اقتصاد آنلاین گزارش می دهد؛
۳۷ درمان خانگی برای ویروس های هرپس سیمپلکس ۱ و ۲ (HSV-۱ و HSV-۲)
هرپس سیمپلکس یک ویروس است که موجب تب‌خال‌های دهانی و تناسلی می‌شود.
به گزارش اقتصادآنلاین؛ این بدان معناست که هیچ درمان شناخته شده‌ای که از بازگشتن علائم آن جلوگیری نماید وجود ندارد. اما مواردی وجود دارد که با رعایت آن‌ها می‌توانید به هنگام شیوع HSV-۱ و HSV-۲ آرام شوید.
نکاتی که باید مدنظر داشته باشید:
ممکن است که بتوانید از طریق ترکیبی از تغییرات سبک زندگی و مکمل‌های رژیمی قادر به کاهش التهاب، تحریک‌پذیری و دیگر علائم باشید. بااین‌وجود، این توصیه‌ها، جایگزینی برای برنامه‌های درمانی بالینی نیستند.
همواره بهتر است که با یک پزشک عمومی یا متخصص حرفه‌ای، پیش از امتحان هرگونه درمان جایگزینی مشورت نمایید. آن‌ها در خصوص مقادیر مصرف احتمالی، عوارض جانبی و تداخل‌های احتمالی، اطلاعات مفیدی در اختیار شما خواهند گذاشت.
درمان‌های خانگی مناسب برای تب‌خال:
این توصیه‌های خانگی آزموده شده می‌توانند از عوارض مرتبط بیماری از جمله تورم، خارش و سوزش جلوگیری نماید. ممکن است آنچه برای به‌کاربستن این توصیه‌ها نیاز دارید را در کابینت آشپزخانه یا کمد دارو‌های خود داشته باشید.
• کمپرس گرم:
پژوهش‌های ابتدایی نشان داده‌اند که استفاده از گرما به‌محض احساس درد یا خارش ممکن است مؤثر باشد. اگر دردی به وجود آماده است گرما به حداقل کردن درد و تورم کمک می‌کند. می‌توانید کمپرس گرم خشکی را با پرکردن نیمی از یک جوراب با برنج و قراردادن زیر یک دقیقه‌ی آن در ماکروویو انجام دهید.
• کمپرس سرد:
همچنین به‌منظور کاهش تورم می‌توانید از کمپرس سرد استفاده کنید. استفاده از یک بسته‌ی یخ یا یک کیسه حمام نرم و تمیز مملو از یخ بر روی ناحیه‌ی متورم می‌تواند کمک‌کننده باشد. هر ۴ ساعت این عمل را تکرار کنید و مطمئن شوید که هرگز یخ را مستقیماً بر روی پوست قرار نمی‌دهید.
استفاده از خمیر جوش شیرین، ممکن است زخم‌ها را خشک کرده و خارش را تسکین دهد. بدین منظور، یک توپ نخی مرطوب یا گوش‌پاک‌کن را در مقدار کمی خمیر جوش شیرین خالص غوطه‌ور کرده و بر محل درد بمالید.
خمیر نشاسته‌ی ذرت:
خمیر نشاسته‌ی ذرت نیز می‌تواند زخم‌ها را خشک کرده و خارش را تسکین دهد. توپ نخی مرطوب یا گوش‌پاک‌کن را در مقدار کمی خمیر نشاسته غوطه‌ور کرده و آن را بر ناحیه‌ی آسیب‌دیده بمالید.
سیر موضعی:
پژوهش‌های گذشته نشان داده‌اند که سیر ممکن است ویژگی‌های ضد ویروسی در برابر تنش‌های تبخالی داشته باشند. یک حبه سیر تازه را خرد کرده و با روغن زیتون ترکیب کنید تا آبکی شود. می‌توانید این ترکیب را بر روی ناحیه‌ی آسیب دیده تا سه بار در روز بمالید.
سرکه‌ی سیب موضعی (ACV):
ACV به‌خاطر خاصیت‌های ضدالتهاب و ویژگی‌های ضدویروسی‌اش معروف است. به‌منظور بهره‌مندی از برخی از مزایای آن، یک‌سوم ACV را با دو سوم آب گرم ترکیب کرده و بر ناحیه‌ی متورم بمالید.
تغییرات رژیمی:
خوردن غذا‌های مناسب و اجتناب از ترکیبات مشخصی ممکن است سیستم ایمنی را بهبود بخشیده و در عوض به بدن شما کمک کند تا به ویروس‌های تبخالی واکنش مناسب نشان دهد.
شواهد عمومی قویانشان می‌دهند که تغییرات رژیمی می‌تواند از شیوع این بیماری جلوگیری نماید.
اگرچه پژوهش‌های بیشتری موردنیاز است، شواهد بالینی برخی از این ادعا‌ها را تأیید می‌کنند.
سبزیجات غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها:
خوردن سبزیجات غنی از آنتی‌اکسیدان می‌تواند سیستم ایمنی شما را ارتقا داده و التهاب شما را به حداقل برساند. گل‌کلم، اسفناج و گوجه‌فرنگی، غنی از آنتی‌اکسیدان‌های بدون رادیکال آزاد هستند. آن‌ها همچنین بیش از آنکه حاوی آرژنین باشند دارای لیزین می‌باشند، آمینواسیدی که برای سرکوب تب‌خال‌ها بسیار حائز اهمیت است.
اسید‌های چرب امگا -۳:
اسید‌های چرب زنجیره‌ی امگا -۳ می‌توانند به‌منظور کمک به سیستم ایمنی بدن برای مدیریت مشکلات التهابی مزمن استفاده شوند. ماهی قزل‌آلا، ماهی خال‌مخالی (ماکرل)، تخم کتان، و تخم چیا غنی از این اسید‌های چرب هستند.
پروتئین:
مصرف مقادیر معقول پروتئین برای واکنش سیستم ایمنی بدن شما به ویروس‌های تبخالی و دیگر بیماری‌زا‌ها ضروری است. داشتن رژیم سرشار از پروتئین و عاری از چربی اشباع شده با خوردن گردو و بادام‌زمینی، تخم‌مرغ و جو دو سر ممکن می‌شود.
ویتامین C:
پژوهش‌ها نشان داده‌اند که ویتامین C می‌تواند به‌صورت مؤثری به بهبود تب‌خال ویروسی کمک نماید. همچنین می‌تواند زمان بین دو واگیر احتمالی را طولانی‌تر نماید. میوه‌های رنگی و سبزیجات مانند فلفل قرمز، پرتقال و توت‌فرنگی سرشار از ویتامین C هستند. انواع انبه نیز حاوی این ویتامین می‌باشند و مقادیر بالای لیزین را نیز به رژیم شما اضافه نمی‌کنند.
روی:
درمان با روی می‌تواند تعداد ابتلای شما به تب‌خال را بافاصله دادن به ابتلا به این ویروس کم کند. می‌توانید روی را با خوردن آرد گندم، نخود و گوشت بره به رژیمتان اضافه کنید.
ویتامین B کمپلکس:
ویتامینهای B می‌تواند به سیستم ایمنی شما کمک کند تا به ویروس‌های تبخالی واکنش مناسب نشان دهد. می‌توانید ویتامین B را از طریق لوبیای سبز، تخم‌مرغ، اسفناج و بروکلی تأمین کنید.
از اسید اجتناب کنید:
خوراکی‌های اسیدی تب‌خال‌ها را پیش از آن که بهبود پیدا کنند می‌ترکانند. آب‌میوه‌ها، نوشابه‌ها و غذا‌های فراوری شده بیشتر تمایل به اسیدی بودن دارند. این خوراکی‌ها را محدود کنید و آب یا لیموناد را جایگزین نمایید.
از آرژنین اجتناب کنید:
از غذا‌هایی که سرشار از آنژین هستند تا جای ممکن اجتناب کنید. شکلات‌ها به‌خصوص سرشار از این آمینواسید هستند که برخی افراد ادعا می‌کنند که علائم تب‌خال را تحریک می‌نمایند. ارضای میل شیرینی‌تان را با گزینه‌های ویتامینهای مانند انبه خشک و زردآلو تأمین نمایید.
از شکر اضافی خودداری کنید:
بدن شما شکر اضافی را به اسید تبدیل می‌کند. از غذا‌های سرشار از شکر اجتناب کرده و از شیرینی‌های طبیعی مانند شیرینی موجود در موز و پرتقال برای دسرتان استفاده کنید.
از غذا‌های فراوری شده یا حاوی مواد نگهدارنده‌ی زیاد اجتناب کنید:
غذا‌های فراوری شده شامل نگهدارنده‌های صنعتی که می‌توانند به استرس اکسیداتیو کمک کنند پرهیز کنید. پایین نگه‌داشتن سطح استرس اکسیداتیو می‌تواند به درمان این وضعیت واگیردار کمک نماید. همچنین غذا‌های فراوری شده مانند گوشت‌های یخ‌زده، محصولات کنسروی و آب‌نبات‌ها را تا جای ممکن از رژیم خود حذف کنید.
از الکل اجتناب کنید:
الکل به‌صورت شکر در بدن شما تجزیه می‌شود. مصرف شکر بالا به سرکوب گلبول‌های سفید ارتباط داده می‌شود که می‌تواند احتمال ابتلا به ویروس را بیشتر نماید. نوشیدنی‌های الکلی در مجموع برای سلامتی مضر می‌باشند بنابراین سعی کنید از نوشیدنی‌های کم اسید دیگری استفاده نمایید
مکمل‌ها:
مکمل‌ها می‌توانند با پشتیبانی از سیستم ایمنی و کمک به سرکوب واگیر‌های ویروسی کمک‌کننده باشند.
اما نکته‌ی مهم این است که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مکمل‌ها را مانند دارو‌ها کنترل نمی‌کند. بهتر است پیش از استفاده از هرگونه مکملی با متخصص پزشکی مشورت کنید. برخی مکمل‌ها ممکن است با برخی دارو‌های بدون نیاز به نسخه و تجویز تداخل نمایند.
روی:
مصرف روی می‌تواند تعداد تکرار‌های ابتلا به تب‌خال سالانه را کاهش دهد. مصرف ۳۰ میلی‌گرم در روز می‌تواند به بهبود وضعیت شیوع تب‌خال کمک کند.
ویتامین B کمپلکس:
مکمل‌های ویتامین B کمپلکس حاوی تمامی انواع ویتامین B است. این ویتامین‌ها انرژی شما را ارتقاء می‌دهد، سوخت‌وساز شما را بهبود می‌بخشد و از سلامت رشد سلولی شما پشتیبانی می‌کند. این کارکرد‌ها زمانی که ویروس در خلال واگیر فعال به بدن حمله می‌کند حیاتی است. مکمل‌های مختلف در بازار در مقدار ویتامین B و B-Complex متفاوتند.
لیزین:
لیزین آمینو اسیدی است که بدن شما از آن برای هضم و رشد سلولی سالم استفاده می‌کند. پژوهش‌ها در خصوص پتانسیل‌های لیزین برای جلوگیری از واگیر‌های هرپس سیمپلکس در حال انجام است. برخی گزارش‌ها حاکی از آن هستند که مصرف روزانه ۵۰۰ تا ۳۰۰۰ میلی‌گرم لیزین می‌تواند مثمر ثمر باشد.
پروبیوتیک‌ها:
برخی پروبیوتیک‌های خاص می‌توانند به بدن برای تولید واکنش ایمنی مناسب در برابر ابتلا‌های تبخالی کمک کنند. مصرف پروبیوتیک‌ها همچنین سیستم ایمنی بدن را از چندین طریق تقویت می‌نماید. مصرف ماست اولین گزینه‌ی شما برای شروع است. مکمل‌های پروبیوتیک حاوی لاکتیباسیلوس‌ها به بهبود کارکرد سیستم ایمنی کمک می‌کنند.
مصرف موضعی گیاهان دارویی، روغن‌ها و دیگر فرمول‌ها:
برخی از درمان‌های موضعی می‌توانند به تسریع روند بهبود، تسکین خارش‌ها و ر‌ها شدن از ناراحتی‌ها کمک نمایند. بسیاری از ترکیبات موضعی مانند روغن‌های اسانسی در صورت رقیق شدن می‌توانند از طریق دیواره‌ی پوستی بسوزند.
روغن‌های پایه مانند جوجوبا و روغن نارگیل برای استفاده‌ی ایمن از ترکیبات موضعی ضروری هستند. تمامی درمان‌های موضعی ذیل باید با یک روغن‌پایه رقیق شوند مگر آنکه استثنائی ذکر گردد. بهتر است به‌صورت آزمایشی ابتدا آن را بر روی قسمتی از بدن خود مالیده تا از عدم حساسیت به آن پیش از استفاده‌ی کامل مطمئن شوید. می‌توانید این کار را با پیمودن گام‌های زیر انجام دهید:
۱. ماده‌ی موردنظر را به بازوی خود بمالید.
۲. ۲۴ ساعت صبر کنید.
۳. اگر خارش، التهاب یا هرگونه تحریک دیگری احساس کردید، ناحیه‌ی مدنظر را کاملاً شسته و دیگر مصرف ماده را ادامه ندهید.
۴. اگر علائم ناخوشایندی در طی ۲۴ ساعت تجربه نکردید، می‌توانید با خیال راحت آن را به نقاط دیگر بدن خود بمالید.
درمان‌های موضعی که نیاز به رقیق شدن با روغن‌های پایه ندارند عبارتند از:
• آلوئه‌ورا
• عسل مانوکا
• عصاره‌ی گیاه شیرین‌بیان
• عصاره‌ی گیاه سرخارگل (اکیناسه)
اما برای مواد موضعی زیر از روغن‌پایه استفاده کنید:
• روغن‌های اسانسی (درخت چای، زنجبیل، اکالیپتوس، بابونه و آویشن)
• فندق افسونگر (هاماملیس)
• عصاره‌ی فرنجمشک (بادرنجبویه)
• عصاره‌ی برگ چریش
آلوئه‌ورا:
ثابت شده است که آلوئه‌ورا ویژگی‌هایی دارد که بهبود زخم را تسریع می‌نماید. این ویژگی‌ها احتمالاً آرام‌بخش هستند و دانه‌های تبخالی را بهبود می‌دهند. ژل آلوئه‌ورای خالص را می‌توان مستقیماً و بدون نیاز به رقیق کردن به ناحیه مدنظر مالید.
روغن درخت چای:
روغن درخت چای ترکیب ضدویروسی قدرتمندی است که نشان‌داده‌شده است به بهبود تب‌خال کمک می‌کند. روغن درخت چای باید پیش از استفاده بر روی تب‌خال‌های دهانی یا تناسلی حتماً با یک روغن‌پایه رقیق شود.
فندق افسونگر (هاماملیس):
فندق افسونگر یا هاماملیس ویژگی‌های ضدویروس قابل‌توجهی دارد. برخی افراد خالص آن را بدون هیچ احساس ناراحتی مصرف کردند درحالی‌که بعضی آن را سوزش‌آور گزارش کردند. ممکن است درصورتی‌که پوستی حساس دارید نیاز باشد آن را به‌صورت محلول رقیق شده استفاده نمایید.
عسل مانوکا:
پژوهش‌های قدیمی‌تر نشان می‌دهند که کاربرد‌های موضعی عسل مانوکا می‌تواند به اندازه‌ی پماد آسیکلوویر در درمان HSV-۱ و HSV-۲ مؤثر باشد. عسل مانوکا می‌تواند مستقیماً و بدون رقیق کردن استفاده شود.
شیر بز:
شیر بز حاوی یک ترکیب ضدویروس است که می‌تواند علیه هرپس سیمپلکس عمل نماید. می‌توانید آن را بدون نیاز به رقیق‌سازی بر ناحیه آسیب‌دیده بمالید.
روغن اسانسی بابونه:
برخی پژوهش‌ها نشان داده‌اند که روغن اسانسی بابونه ویژگی‌های ویروس‌کش و آرام‌بخشی دارد که می‌تواند به درمان HSV-۲ کمک کند. این روغن حتماً باید با یک روغن‌پایه رقیق شود.
روغن اسانسی زنجبیل:
روغن اسانسی زنجبیل پتانسیل کشتن ویروس هرپس را دارد اما باید حتماً با یک روغن‌پایه رقیق شود.
روغن اسانسی آویشن:
روغن اسانسی آویشن نیز پتانسیل مبارزه با ویروس هرپس را دارد و باید حتماً با یک روغن‌پایه رقیق شود.
روغن اکالیپتوس:
روغن اکالیپتوس ممکن است ضدویروسی قدرتمند علیه تب‌خال باشد. این ماده می‌تواند آرام‌بخش بوده و بهبود را تسریع نماید. این روغن حتماً باید با یک روغن‌پایه رقیق شود.
روغن مریم‌گلی یونانی:
این روغن نیز ممکن است بتواند با ویروس هرپس مقابله کند و حتماً باید با یک روغن‌پایه رقیق شود.
روغن پونه‌ی مکزیکی:
روغن پونه‌ی مکزیکی حاوی ماده‌ای گندزدا به اسم کارواکرول است که ترکیب ضدویروس قدرتمندی است. این روغن حتماً باید با یک روغن‌پایه رقیق شود.
عصاره‌ی فرنجمشک (بادرنجبویه):
روغن اسانسی عصاره‌ی بادرنجبویه ممکن است شیوع ویروس را سرکوب کرده و ریسک انتقال ویروس را کاهش دهد. این ماده حتماً باید با یک روغن‌پایه رقیق شود.
ترکیب عصاره‌ی ریواس و مریم‌گلی:
پژوهش‌های قدیمی‌تر نشان می‌دهند که آماده‌سازی یک ترکیب ریواس - مریم‌گلی ممکن است به اندازه‌ی پماد آسیکلوویر در درمان علائم HSV-۱ مؤثر باشد. این ترکیب حتماً باید با یک روغن‌پایه رقیق شود.
عصاره‌ی شیرین‌بیان:
ترکیب فعال ریشه‌ی شیرین‌بیان ویژگی‌های ضدالتهاب و ضدویروس قدرتمندی دارد. این ویژگی‌ها، عصاره‌ی شیرین‌بیان را درمانی قطعی برای شیوع این ویروس می‌نمایند. می‌توانید آن را بدون نیاز به رقیق کردن بر موضع آسیب‌دیده بمالید.
عصاره‌ی سرخارگل (اکیناسه):
عصاره‌ی سرخارگل یا اکیناسه ممکن است اثرات ضدویروسی در برابر هر دو نوع هرپس سیمپلکس داشته باشد.
همچنین این عصاره‌ی گیاهی یک ضدالتهاب است که می‌تواند بیماری‌های ویروسی را تسکین دهد. می‌توانید عصاره‌ی اکیناسه را مستقیماً بدون رقیق کردن به کار بگیرید.
عصاره‌ی برگ چریش:
عصاره‌ی برگ چریش ممکن است ویژگی‌های ضد تب‌خال قابل‌توجهی داشته باشد. عصاره‌ی چریش خالص، قدرتمند است و ممکن است پوست شما را بسوزاند؛ بنابراین حتماً آن را پیش از استفاده با یک روغن‌پایه رقیق نمایید.
باید‌ها و نباید‌های عمومی:
ذکر برخی نکات در خصوص مدیریت ویروس الزامی است:
اگر دچار تاول تبخالی شده‌اید:
• حتماً مسواکتان را دور بیندازید و از یک مسواک جدید استفاده کنید.
• حتماً استراحت کافی داشته باشید و از مکمل‌های روی و ویتامین C به‌خصوص زمان‌هایی که فشار و استرس زیادی را تجربه می‌کنید به‌اندازه کافی استفاده کنید.
• حتماً به‌منظور محافظت پوستتان در برابر خورشید، باد و هوای سرد از بالم لب خالص و ضد آلرژی استفاده کنید.
• هرگز زمانی که درگیر ویروس هستید از فنجان و ظروف به‌صورت اشتراکی با دیگران استفاده نکنید.
• هرگز در پروسه‌ی بهبود، تاول را نترکانید و هیچ دست‌کاری بر روی آن انجام ندهید.
اگر دچار تب‌خال عمومی شده‌اید:
• حتماً از زیرپوش‌های نخی و لباس‌های گشاد استفاده کنید
• حتماً دوش آب گرم طولانی گرفته و ناحیه‌ی آسیب‌دیده را در سایر مواقع تمیز و خشک نگه دارید.
• هرگز در وان‌ها و سونا‌های داغ خود را غوطه‌ور نکنید.
• هنگام ابتلا به این ویروس از آمیزش جنسی خودداری نمایید چرا که حتی در صورت مراقبت نیز امکان انتقال آن وجود دارد.
نتیجه‌گیری:
اگرچه درمان‌های خانگی می‌توانند یک درمان مکملِ مفید باشند اما جایگزینی برای درمان‌های بالینی تلقی نمی‌شوند. اگر هیچ یک از تدابیر خانگی مؤثر واقع نشد، به پزشک عمومی خود یا یک متخصص مراجعه کنید تا درمان مناسب را بیابید.
آن‌ها ممکن است دیگر درمان‌های مکمل را نیز توصیه نمایند. اگر علائم شما پس از به‌کارگیری درمان‌های خانگی رو به وخامت بیشتری رفت، بلافاصله درمان مربوطه را قطع کنید.
ارسال نظرات
