لبخندِ اجباری واقعاً شما را شاد می‌کند؟
«پژوهش ما نشان داد وقتی شما به زور عملِ لبخند زدن را انجام می‌دهید، منطقه آمیگدال که مرکز احساسی مغز است تحریک می‌شود و انتقال‌دهنده‌های عصبی را برای تشویق وضعیت احساسی مثبت آزاد می‌کند. این کار برای سلامتی روانی افراد نقش بسیار مهمی دارد.» رویکرد «آنقدر وانمود کن تا به واقعیت تبدیلش کنی» بیشتر از آنچه که به آن بها می‌دهیم معتبر است.»
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فرادید، قدرت لبخند را نباید کم‌اهمیت شمرد و اکنون دانشمندان کشف کرده‌اند حتی خنده تصنعی نیز می‌تواند افراد را خوشحال‌تر کند.
کارشناسان دریافتند که عمل خندیدن ماهیچه‌های مخصوصی را در گونه‌های افراد فعال می‌کند و این اتفاق باعث می‌شود احساسات مثبت در مغز تولید شود. دانشمندان می‌گویند این عمل برای سلامتی روانی و ذهنی بسیار اهمیت دارد و افرادی که از افسردگی رنج می‌برند می‌توانند از آن برای بهبود خلق خود بهره بگیرند.
فرناندو مارمولِجو-راموس، نویسنده همکار در این مطالعه از دانشگاه ساوث استرالیا می‌گوید: «وقتی ماهیچه‌های شما می‌گویند شما خوشحال هستید، بیشتر احتمال دارد که شما جهان اطراف خود را به شیوه‌ای مثبت نگاه کنید.»
«پژوهش ما نشان داد وقتی شما به زور عملِ لبخند زدن را انجام می‌دهید، منطقه آمیگدال که مرکز احساسی مغز است تحریک می‌شود و انتقال‌دهنده‌های عصبی را برای تشویق وضعیت احساسی مثبت آزاد می‌کند. این کار برای سلامتی روانی افراد نقش بسیار مهمی دارد.»
او می‌افزاید: «اگر بتوانیم مغز را فریب دهیم تا یک محرک را به عنوان محرک «خوشحالی» ادراک کند، می‌توان از این سازوکار برای ارتقا سلامت روانی بهره بگیریم.»
از مشارکت‌کنندگان در این آزمایش خواسته شد یک مداد را بین دندان‌های خود نگه دارند بدون آنکه اجازه دهند مداد با لب‌های آن‌ها برخورد داشته باشد. این کار به این منظور انجام شد که ماهیچه‌های گونه به زور تحریک شوند. آن‌ها از داوطلبانی از ژاپن، لهستان و سوئد درخواست کردند تا ۱۱ تصویر از چهره را مرور کنند. این ۱۱ تصویر متعلق به یک چهره بود، اما احساسات متفاوتی از اخم تا لبخند را نشان می‌داد.
مشارکت‌کنندگان سپس ۱۱ ویدیو را تماشا کردند که در آن‌ها مردم قدم می‌زدند. دانشمندان می‌خواستند تفاوت پردازش اطلاعات توسط افراد را در زمانی که لبخند اجباری روی چهره داشتند و چهره‌شان در وضعیت آرامش بود را مشاهده کنند.
در هر دو آزمایش مشارکت‌کنندگانی که به اجبار وادار به خندیدن شده بودند با نگاه مثبت‌تری تصاویر و ویدیو‌ها را ارزیابی کرده بودند. مارمولجو-راموس گفت: «به‌طور خلاصه باید بگویم که در هنگام پردازش یک محرک سیستم‌های حرکتی و ادراکی با هم ادغام می‌شوند. حرف آخر اینکه رویکرد «آنقدر وانمود کن تا به واقعیت تبدیلش کنی» بیشتر از آنچه که به آن بها می‌دهیم معتبر است.»
