آیا افسردگی ژنتیکی است؟
شاید مادر یا دایی یا خواهر شما از افسردگی رنج می‌برد. دیدن اعضای خانواده که افسردگی را تجربه می‌کنند می‌تواند دشوار باشد. اما آیا این بدان معناست که شما نیز به این بیماری مبتلا خواهید شد؟
به گزارش اقتصادآنلاین، افسردگی بالینی که به‌عنوان اختلال افسردگی اساسی نیز شناخته می‌شود، رایج‌ترین شکل افسردگی است. این نوع افسردگی به‌احتمال زیاد در میان خواهر و برادر و کودکان نیز مشترک است. فردی که یکی از وابستگانش به افسردگی مبتلا است تقریباً پنج برابر بیشتر از فرد مستعد ابتلا به افسردگی می‌باشد.
تحقیقات، ارتباط بالقوه‌ای بین ژن‌ها و افسردگی یافته کرده است. آیا افسردگی ارثی است، یا عوامل دیگری در این امر دخیل هستند؟
ژن افسردگی
یک تیم تحقیقاتی بریتانیایی ژنی را جدا کرده که به نظر می‌رسد در چندین خانواده مبتلا به افسردگی مشترک باشد. کروموزوم ۳p۲۵-۲۶ در بیش از ۸۰۰ خانواده مبتلا به افسردگی یافت شد. دانشمندان بر این باورند که حدود ۴۰ درصد از مبتلایان به افسردگی می‌توانند آن را از یک پیوند ژنتیکی ردیابی کنند. عوامل محیطی و سایر عوامل ممکن است ۶۰ درصد دیگر را تشکیل دهند.
عوامل دیگر
شخصی که با فرد مبتلا به افسردگی بزرگ می‌شود ممکن است مستعد ابتلا به این بیماری باشد. کودکی که والدین یا خواهر و برادر افسرده خود را مشاهده می‌کند ممکن است یاد بگیرد که رفتار او را تحت شرایط خاص تقلید کند. به‌عنوان‌مثال، کودکی که می‌بیند پدر یا مادرش روز‌ها را در رختخواب سپری می‌کند، این امر را غیرعادی تلقی نمی‌کند. جنسیت نیز ممکن است یک عامل تعیین‌کننده باشد. یک مطالعه نشان داده که زنان ۴۲ درصد احتمال افسردگی ارثی دارند، درحالی‌که مردان فقط ۲۹ درصد احتمال ابتلا به افسردگی ارثی دارند.
ارتباط افسردگی با سروتونین:
سطح سروتونین و افسردگی نیز به هم مرتبط هستند. سروتونین ماده شیمیایی "نشاط‌آور" است که امکان برقراری ارتباط بین سلول‌های عصبی مغز را فراهم می‌کند. ممکن است عدم تعادل در سروتونین منجر به اختلالات خلقی و سایر موارد مانند اختلال وسواس فکری - عملی و حملات وحشت‌زدگی شود. نظریه‌های زیادی در مورد ارتباط بین سروتونین و افسردگی وجود دارد. محققان به مطالعه سروتونین به‌عنوان کلید ارتباط ژنتیکی ادامه می‌دهند.
آیا افسردگی قابل‌درمان است؟
اگر شما یا یکی از عزیزانتان افسردگی دارید، ممکن است از خود بپرسید که آیا این بیماری قابل‌درمان است یا خیر. اما در اینجا هیچ پاسخ صریحی وجود ندارد. همان‌طور که افسردگی خود پیچیده است، جدول زمانی آن نیز پیچیده می‌باشد.
ممکن است در اعضای خانواده خود که دچار افسردگی هستند، تفاوت‌هایی مشاهده کنید. برخی ممکن است افسردگی بالینی موقتی را تجربه کرده و تا ۱۲ ماه دارو مصرف کنند.
برای برخی دیگر، افسردگی یک تجربه مادام‌العمر است که در آن علائم گاه‌به‌گاه به اوج خود می‌رسند. در این موارد، رفتاردرمانی شناختی یک گزینه مناسب و طولانی‌مدت می‌باشد که می‌تواند به شما در مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
سایر اشکال درمانی مانند روان‌درمانی پویشی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نیز می‌تواند برای کمک به درمان افسردگی استفاده شود. افسردگی قابل‌درمان است. نکته اصلی این است که اگر فکر می‌کنید برنامه درمانی فعلی شما تأثیری ندارد، از علائم خودآگاه باشید و به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین مهم است که پس از تجربه هر نوع بهبودی، از بازگشت علائم آگاه باشید.
نتیجه نهایی
بسیاری از محققان معتقدند هیچ ژنی وجود ندارد که کسی را در معرض خطر افسردگی قرار دهد. به‌احتمال زیاد ترکیبی از ژن‌ها است که منجر به این اختلال می‌شود. علل اختلال دوقطبی و اختلالات اضطرابی را نیز می‌توان در ترکیبی از عوامل ژنتیکی جستجو کرد.
این سؤال باقی می‌ماند: آیا کسی که والدین یا خواهر و برادرش افسردگی را تجربه کرده‌اند باید نگران باشد؟ پاسخ: لزوماً نه.
افسردگی وضعیتی اغلب موقتی است و در اثر وقایع مهم زندگی ایجاد می‌شود. انواع دیگر افسردگی می‌تواند مادام‌العمر باشد. درهرصورت، درمان‌های زیادی وجود دارد که می‌تواند به شما در مدیریت زندگی روزمره کمک کند. برای بررسی گزینه‌های درمانی با پزشک یا سایر متخصصان بهداشت صحبت کنید.
