیشتر می‌کنند:

عفونت‌های مجاری ادراری (‌UTIs)‌:

در حدود ۱ مورد از ۳۰ مورد عفونت ادراری منجر به عفونت کلیه می‌شود.

•    اینکه زن باشید: زنان بیشتر از مردان در معرض خطر عفونت کلیه هستند، زیرا مجرای ادراری کوتاه‌تر از مردان است. این کار دسترسی باکتری‌ها به دستگاه ادراری را آسان‌تر می‌کند. هم چنین مجرای ادراری در زنان به واژن و مقعد نزدیک‌تر است که به باکتری‌ها این امکان را می‌دهد که به‌راحتی به دستگاه ادراری گسترش یابند.

•    حاملگی: دستگاه ادراری در حاملگی تغییر می‌کند و ممکن است رسیدن باکتری‌ها به کلیه‌ها را آسان‌تر کند.

•    سیستم ایمنی پایین: این شامل افراد مبتلا به دیابت، اچ‌آی‌وی یا ایدز، و کسانی که دارو‌هایی مصرف می‌کنند که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند.

آسیب به نخاع و یا عصب به مثانه آسیب می‌رساند. این می‌تواند شما رو از توجه به علائم عفونت مجاری ادرار داشته باشد که ممکن است به عفونت کلیه ربط داشته باشد. مشکلاتی که مثانه شما را به طور کامل خالی می‌کنند. این احتباس ادراری نامیده می‌شود. هم چنین این بیماری می‌تواند در افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا و یا مولتیپل اسکلروزیس نیز رخ دهد.

از لوله سوند که ادرار تو رو خالی کنه استفاده کن

کشت ادرار: این زمانی که ادرار شما به یکی از کلیه‌ها بستگی پیدا کند. این بیماری ریفلاکس مثانه نامیده می‌شود و بیشتر در کودکان رخ می‌دهد.

با شکل مجرای ادراری خود مشکل داشته باشید.  

بررسی مثانه با وسیله‌ای به نام سیستوسکوپ.

شیوع مرض:

آمار کمی در مورد شیوع عفونت کلیه وجود دارد. یک مطالعه در سال ۲۰۰۷ گزارش داد که برای زنان، ۱۲ تا ۱۳ مورد سرپایی و ۳ تا ۴ مورد بستری در هر ۱۰، ۰۰۰ زن وجود داشت. این ارقام برای مردان کم‌تر بود، با ۳ - ۲ مورد سرپایی و ۲ - ۱ مورد بستری در هر ۱۰، ۰۰۰ مرد. بیش‌ترین شیوع در میان زنان جوان بود و بعد از آن نوزادان و بزرگسالان مسن‌تر بودند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر ادرار خونی دارید یا به عفونت کلیه مظنون هستید، پزشکتان را ببینید. همچنین اگر یک UTI دارید و علائم شما با درمان بهبود نمی‌یابد، باید به پزشک خود مراجعه کنید.

تشخیص:

دکتر شما درباره تاریخ و علائم پزشکی شما سؤال می‌کند آن‌ها همچنین در مورد هرگونه ریسک فاکتور که ممکن است داشته باشید سؤال خواهند کرد و یک معاینه فیزیکی نیز انجام خواهند داد. برخی از آزمایش‌هایی که پزشک می‌تواند از آن‌ها استفاده کند عبارتند از:

معاینه مقعد برای مردان این کار ممکن است برای بررسی بزرگ‌شدن پروستات و مسدودکردن گردن مثانه انجام شود.

آزمایش ادرار: یک نمونه ادرار زیر میکروسکوپ برای باکتری‌ها و همچنین گلبول‌های سفید خونی که بدن شما برای مبارزه با عفونت تولید می‌کند، آزمایش خواهد شد.

کشت ادرار: یک نمونه ادرار در آزمایشگاه کشت داده خواهد شد تا باکتری‌های خاصی که رشد می‌کنند مشخص شوند.

سی. تی. اسکن، MRI یا آزمایش فراصوت

این‌ها تصاویری از کلیه‌ها را فراهم می‌کنند.

درمان:

درمان شما به‌شدت عفونت کلیه شما بستگی دارد.

اگر عفونت خفیف باشد، آنتی‌بیوتیک خوراکی اولین خط درمان است. دکتر شما قرص آنتی‌بیوتیک رو برای شما تجویز می‌کند نوع آنتی‌بیوتیک ممکن است پس از اینکه نتایج آزمایش ادرار شما مشخص شد که نسبت به عفونت باکتریایی شما اختصاصی‌تر است، تغییر کند.

معمولاً باید به مصرف آنتی‌بیوتیک برای دو یا چند هفته ادامه دهید. پزشک شما ممکن است پس از درمان برای اطمینان از اینکه عفونت از بین رفته و هنوز بازنگشته است، برای پیگیری کشت ادرار تجویز کند.

اگر لازم باشد. ممکن است یک دوره دیگر آنتی‌بیوتیک مصرف کنید. برای یک عفونت جدی‌تر، پزشک شما ممکن است شما را در بیمارستان نگه دارد تا آنتی‌بیوتیک وریدی و مایعات وریدی دریافت کنید. گاهی اوقات جراحی ممکن است برای اصلاح انسداد و یا اشکال مشکل‌ساز در دستگاه ادراری شما ضروری باشد. این کار به جلوگیری از عفونت جدید کلیه کمک خواهد کرد.

ترمیم و بهبود:

باید تا چند روز آنتی‌بیوتیک مصرف کنید. بااین‌حال دقت کنید که کل دوره آنتی‌بیوتیک تجویز شده توسط پزشک را به پایان برسانید تا عفونت شما عود نکند. دوره معمول آنتی‌بیوتیک دوهفته ست. سابقه عفونت ادراری ممکن است شما را در معرض خطر عفونت کلیه در آینده قرار دهد.

برای ر‌هایی از ناراحتی ناشی از عفونت:

از یک پد حرارتی یا کیسه آب گرم بر روی معده و یا پشت خود استفاده بکنید تا به کاهش درد کمک کنید. دارو‌های مسکن اضافی (‌OTC)‌مانند استامینوفن (‌Tylenol)‌را مصرف کنید. همچنین اگر دارو‌های OTC به علائم شما کمک نکنند، پزشک شما ممکن است داروی درد را تجویز کند.

نوشیدن ۸ - ۶ لیوان آب در روز. این کار به بیرون راندن باکتری‌ها در دستگاه ادراری شما کمک خواهد کرد. قهوه و الکل ممکن است نیاز شما به ادرار کردن را افزایش دهند.

عوارض:

اگر عفونت شما درمان نشود و یا به طور ضعیف درمان نشود، ممکن است عوارض جدی به همراه داشته باشد:

شما ممکن است به طور دائم به کلیه‌های خود آسیب بزنید و منجر به بیماری مزمن کلیه و یا به‌ندرت نارسایی کلیه شوید. باکتری از کلیه شما می‌تواند خون شما رو مسموم کند و باعث عفونت زندگی شده باشد شما ممکن است دچار اسکار کلیه و یا فشارخون بالا شوید، اما این نادر است. اگر شما باردار هستید و عفونت کلیه دارید، این خطر را افزایش می‌دهد که نوزاد شما وزن کم داشته باشد.

چشم‌انداز:

اگر به‌طورکلی سلامت خوبی دارید، باید از عفونت کلیه بدون عارضه بهبود یابید. مهم است که پزشک خود را در اولین علائم عفونت کلیه ببینید تا درمان فوراً شروع شود. این کار می‌تواند به کاهش خطر بروز مشکلات کمک کند.