دانستنی‌هایی درباره سرطان گلو

سرطان های گلو در اندام هایی رشد می کنند که به شما در  بلع ، صحبت و تنفس کمک می کنند. تقریبا نیمی از این سرطان ها در خود گلو، لوله ای که از پشت بینی آغاز شده و در گردن پایان می یابد، رخ می دهند. گلو به نام حلق (Pharynx) نیز شناخته می شود. موارد دیگر در جعبه صدا یا  حنجره  (Larynx) آغاز می شوند.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از عصر ایران، این بیماری ها به رشد سریع تمایل دارند. بر همین اساس است که دریافت زودهنگام درمان بهترین فرصت را برای غلبه بر بیماری و حفظ کیفیت خوب زندگی فرد فراهم می کند.

علائم

از علائم سرطان گلو می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- تغییرات صدا مانند شکستگی یا گرفتگی

- دشواری در بلع یا تنفس

- گلودرد، سرفه یا گوش دردی که از بین نمی رود

- سردرد

- توده در گردن

-  کاهش وزن ناخواسته

در صورت مواجهه با هر یک از این علائم که بیش از چند هفته ادامه داشته برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید.

چه چیزی شما را در معرض خطر قرار می دهد؟

استفاده از تنباکو به مدت طولانی.  سیگار کشیدن و جویدن تنباکو بزرگترین عوامل خطر برای تمام سرطان های سر و گردن از جمله سرطان گلو هستند.

نوشیدن منظم الکل.  مصرف منظم و بیش از حد الکل می تواند احتمال ابتلا به سرطان گلو را افزایش دهد.

مصرف الکل و سیگار کشیدن میزان خطر ابتلا به سرطان گلو را هرچه بیشتر افزایش می دهد.

ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV ).  این ویروس با سرطان های پشت گلو از جمله سرطان های زبان و لوزه مرتبط است.

برای محافظت از فرزند خود در برابر ویروس پاپیلومای انسانی در آینده می توانید واکسن زدن را مد نظر قرار دهید. کودکان باید دریافت واکسن ها را بین 11 تا 12 سالگی آغاز کنند.

از عوامل خطر دیگر برای سرطان گلو می توان به موارد زیر اشاره کرد:

جنسیت.  مردان نسبت به زنان پنج برابر احتمال بیشتری دارد به سرطان گلو مبتلا شوند.

سن.  بیشتر افرادی که سرطان گلو در آنها تشخیص داده می شود بیش از 65 سال سن دارند.

نژاد.  مردان آفریقایی-آمریکایی تبار در معرض بیشترین خطر قرار دارند.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی.  این شامل گازهای آزبست، نیکل، و اسید سولفوریک می شود.

انواع مختلف

سرطان گلو بیشتر در سلول های مسطح و نازکی که گلو و حنجره را پوشش می دهند، رشد می کند.

با توجه به مکان شناسایی، انواع مختلف سرطان گلو شامل موارد زیر می شوند:

نازوفارنکس.  این قسمت بالایی گلو در پشت بینی است.

اوروفارنکس.  این قسمت پشت دهان است. سرطان احتمال بیشتری دارد در لوزه ها، پشت زبان یا نرم کام رشد کند.

هیپوفارنکس.  این قسمت باریک پشت حنجره است.

سرطان می تواند در سه قسمت حنجره نیز رشد کند:

گلوتیس.  این قسمت تارهای صوتی را نگه می دارد.

سوپراگلوتیس.  این قسمت بالایی گلوتیس است.

ساب‌گلوتیس.  این قسمت پایین تارهای صوتی و بالای نای است.

تشخیص

پزشک شما را معاینه کرده و پرسش هایی را درباره سلامت کلی، عادات سیگار کشیدن و مصرف نوشیدنی های الکلی و سابقه جنسی مطرح می کند.

پزشک ممکن است از دستگاه هایی برای مشاهده دقیق‌تر گلو استفاده کند.

اگر پزشک به سرطان مشکوک باشد، انجام آزمایش ها و رویه های دیگر را تجویز خواهد کرد که موارد معمول عبارتند از:

بافت برداری یا بیوپسی  که در آن یک نمونه از گلو برای بررسی وجود سلول های سرطانی گرفته می شود. این تنها روش برای اطلاع دقیق از سرطانی بودن تومور و این که از چه نوعی است محسوب می شود. این روش ممکن است با جراحی، سوزن های ظریف یا آندوسکوپ انجام شود.

آزمایش های تصویربرداری  می توانند در یافتن تومور به پزشک کمک کنند. همچنین، آنها می توانند اندازه تومور و این که آیا گسترش یافته است را نشان دهند. از جمله این آزمایش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- ام‌آر‌آی یا سی‌تی اسکن

- پت اسکن

- پرتو اکس

اگر سرطان اوروفارنکس تشخیص داده شود، نمونه ممکن است برای وجود ویروس پاپیلومای انسانی آزمایش شود. به طور معمول، چشم انداز سلامت فرد در صورت مثبت بودن آزمایش ها برای این ویروس بهتر از تشخیص سرطان مرتبط با سیگار کشیدن است.

مراحل سرطان گلو

هر نوع سرطان دارای قوانین خاص خود برای مرحله بندی است که میزان شدت بیماری را بیان می کند.

اما به طور کلی، مراحل یک و دو به سرطان های کوچک‌تر اشاره دارند و در یک قسمت از اندام باقی می مانند.

در مرحله سه، سرطان ممکن است به غدد لنفاوی یا بخش های دیگر گلو سرایت کرده باشد.

و سرطان های مرحله چهار ممکن است به غدد لنفاوی و بخش مختلف سر، گردن یا سینه سرایت کرده باشند. جدی‌ترین سرطان های مرحله چهار مواردی هستند که بیماری به بخش های دور بدن مانند ریه ها یا کبد سرایت کرده است.

درمان

پزشک تلاش خواهد کرد تا تومور را خارج کرده، از گسترش سرطان پیشگیری کرده، و توانایی بلع و صحبت کردن فرد را تا حد امکان حفظ کند.

درمان سرطان گلو به موارد زیر بستگی خواهد داشت:

- مرحله سرطان

- مکان تومور

- سلامت کلی فرد

- ترجیحات فردی

فرد ممکن است تحت یک یا تعداد بیشتری از روش های درمان زیر قرار بگیرد:

پرتودرمانی  که در آن از پرتوهای پر انرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. گاهی اوقات، پرتودرمانی تنها روش درمان مورد نیاز برای سرطان هایی است که در مراحل اولیه قرار دارند. اما در مراحل پیشرفته ممکن است به شیمی درمانی یا عمل جراحی برای درمان بیماری نیاز باشد.

عمل جراحی  ممکن است از طریق برش با چاقو یا به روش های کمتر تهاجمی مانند استفاده از آندوسکوپ یا با تکنیک های رباتیک یا لیزری انجام شود.

توموروهایی که بسیار زود تشخیص داده شوند به طور معمول با آندوسکوپ یا لیزر برداشته می شوند.

اگر سرطان پیشرفته‌تر باشد، ممکن است بخش های از حنجره یا حلق یا کل آنها برداشته شوند. این ممکن است بر توانایی فرد در بلع، تنفس یا صحبت به طور طبیعی تاثیرگذار باشد.

پزشک ممکن است از بافت نقطه دیگری از بدن برای بازسازی بخش هایی از گلو استفاده کند که به بلع کمک می کنند.

اگر حنجره فرد برداشته شود، جراح نای را به یک ورودی در گردن به نام استوما متصل می کند تا امکان تنفس برای فرد وجود داشته باشد.

اگر سرطان به اعماق گردن گسترش یافته باشد، جراح ممکن است یک عمل جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی را انجام دهد.

داروهای شیمی درمانی  می توانند سرطان را نابود کرده و گسترش آن را متوقف کنند. این روش ممکن است پیش از عمل جراحی برای کوچک شدن اندازه تومور یا پس از آن برای جلوگیری از عود بیماری استفاده شود. برخی داروهای شیمی درمانی می توانند عملکرد پرتودرمانی را بهبود ببخشند.

داروهای درمان هدفمند  می توانند سلول های سرطانی را از طریق مسدود کردن دریافت موادی که برای رشد نیاز دارند گرسنه نگه داشته و موجب مرگ آنها شوند.

پزشک می تواند برای کمک به مدیریت درد در بیمار برای وی دارو تجویز کند.

شما ممکن است حین یا پس از درمان با مشکلاتی روبرو شوید و متخصصان می توانند به موارد زیر کمک کنند:

- چگونگی مراقبت از استوما را به شما نشان دهند

- اگر حنجره برداشته شده است چگونگی صحبت کردن را به شما یاد دهند

- روش هایی را برای بلع یا غذا خوردن راحت‌تر معرفی کنند

به بهبودی خود کمک کنید

از خود مراقبت کنید.  درمان ممکن است چیزهای زیادی را از شما بگیرد. از این رو، استراحت به میزان کافی، انجام ورزش در هر زمان که می توانید، و مصرف یک رژیم غذایی سالم شامل میوه ها و سبزیجات را فراموش نکنید.

تنباکو و الکل را ترک کنید.  سیگار کشیدن و نوشیدن الکل می تواند کارایی و اثربخشی درمان را کاهش داده و خطر ابتلا به سرطانی دیگر را افزایش دهند.

معاینات منظم توسط پزشک را جدی بگیرید.  پزشک طی چند سال نخست به دقت شرایط شما را پیگیری خواهد کرد. وی به دنبال علائم بازگشت سرطان خواهد بود.