تمام مدال آوران ایران در تاریخ المپیک / امیدها به افزایش نفرات در توکیو
در طول تاریخ ورزش ایران در المپیک، ورزشکاران سرشناسی بوده‌اند که موفق شده‌اند پرچم کشورمان را به شکل‌های مختلف به اهتزاز دربیاورند و انتظار می‌رود امسال در ژاپن هم این افتخارات تکرار شود.
به گزارش اقتصاد آنلاین؛ چراغ اول کاروان ایران در المپیک ۲۰۲۰ ژاپن خیلی زود و البته به خوشرنگ‌ترین شکل ممکن روشن شد. جواد فروغی تیرانداز تپانچه ۱۰ متر کشورمان در اولین روز رقابت‌ها نام خودش را برای همیشه در تاریخ ورزش ایران جاودانه کرد و تیراندازی را به پنجمین رشته مدال آور ایران در تاریخ المپیک و البته چهارمین رشته‌ای تبدیل کرد که توانسته مدال طلا برای کشورمان به ارمغان بیاورد. از ۷۶ سال پیش که اولین مدال المپیک را در دست گرفتیم، سهم کشتی ۴۳ مدال، وزنه‌برداری ۱۸ مدال، تکواندو ۶ مدال و دوومیدانی یک مدال بوده است. به بهانه ورود فروغی به فهرست مدال آوران، بد نیست نگاهی اجمالی به تمامی مدال آوران ایران در تاریخ المپیک بپردازیم.
محمدجعفر سلماسی؛ اولین مدال‌آور تاریخ
اولین مدال ایران در رشته وزنه برداری به دست آمد. زنده یاد جعفر سلماسی که در المپیک ۱۹۴۸ لندن در وزن ۶۰ کیلوگرم وزنه می‌زد، با مهار وزنه ۵/۳۱۲ کیلوگرم در پرس ضمن شکستن رکورد قهرمان المپیک ۱۹۴۴ مدال برنز المپیک را برای ایران به ارمغان آورد.
غلامرضا تختی؛ هت تریک جهان پهلوان
ارزش "آقا تختی" برای ورزش ایران بیش از کسب مدال و افتخارات گوناگون بوده است. با این حال اسطوره پهلوانی روی تشک کشتی هم مثل فعالیت‌های اجتماعی و مردمدار بودنش، چیزی کم نداشت. مرحوم تختی در ۱۹۵۶ ملبورن در وزن ۸۷ کیلو طلا گرفت و در ۱۹۵۲ هلسینکی و ۱۹۶۰ رم هم صاحب گردن آویز نقره شد.
محمود ملاقاسمی؛ از سبزه میدان تا مدال المپیک
داستان ملاقاسمی خیلی جالب است. در سن ۱۶ سالگی، یکی از دوستانش که در سبزه میدان نزدیک بازار بساط می‌کرد، دوبنده‌ای پارچه‌ای برایش خرید و او بدون کفش و با همان دوبنده تمرینات کشتی را در باشگاه نیرو و راستی آغاز و پیشرفت کرد و سال‌ها بعد در وزن ۵۲ کیلوی کشتی آزاد مدال برنز المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی را به دست آورد.
ناصر گیوه‌چی؛ لعنت به آسیب دیدگی
بچه تند و تیز خیابان مولوی تهران سال‌ها بعد تبدیل به یکی از قهرمانان کشتی ایران شد. ناصر گیوه‌چی که آسیب‌دیدگی مانع کسب افتخارات بیشترش شد. گیوه‌چی با وجود دوران کوتاه قهرمانی، در المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی در وزن ۶۲ کیلو مدال نقره گرفت.
جهانبخت توفیق؛ صاحب اولین طلای جهانی
این کشتی‌گیر آزادکار ایرانی زاده شده در شهر سراب، برنده نخستین مدال طلای جهانی کشتی ایران است که در مسابقات جهانی ۱۹۵۴ توکیو در وزن ۶۷ کیلوگرم به‌دست آمد. افتخارات توفیق در المپیک هم ادامه پیدا کرد و او در هلسینکی ۱۹۵۲ به نشان برنز رسید.
عبدالله مجتبوی؛ بچه محله پهلوان خیز
بچه خیابان بلورسازی، نزدیک چهارراه معزالسلطان خیابان امیریه تهران که یکی از نواحی معروف و پهلوان‌خیز تهران و شاید هم ایران بود. عبدالله مجتبوی در المپیک هلسینکی ۱۹۵۲ که برای کشتی کشورمان بسیار پربار بود، توانست در وزن ۵۲ کیلوگرم صاحب مدال برنز شود.
محمود نامجو؛ مسن‌ترین تا قبل از فروغی
شاید پایه گذار اصلی محبوبیت رشته وزنه برداری در ایران، این اسطوره گیلانی بوده است. او اگر چه در اولین حضورش در المپیک که در ۱۹۴۸ لندن بود، روی سکو نرفت، اما در دو المپیک بعدی با مدال به کشور برگشت. نامجو در المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی مدال نقره دسته سبک‌ها را برای ایران به ارمغان آورد و در ۱۹۵۶ ملبورن برنز گرفت تا مسن‌ترین ایرانی صاحب مدال شود. رکوردی که البته توسط فروغی شکسته شد.
علی میرزایی؛ جا در پای اسطوره
خودش اعتراف کرده بود که با افتخارآفرینی‌های جعفر سلماسی، جذب وزنه‌برداری شد و ورزش‌های دیگر را رها کرد. با وجود جثه کوچکش زیر وزنه‌ها میرفت و آن‌ها را بالای سر می‌برد. در المپیک هلسینکی او در دسته ۵۶ کیلوگرم روی تخته رفت و توانست با قرار گرفتن روی سکوی سوم، مدال برنز بگیرد.
امامعلی حبیبی؛ ببر مازندران
امامعلی حبیبی که اولین لقب را در میان ورزشکاران ایرانی دریافت کرده بود و به "ببر مازندران" مشهور شد، از سریع‌‌ترین و فنی‌‌ترین کشتی گیران زمان خود بود و مهارت خاصی در اجرای فنون مختلف کشتی از جمله "یک دست و یک پا" و همچنین "سر بند دو پی" داشت. حبیبی در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن در وزن ۶۷ کیلوگرم سکوی نخست را با اقتدار به دست آورد و در کنار رفیقش آقا تختی با طلا به ایران بازگشتند.
محمدعلی خجسته‌پور؛ بالاتر از رقبای سرسخت
محمدعلی خجسته‌پور آزادکار سبک وزن کشتی ایران در وزن ۵۲ کیلوگرم رقبای سرسختی مانند منصور رئیسی و محمود ملاقاسمی داشت. پس از اینکه رئیسی در المپیک ۱۹۴۸ چهارم شد و ملاقاسمی در المپیک ۱۹۵۲ برنز گرفت، خجسته پور موفق شد در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به مدال نقره برسد تا سبک وزن پرافتخار ایران لقب بگیرد.
مهدی یعقوبی؛ ۳ حضور و یک مدال
یعقوبی یکی از پرسابقه‌ترین آزادکاران کشتی در المپیک است. نخستین بار در ۲۰ سالگی در المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی فنلاند شرکت کرد و در ادامه در المپیک ملبورن ۱۹۵۶ و رم ۱۹۶۰ هم حضور داشت اما توانست فقط در دومین حضورش در المپیک در ۱۹۵۶ ملبورن در وزن ۵۷ کیلو به مدال نقره برسد.
محمدابراهیم سیف پور؛ عاشق کشتی
سیف پور می‌گوید از کودکی خاطر‌خواه کشتی بوده و حتی الان هم که در دهه نهم زندگی‌اش به سر می‌برد، این عشق فروکش نکرده است. سیف پور که سابقه حضور در المپیک را دارد، در المپیک ۱۹۶۰ رم توانست در وزن ۵۲ کیلوگرم مدال برنز را کسب کند.
محمد پذیرایی؛ اولین مدال‌آور فرنگی
المپیک ۱۹۶۰ رم اولین حضور کشتی‌گیران فرنگی ایران در المپیک بود. جایی که چند کشتی گیر فرنگی از جمله محمد پذیرایی، علی بنی هاشمی، حسین ابراهیمیان و منصور خدام حضرتی در المپیک شرکت کردند. در بین این قهرمانان، پذیرایی به نشان برنز دست یافت تا باب مدال آوران فرنگی در تاریخ المپیک را باز کند.
اسماعیل علم خواه؛ ادامه‌دهنده راه قهرمان
علم خواه مانند همشهری‌‌اش محمود نامجو با ورود به وزنه برداری توانست یکی از قهرمانان کشورمان در این رشته نام بگیرد. علم خواه که در دسته ۵۶کیلوگرم وزنه می‌زد، در المپیک ۱۹۶۰ رم توانست با وزنه‌هایی که بالای سر برد، به مدال برنز برسد.
سیداکبر حیدری؛ رقابت با بچه محل‌ها
بچه محل محمدابراهیم سیف‌پور وقتی تماشا کرد که چگونه پس از بازگشت بچه محلش که برنز المپیک ۱۹۶۰ را گرفته محله را چراغانی کرده‌اند، انتخاب اولش برای ورزش کشتی شد. چهار سال بعد سیدعلی‌اکبر حیدری هم توانست در المپیک مدال بگیرد و در ۱۹۶۴ توکیو در وزن ۵۲ کیلو مدال برنز گرفت تا او هم باعث افتخار محله‌اش شود.
محمدعلی صنعتکاران؛ آشنایی با جهان پهلوان
محمدعلی صنعتکاران اول رو به وزنه‌برداری آورد و بعد به شنا، اما وقتی در سال ۱۹۵۴ افتخارآفرینی‌های کشتی‌گیرانی مانند زندی، تختی، فردین و توفیق که صاحب نشان المپیک و جهانی شدند را دید، رو به کشتی آورد و در المپیک ۱۹۶۴ توکیو در وزن ۷۸ کیلو برنز گرفت.
عبدالله موحد؛ آقای نابغه
عبدالله موحد را باید نابغه کشتی ایران و جهان دانست که با ۷ مدال جهانی و المپیک پس از حمید سوریان دومین کشتی‌گیر پرافتخار تاریخ ایران است. موحد در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی توانست در وزن ۷۰ کیلوگرم کشتی آزاد تنها مدال المپیکش که مدال طلا بود را به گردن بیاویزد.
محمد نصیری؛ اعجوبه ریزنقش
محمد نصیری یکی از اعجوبه‌های وزنه‌برداری و از پرافتخارترین ورزشکاران ایرانی در تاریخ المپیک است که از هر رنگ مدال یکی در کارنامه دارد. نصیری در ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی در دسته ۵۶ کیلو طلا گرفت، در ۱۹۷۲ مونیخ نقره و در ۱۹۷۶ مونترال در دسته ۵۲ کیلو صاحب مدال برنز شد.
پرویز جلایر؛ از آجر سوراخ تا مدال المپیک
پرویز جلایر آن‌قدر به وزنه‌برداری علاقه داشت که از نوجوانی با سوراخ کردن آجر‌های قزاقی در منزل به تمرین بلند کردن وزنه می‌پرداخت. تلاشی که در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی به ثمر نشست و جلایر با ثبت حدنصاب ۵/۴۲۲ کیلوگرم به مدال نقره رسید.
ابوطالب طالبی؛ داماد کشتی گیر
ابوطالب طالبی با ورزش کشتی در مراسم عروسی‌های روستای گرگر (از توابع مرند) آشنا شد، جایی که دو نفر از خویشاوندان عروس و داماد با هم کشتی می‌گرفتند؛ علاقه‌ای که او را به سمت کشتی آزاد کشاند و طالبی توانست در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی در وزن ۵۷ کیلو مدال برنز بگیرد.
شمس‌الدین سیدعباسی؛ مرد فیتیله
شگرد اصلی شمس‌الدین سیدعباسی، فن فتیله پیچ بود و به آقای فتیله پیچ و استاد فتیله پیچ شهرت داشت؛ قهرمانی که سابقه حضور در دو المپیک را دارد. سیدعباسی در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی توانست در وزن ۶۳ کیلوگرم روی سکوی سوم بایستد و برنزی شود.
رحیم علی‌آبادی؛ بچه محل تختی
رحیم علی‌آبادی از همان بچگی درباره تختی و قهرمانی‌های او از بچه‌های محل حکایت‌ها می‌شنید و برای تماشا و دیدن هنرنمایی او به خانی‌آباد میرفت؛ علاقه‌ای که باعث شد او هم روی تشک برود و به بالاترین افتخارات برسد. علی‌آبادی در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ در وزن ۴۸ کیلو به مدال نقره رسید.
ابراهیم جوادی؛ شانس از سوی فیلا
می‌گویند جوادی آن قدر ریزنقش بود که وزنش حتی به کمترین وزن ممکن یعنی ۵۲ کیلوگرم هم نمی‌‌رسید، اما از ۲۶ سالگی بخت به او رو کرد و فیلا تصمیم گرفت وزن ۴۸ کیلوگرم را به اوزان کشتی بیفزاید. به این ترتیب او در این وزن درخشید تا در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ صاحب مدال برنز شود.
منصور برزگر؛ از مدال تا مربیگری
منصور برزگر را شاید نسل جدید به عنوان یکی از مربیان باسابقه تیم ملی ملی کشتی بشناسند، اما او یکی از قهرمانان به نام کشتی آزاد است؛ قهرمانی که پس از مقام پنجمی در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ، چهار سال بعد در المپیک ۱۹۷۶ مونترال در وزن ۷۴ کیلو مدال نقره گرفت.
عسگری محمدیان؛ آقای نقره‌ای
عسگری محمدیان در حالی در المپیک توکیو فرزندش یعنی محمدحسین محمدیان را در ترکیب تیم ملی کشتی آزاد می‌بیند که خودش دو مدال المپیک در کارنامه‌اش دارد. محمدیان در المپیک ۱۹۸۸ سئول در وزن ۵۷ کیلو و در المپیک ۱۹۹۲ بارسلون در وزن ۶۲ کیلو، دو مدال نقره کسب کرد.
امیررضا خادم؛ آقای برنزی
امیررضا خادم اگر چه در یک دهه گذشته پا به عرصه سیاست گذاشته، اما یکی از شناخته شده‌ترین آزادکاران است که در چهار المپیک کشتی گرفته و دو نشان برنز در المپیک بارسلونا ۱۹۹۲ در وزن ۷۴ کیلو و المپیک آتلانتا ۱۹۹۶ در وزن ۸۲ کیلو در کارنامه دارد. دو المپیکی که برای اولین و آخرین بار، دو برادر از کشورمان روی سکو رفتند.
رسول خادم؛ پرافتخارتر از برادر
رسول هم مانند برادرش امیر را در دو دهه اخیر در پست‌های مدیریتی مختلفی دیدیم. از شورای شهر گرفته تا ریاست فدراسیون کشتی در دو دوره المپیک اما او دو مدال المپیک دارد. خادم در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا در وزن ۹۰ کیلو طلا گرفت و در ۱۹۹۲ بارسلون در وزن ۸۲ کیلو به مدال برنز رسید.
عباس جدیدی؛ داستان تلخ آتلانتا
عباس جدیدی همواره یک چهره جنجالی بوده است، چه زمانی که کشتی می‌گرفت و چه روزی که کت و شلوار پوشید و عضو شورای شهر شد. کشتی‌گیر آزادکار اهل خیابان پیروزی تهران در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا با ناداوری در کشتی فینال با کرت انگل امریکایی در وزن ۱۰۰ کیلو به مدال نقره رسید و اشک‌هایش ماندگار شد.
حسین رضازاده؛ هرکول اردبیلی
در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی نام یک جوان اردبیلی سر زبان‌ها افتاد، حسین رضازاده وزنه‌بردار دسته مثبت ۱۰۵ کیلوگرم بود که مدت‌ها رکورد سنگین‌ترین وزنه جهان را در اختیار داشت. رضازاده چهار سال بعد در المپیک ۲۰۰۴ آتن هم توانست قهرمانی‌اش را تکرار و دومین طلا را صید کند اما در آستانه المپیک ۲۰۸ به دلیل مصدومیت از ورزش قهرمانی کنار رفت.
حسین توکلی؛ طلا پس از سه دهه
۳۲ سال پس از آخرین طلای وزنه‌برداری در المپیک، حسین توکلی جوان شمالی وزنه‌برداری که آن روز‌ها تنها ۲۲ سال سن داشت، توانست در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی در دسته ۱۰۵ کیلوگرم با مجموع ۴۲۵ کیلوگرم، نشان طلای المپیک را برای ایران به ارمغان آورد.
علیرضا دبیر؛ بهترین زیرگیر زمان
از روز‌های کودکی استعدادش چشم اکبر فلاح، قهرمان سابق و مربی سازنده کشتی را گرفت و او با دیدن علیرضا دبیر گفت: «این پسر کشتی‌گیر خوبی می‌شود.» دبیر سال‌ها بعد در وزن ۵۸ کیلوهمان کشتی‌گیر پرافتخاری شد که پیش‌بینی می‌شد و در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی توانست به طلای المپیک برسد اما در ۲۰۰۴ آتن با پای مصدوم حذف شد.
هادی ساعی؛ پرافتخارترین المپیکی
خودش می‌گفت به دلیل اینکه در دوران کودکی پر جنب و جوش بود، خانواده‌اش او را راهی رشته رزمی کردند. انتخابی که سال‌ها بعد هادی ساعی را با کسب دو طلا و یک برنز تبدیل به پرافتخارترین ورزشکار ایران در المپیک کرد. او در المپیک ۲۰۰۴ آتن و ۲۰۰۸ پکن طلا و در سیدنی ۲۰۰۰ برنز گرفت و بعدها راهی سیاست شد.
مسعود مصطفی جوکار؛ غیر قابل انتظار
مسعود مصطفی جوکار در یک خانواده کشتی‌گیر بزرگ شد که پدرش مربی او و برادرانش بود. کشتی‌گیر ملایری وزن ۶۰ کیلوگرم کشتی آزاد قبل از بازی‌های المپیک ۲۰۰۴ آتن یکی از کم شانس‌ترین‌ها برای کسب نشان المپیک بود، اما او در مهد المپیک با کسب مدال نقره همه چشم‌ها را خیره کرد. برادر کوچک‌تر او یعنی میثم هم بعدها ملی پوش شد اما نتوانست افتخارات برادرش را تکرار کند.
علیرضا رضایی؛ اولین مدال‌آور سنگین وزن
از همان رده نوجوانی که قهرمان سنگین وزن جهان شد، مشخص بود راه پرافتخاری پیش‌رو دارد. علیرضا رضایی پله پله بالا آمد و اوج کار او در المپیک ۲۰۰۴ آتن بود، جایی که توانست با کسب مدال نقره در وزن ۱۲۰ کیلو، اولین مدال سنگین وزن کشتی ایران را در تاریخ المپیک کسب کند.
علیرضا حیدری؛ ناخلف خانواده و پرافتخار کشتی
قهرمان پر آوازه کرجی کشورمان که در دوران قهرمانی رقابت سرسختانه‌ای با الدر کوتانیدزه گرجستانی داشت، در حالی کشتی را انتخاب کرد که خانواده‌اش سخت مخالف ورود او به این ورزش بودند. با این حال علیرضا حیدری پس از کسب مدال‌های جهانی، سرانجام در المپیک ۲۰۰۴ آتن در وزن ۹۶ کیلو برنز گرفت.
یوسف کرمی؛ انتخاب درست
یوسف کرمی قهرمان میانه‌ای تکواندو پس از آنکه به پیشنهاد پدرش برای انتخاب کشتی نه گفت، تکواندو را انتخاب کرد. یک انتخاب سرنوشت‌ساز که او را تبدیل به یکی از بهترین ورزشکاران این رشته در سطح جهان کرد و مدال برنز المپیک ۲۰۰۴ آتن در وزن ۸۰ کیلوگرم یکی از افتخاراتش بود.
سیدمراد محمدی؛ برنز کاپیتان
مراد محمدی پهنه‌کلایی قهرمانی از روستای آبک‌سر ساری مانند خیلی از مازندرانی‌ها انتخاب اولش کشتی بود. کاپیتان وقت تیم ملی کشتی آزاد تنها مدال‌آور کشتی در المپیک ۲۰۰۸ پکن بود که توانست در وزن ۶۰ کیلوگرم مدال برنز کسب کند و کشتی را بدون مدال نگذارد.
حمید سوریان؛ نابغه طلایی
نابغه کشتی فرنگی دنیا پس از کسب ۶ مدال طلای جهانی، در المپیک هم طلا گرفت تا در رده اول مدال‌آورترین کشتی‌گیران ایران قرار گیرد. حمید سوریان که مانند دبیر و ساعی، متولد شهر ری تهران است، در المپیک ۲۰۱۲ لندن در وزن ۵۵ کیلو روی سکوی اول المپیک رفت اما در دو المپیک ۲۰۰۸ پکن و ۲۰۱۶ ریو نتوانست روی سکو برود.
بهداد سلیمی؛ جانشین خلف رضازاده
پس از خداحافظی حسین رضازاده، باز هم عنوان قوی‌ترین مرد جهان در اختیار ایران بود و این بار به جای پسر اردبیلی وزنه‌برداری، یک قهرمان قائمشهری توانسته بود رکورد‌ها را در سنگین وزن جابه‌جا کند. بهداد سلیمی در المپیک ۲۰۱۲ لندن در دسته ۱۲۵+ کیلو طلا گرفت و پس از اتفاقات المپیک ریو، اکنون به عنوان همراه در کاروان کشورمان در توکیو حضور دارد.
قاسم رضایی؛ رکورددار فرنگی
کشتی‌گیر آملی کشورمان تنها کشتی‌گیر فرنگی‌کاری است که دو مدال در المپیک دارد. قاسم رضایی که سابقه حضور در سه المپیک را دارد، در المپیک لندن در وزن ۹۶ کیلوگرم طلا گرفت و در المپیک ریو در وزن ۹۸ کیلوگرم مدال برنز را به گردن آویخت.
سعید محمدپور؛ طلای غیرمنتظره
سعید محمدپور یکی از غیرمنتظره‌ترین طلا‌های المپیک را برای ایران گرفته است. وزنه‌بردار دسته ۹۴ کیلوگرم در المپیک ۲۰۱۲ لندن در جایگاه پنجم قرار گرفته بود ولی با مثبت اعلام شدن آزمایش دوپینگ چهار نفر بالایی بعدها مدال طلای این دسته را به کارنامه ورزشی‌اش اضافه کرد.
کمیل قاسمی؛ برنزی که طلا شد
کمیل قاسمی هم یکی از کسانی است که دو مدال در المپیک کسب کرده است. آزادکار وزن ۱۲۰ کیلو که در المپیک ۲۰۱۲ لندن برنز گرفت، با توجه به مثبت شدن تست دوپینگ آرتورتایمازوف برنده مدال طلا و داویت مودزماناشویلی برنده مدال نقره، صاحب مدال طلا شد. قاسمی در المپیک ۲۰۱۶ ریو هم نقره گرفت.
سجاد انوشیروانی؛ زیر سایه رفیق
وزنه‌بردار اردبیلی کشورمان در زمان ورزش قهرمانی با توجه به هم وزن بودن با بهداد سلیمی زیر سایه این قهرمان بود. سجاد انوشیروانی که همراه بهداد در دسته ۱۲۵+ کیلو به المپیک لندن اعزام شده بود، در این رقابت‌ها پس از سلیمی که طلا گرفت، صاحب مدال نقره شد و اکنون در کادرفنی تیم ملی حضور دارد.
امید نوروزی؛ سالتوی شادی
خاطره سالتوی سوبلس امید نوروزی به محمد بنا در المپیک لندن پس از برتری در فینال، یکی از تصاویر ماندگار این رقابت‌ها بود. فرنگی‌کار شیرازی وزن ۶۰ کیلوگرم ایران در المپیک ۲۰۱۲ توانست مدال طلا را به دست بیاورد تا یکی از ضلع‌های مثلث طلایی فرنگی در لندن باشد.
احسان حدادی؛ تاریخ‌سازی دوومیدانی
حدادی تنها مدال‌آور دوومیدانی در المپیک تا به اکنون است. قهرمان پرتاب دیسک آسیا در المپیک توکیو، چهارمین حضورش در المپیک را تجربه می‌کند. احسان حدادی در المپیک ۲۰۱۲ لندن تاریخ ساز شد و با پرتاب ۲۸ متر و ۳۶ سانت، توانست مدال نقره المپیک را کسب کند اما در ریو روی سکو نرفت و اکنون تلاشش را می‌کند تا در توکیو که احتمالا آخرین المپیک دوران ورزش اوست، مدال کسب کند.
صادق گودرزی؛ مرد نقره‌ای لندن
پس از مسعود مصطفی جوکار، او دومین ملایری مدال‌آور در المپیک است. صادق گودرزی در المپیک ۲۰۱۲ لندن در وزن ۷۴ کیلوگرم با شکست مقابل جوردن باروز کشتی‌گیر سرشناس آمریکایی که گربه سیاه ایرانی‌ها محسوب می‌شد، به مدال نقره المپیک قناعت کرد و روی سکوی دوم قرار گرفت.
نواب نصیرشلال؛ تکرار طلا بعد از ۱۲ سال
وزنه‌بردار خوزستانی ورزش ایران یکی از مدال آوران رشته پولاد سرد در المپیک ۲۰۱۲ لندن بود. او در دسته ۱۰۵ کیلوگرم، وزنه‌برداری را پس از ۱۲ سال صاحب یک مدال کرد. نصیرشلال اگر چه در لندن نقره گرفت، اما بعدها با مثبت شدن تست دوپینگ نفر اول، او صاحب مدال طلا شد.
محمد باقری معتمد؛ افتخار خانواده
معتمد در یک خانواده تکواندوکار بزرگ شد و پدر و برادرش از ورزشکاران رشته تکواندو بودند. به همین دلیل از خردسالی به این رشته ورزشی رو آورد و خیلی زود به تیم ملی راه یافت. اوج کار باقری معتمد در المپیک ۲۰۱۲ لندن بود که در وزن ۶۸ کیلو تا آستانه کسب طلا پیش رفت اما به مدال نقره رضایت داد.
احسان لشگری؛ تخصص در سکوی سوم
آزادکار ۸۴ کیلوی اهل قزوین اکه اکنون به مربیگری مشغول است، در دوران ورزش قهرمانی متخصص مدال برنز در رقابت‌های جهانی و المپیک بود و دو مدال برنز کارنامه‌اش در این رقابت‌هاست. احسان لشگری در المپیک ۲۰۱۲ در وزن ۸۴ کیلو توانست برنز بگیرد، مدالی که سال بعد در جهانی ۲۰۱۳ تکرار کرد.
کیانوش رستمی؛ مدال آور پرحاشیه
وزنه‌بردار مطرح کرمانشاهی با وجود اینکه المپیک توکیو را به دلیل حاشیه‌های مختلف از دست داد، اما با حضور در دو المپیک، دو مدال کسب کرده است. کیانوش رستمی در دسته ۸۵ کیلو در المپیک لندن برنزش با توجه به دوپینگ نفر دوم، تبدیل به مدال نقره شد و در ۲۰۱۶ ریو بدون حرف و حدیث طلا گرفت.
سهراب مرادی؛ امان از مصدومیت
وزنه‌بردار اصفهانی کشورمان بدشانس بود که گرفتار مصدومیت شد و نتوانست در المپیک توکیو حضور داشته باشد، با این حال سهراب مرادی یکی از طلایی‌های ایران در المپیک است. سهراب در المپیک ریو در دسته ۹۴ کیلوگرم توانست به مدال طلا برسد و تاریخ‌سازی کند.
حسن یزدانی؛ مدال به یاد ماندنی
امید اول کاروان ایران برای کسب مدال طلا در المپیک توکیو، یک رقیب سرسخت به نام دیوید تیلور آمریکایی پیش‌رو دارد که تا به حال دوبار او را شکست داده است. با این حال ملی‌پوش جویباری برای کسب دومین مدال طلا در توکیو روی تشک می‌رود. یزدانی در المپیک ۲۰۱۶ ریو در وزن ۷۴ کیلو کشتی آزاد توانست روی سکوی اول قرار گیرد و اکنون در یک وزن بالاتر کشتی می‌گیرد.
سعید عبدولی؛ داستان ناداوری‌ها
عبدولی با توجه به روحیه خاص و عصبی‌اش، در رقابت‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن درگیر حواشی داوری شد و دستش از کسب مدال کوتاه ماند. فرنگی کار وزن ۵۷ کیلوگرم کشورمان البته در المپیک ۲۰۱۶ ریو برنز گرفت اما پس از اختلاف با محمد بنا، از حضور در المپیک توکیو بازماند.
حسن رحیمی؛ جلوتر از برادر
او هم یکی دیگر از کشتی‌گیرانی است که به واسطه برادرش پایش به تشک باز شد. حسن رحیمی کشتی‌گیر اهل تهران وزن ۵۷ کیلوی آزاد که به واسطه برادر بزرگش، کشتی را انتخاب کرد و توانست در کسب افتخار از برادرش جلو بزند، در المپیک ۲۰۱۶ ریو ایران را صاحب یک مدال برنز کرد.
کیمیا علیزاده؛ تاریخ ساز پرحاشیه
اولین بانوی مدال آور ایران در تاریخ المپیک در عین ناباوری و با حاشیه‌های فراوان چندی پیش به آلمان مهاجرت کرد تا در ترکیب تیم مهاجران در المپیک توکیو روی شیاپ‌چانگ برود و البته در گام نخست هم توانست هم تیمی سابق و ملی پوش کشورمان ناهید کیانی را شکست دهد، در المپیک ۲۰۱۶ ریو با کسب مدال برنز تکواندو در وزن ۶۷ کیلوگرم، اولین مدال تاریخ بانوان را در المپیک کسب کرد.
