ضروریترین ابزار در عصر پاندمی کدام است؟
یافتههای یک نظرسنجی که توسط مرکز مطالعاتی Pew و با پرسوجو از بزرگسالان آمریکایی انجام شده است، نشان میدهد نزدیک به ۹۰درصد شرکتکنندگان بر این باورند که اینترنت، در طول همهگیری ناشی از شیوع کووید ابزار مهم و برای ۵۸درصد ابزار ضروری بوده است. ۶۸درصد نیز معتقدند که ارتباطات آنلاین با وجود مفید بودن، جایگزین تماس حضوری نبوده است.
بر اساس یک نظرسنجی که در توسط مرکز مطالعاتی Pew و با پرس و جو از بزرگسالان آمریکایی انجام شده، نزدیک به۹۰درصد شرکتکنندگان، بر این باورند که اینترنت، در طول همهگیری ناشی از شیوع کووید برای آنها «مهم» بوده است.
این درحالی است که قریب به۵۸درصد افراد، اینترنت را جزئی «ضروری» از زندگی خود در این ایام خوانده بودند. این نظرسنجی همچنین تاکید میکند که در یک سال گذشته، اینترنت برای افرادی که دارای تحصیلات تکمیلی بودند، «ضروری» برشمرده میشود. بالغ بر ۸۰درصد از این جامعه آماری اذعان کردند که از زمان شیوع همهگیری، با توسل بهتماسهای ویدئویی ارتباطات خود را حفظ کردند. همچنین ۴۰درصد از آمریکاییها گزارش کردند که از فناوری یا اینترنت بهشیوهای استفاده کردند که برای آنها جدید یا متفاوت بوده است. برخی نیز با گسترش همهگیری بهدنبال ارتقای خدمات خود بودند. بهطور مثال نزدیک به۲۹درصد از کاربران پهنای باند اینترنت خانه خود را برای تقویت سرعت و کیفیت دسترسی بهخدمات آنلاین افزایش دادند.
با این وجود، استفاده از فناوری برای همه تنها یک ویژگی مثبت نبوده است. در ایامی که نشستها، کلاسها و جلسات اداری بهصورت آنلاین برگزار میشود، بیش از ۴۰درصد افراد از احساس فرسودگی خود سخن گفتند.
از سوی دیگر مدت زمان صرفشده در جلوی مانیتورها بهدغدغهای جدی بهویژه برای والدین مبدل شده است. این نظرسنجی نشان میدهد که یکسوم از بزرگسالان سعی بر آن دارند که مدت زمان صرفشده در تلفنهای هوشمند یا اینترنت را کاهش دهند. در همین راستا قریب به۷۲درصد والدین اذعان کردند که فرزندانشان نسبت بهدوران پیش از همهگیری، مدت زمان بیشتری را جلوی صفحات نمایش صرف میکنند. برای بسیاری، تعاملات دیجیتال تنها میتواند بهعنوان یک رابطه مستقل و مجزا در ارتباطات شخصی باشد. حدود دوسوم آمریکاییها یا بهعبارت دقیقتر ۶۸درصد افراد بر این باورند که گرچه ارتباطات آنلاین برای آنان مفید بوده است اما جایگزینی برای تماسهای حضوری و فیزیکی نبوده است. از سوی دیگر ۱۷درصد آمریکاییهای تاکید کردند که کیفیت ارتباطات آنلاین برای آنان همتراز با ارتباطات حضوری است.
گرچه فناوری در دروان همهگیری با استقبال روبهرو شد اما برخی از انواع تکنولوژی نقش پررنگتری در این میان بازی کردند. بهعنوان نمونه، نزدیک به۴۴درصد شرکتکنندگان این نظرسنجی بر این باور بودند که اپلیکیشنهای ارسال پیام، کمک زیادی به آنان برای حفظ ارتباطاتشان با دوستان و خانوادهها کرده است.
تماسهای صوتی و تصویری نیز بهترتیب سهمی ۳۸ و ۳۰درصدی در میان ابزارهای مفید در دوران کووید داشتهاند. شبکههای اجتماعی با سهمی ۲۰درصدی و ایمیل با سهمی ۱۹درصدی در ردههای بعدی قرار دارند.
تجربه استفاده از فناوری در طول همهگیری ناشی از کووید-۱۹ برای همه تجربه دلنشین و آسانی نبوده است. در این ایام، شکافهای دیجیتال مربوط بهاستفاده از اینترنت و مقرونبهصرفه بودن آن بیش از پیش برجسته شده است. برای همه آمریکاییهایی که بهصفحه نمایش متکی هستند؛ کیفیت ارتباطات برای برگزاری جلسات، استفاده از شبکههای مجازی و ارتباط با مدارس بهطور یکسان دارای اهمیت است. نظرسنجی انجام شده از سوی موسسه مطالعاتی Pew تاکید میکند که نزدیک بهنیمی از افرای که در منزل بهاینترنت پرسرعت مجهز هستند، گاهی اوقات در اتصال بهاینترنت و سرعت یا کیفیت آن با مشکل مواجهند. فراتر از این ابعاد، مقوله مقرونبهصرفهبودن یک دغدغه همیشگی برای بخشی از کاربران فناوری دیجیتال است. بسیاری از کاربران از والدینی که فرزند محصل دارند و افرادی که از این درگاه، کسب درآمد میکنند تا شهروندانی که درآمد بالایی دارند، بهاین امر اشاره دارند. مقرونبهصرفه بودن و مشکلات مربوط بهاتصال بهشبکه، سبب شده که حدود نیمی از کاربران که درآمد کمی دارند و حدود یکچهارم از افراد با درآمد متوسط تا حدودی نگران پرداخت قبض اینترنت خود در چندماه آینده باشند.
موضوع دیگری که از این تحقیقات جدید قابل دریافت است، رابطه میان سطح تحصیلات رسمی افراد با تجربیات آنان در استفاده از فناوری در دوران همهگیری است. نتایج این نظرسنجی تاکید دارد که افرادی که تجربه تحصیلات تکمیلی دارند، نسبت بهافرادی که دارای دیپلم یا تحصیلات کمتر هستند، استفادهای دوبرابری از شیوههای جدید و متفاوت در دوران همهگیری داشتند. همچنین میان استفاده این دو گروه از تماسهای تصویری در دوران همهگیری کرونا، اختلافی ۲۰درصدی وجود دارد. علاوه بر آن، ۷۱درصد افرادی که تحصیلات عالیه داشتند بر این باورند که دسترسی بهاینترنت «ضروری» است، در حالیکه تنها ۴۵درصدی افرادی که دیپلم یا تحصیلات کمتر دارند بر «ضرورت» اینترنت تاکید دارند.
از سوی دیگر همه افراد مهارت یکسانی در استفاده از فناوری ندارند. طبق این نظرسنجی، حدود یکچهارم بزرگسالان اذعان دارند که برای راهاندازی یا استفاده از کامپیوتر، تلفنهوشمند یا سایر دستگاههای الکترونیک بهکمک نیاز دارند. این مبارزه برای افراد مسن، حادتر است و برخی از آنان ناگزیر بهیادگیری فناوریهای جدید در دوران پاندمی شدند. حدود دوسوم بزرگسالان ۷۵ سال بهبالا در گروهی قرار میگیرند که از آمادگی کمی برای این مواجهه برخوردارند. آمریکاییهایی که آمادگی کمتری در این حوزه دارند، در طول همهگیری، تجربههای متفاوتی از فناوری داشتند، درحالیکه ۸۲درصد از آمریکاییهایی که مهارت کمتری در استفاده از اینترنت دارند، معترفند که اینترنت در دوران همهگیری برای آنان «مهم» بوده اما شمار کمی از آنان بر «ضرورت» اینترنت در زندگیشان صحه گذاشتند.
همچنین ۲۱درصد از افراد این گروه گزارش کردند که تعاملات دیجیتال برای آنان چندان مفید نبوده است. با اعمال محدودیتهای سختگیرانه در شهرهای جهان و بهتبع آن تعطیلی مدارس، بسیاری از دانشآموزان و والدین با تغییرات جدید و عمیقی روبهرو شدند. بهطور کلی حدود ۹۳درصد از والدین تایید کردند که آموزش فرزندانشان در این دوران بهطور کامل آنلاین بوده است. در این میان ۶۲درصد والدین معتقدند که آموزش آنلاین فرزندانشان تا حدودی خوب پیشرفته و ۳۰درصد از دشواری استفاده از آموزش آنلاین در این بازه زمانی سخن گفتند.
این نظرسنجی همچنین نشان میدهد که کودکان خانوادههایی با درآمد پایین بهاحتمال زیاد در انجام تکالیف خود با موانعی مرتبط با فناوری روبهرو شدند. نزدیک به۳۴درصد از والدین در این نظرسنجی تاکید کردند که در دوران تعطیلی مدارس با مشکلاتی همچون عدمدسترسی بهکامپیوتر در خانه، در دسترس نبودن WiFi برای ارسال تکالیف یا انجام تکالیف با گوشی هوشمند روبهرو بودند. قابل ذکر است که این معضلات برای خانوارهای با درآمد پایین، دوچندان است. بالغ بر ۴۶درصد خانوادهها در این نظرسنجی تاکید کردند که در دوران همهگیری دستکم یکبار با این دشواریها دست و پنجه نرم کردند. ۳۱درصد والدین با درآمد متوسط نیز مواجهه با مشکلات مربوط بهفناوری را در این بازه زمانی گزارش دادند. علاوه بر مسائل مربوط بهآموزش از راه دور، تغییرات دیگری نیز متوجه روابط والدین و فرزندان بود. با توجه بهبالا رفتن زمان استفاده فرزندان از صفحات نمایش، حدود ۳۹ والدینی که دارای کودک در سنین مدرسه هستند، میگویند در زمان شیوع کرونا قوانین سختگیرانهای برای استفاده کودکان از ابزارهای دیجیتال اعمال کردند و ۴۳درصد والدین قوانین خانه خود را برای استفاده از اینترنت تغییر ندادند.
آنچه در این ایام در مناسبات میان افراد با جهان فناوری رخ داد، سبب حساستر شدن شهروندان نسبت بهشکافهای فناوری در میان اقشار مختلف شهروندان شده و از سوی دیگر توجه سیاستگذاران را بهخود جلب کرده است. در حالحاضر بیشتر افراد از این ایده که مدارس باید فناوریهای دیجیتال را در اختیار همه دانشآموزان قرار دهند؛ حمایت میکنند.
حدود ۳۷درصد از آمریکاییها میگویند که دولت موظف است اطمینان حاصل کند که همه آمریکاییها در طول شیوع بیماری از اینترنت پرسرعت برخوردار هستند و در این میان دموکراتها بیشتر از جمهوریخواهان بر این امر تاکید میکنند. با وجود آنکه فناوری در دوران همهگیری بهبرخی کمک کرده است تا ارتباطات خود را حفظ کنند، اما یکچهارم آمریکاییها معتقدند که در مقایسه با قبل از همهگیری، احساس نزدیکی کمتری بهاعضای خانواده و دوستان خود دارند. آنچه پُرواضح است آنکه زندگی شخصی و اجتماعی انسانها پس از کووید شکل دیگری بهخود گرفته است و نقش فناوری در این میان تنها قطرهای از تغییراتی است که در این روزها باید بهآن پرداخت.