چند می‌گیری اجرا کنی؟
شاید سال ۹۵ بود که برای نخستین بار دستمزد مجریان برنامه‌های محبوب تلویزیونی مورد توجه همگان قرار گرفت.
ماجرا از کجا آغاز شد؟
شاید اوایل دهه هفتاد؛ زمانی که مجریان صداوسیما آرام آرام کت و شلوارهای خاکستری‌رنگ را از تن درآوردند و گره سگرمه‌هایشان را باز کردند. محمود شهریاری درباره اجراهای آن زمان گفته: «مجری‌ها شق و رق می‌نشستند و اعلام برنامه می‌کردند. فقط قسمت بالاتنه دیده می‌شد و مجری خیلی رسمی حرف می‌زد. ما برای اولین بار برنامه‌ای متنوع اجرا کردیم، تهیه کننده به ما گفت سه، چهار دست لباس بیاورید تا سه، چهار برنامه را در یک شب ضبط کنیم. بعد از برنامه اول، کار را متوقف کرد و گفت شما خیلی شاد هستید در حالی که الان نه عید است و نه دهه فجر! شما چرا باید خوشحال باشید. من پرسیدم چرا باید ناراحت باشیم.
برنامه ۱۵ دقیقه‌ای ما را پیش رئیس سازمان صدا و سیما بردند. او گفته بود برنامه را مشروط ضبط کنید تا ببینیم بازخورد جامعه و مسوولان چطور است. برنامه هم با اقبال مردم مواجه شد. فضا شکسته شد. دیدند می‌شود در یک برنامه خندید و لطیفه گفت.» احتمالا از این زمان بود که اجرا اهمیت تازه‌ای در برنامه‌های تلویزیونی پیدا کرد و آرام آرام چهره‌های تازه‌ای در قاب سیما ظاهر شدند، اما این همه ماجرا نبود. با افزایش تولید برنامه‌های ترکیبی، بازار رقابت میان برنامه‌ها بر سر مجری‌ها نیز تشدید شد. در اوایل کار حضور سلبریتی‌های سینما و موسیقی در تلویزیون چندان محسوس نبود اما با افزایش بازار رقابت‌ها، این اتفاق نیز افتاد. اوایل در برخی برنامه‌های مناسبتی و موردی، بازیگران سینما حاضر شدند و بعدتر سلبریتی‌ها جلوی دوربین به اجرا پرداختند و حاشیه‌ها شعله کشید؛ مهم‌ترینش همین دستمزدها.
اجرای تلویزیونی هم مانند بسیاری دیگر از بخش‌های هنری، بازار شفافی ندارد. رقم دستمزدها معلوم نیست و حاشیه‌ها فراوان است. اما بر اساس گزارش‌های غیررسمی نرخ اجرای برنامه‌های تصویری در جشن‌ها و مراسم برای مجریان درجه دو و کمتر شناخته‌شده ۴ تا ۱۵ میلیون تومان است. این رقم برای مجریان درجه یک از ۲۰ میلیون تومان آغاز می‌شود و سقف ندارد. البته این دستمزدها همچنان واقعی و قطعی نیست بلکه برخی معتقدند ارقام واقعی بسیار بیشتر از این حرف‌هاست. پس از انتشار چنین گزارش‌هایی در رسانه‌ها، شورای نظارت بر صدا و سیما نیز به موضوع حساس یا شاید حساس‌تر شد و اعلام کرد که موضوع دستمزدهای سلبریتی‌ها را بررسی خواهد کرد. این اعلام موضع زمانی انجام شد که پیش از آن خبر رفت‌وآمد مجری‌های تلویزیونی با آمبولانس مطرح شده بود. گویا برخی از سلبریتی‌ها برای فرار از ترافیک تهران آمبولانس اجاره می‌کردند و ...
موضع شورای نظارت
اوایل اردیبهشت ماه سال جاری محمدحسین صوفی، رئیس سابق رادیو و دبیر شورای نظارت بر صداوسیما درباره ورود این شورا به مساله دستمزدها گفت: «در حال حاضر شورا در حال بررسی و جمع‌آوری مکاتبات است تا ببیند این موارد بوده است یا خیر؟ چون همین قدر که در شبکه‌های اجتماعی گفته شده چنین چیزهایی بوده است، همین قدر هم مدیران سازمان تکذیب کرده‌اند و بالاخره ما باید مستندات را بگیریم و بررسی کنیم تا ببینیم مبلغی که داده شده استاندارد و عرف بوده است یا خیر. یکی از انتظارات این است که اجازه داده شود این موارد فارغ از هیجانات و التهابات بررسی شود.»
اما پس از گذشت بیش از دو ماه از این اظهار موضع، این مقام مسوول دوباره خبر از ادامه بررسی‌ها داد و گفت: بررسی دقیق این موضوع بستگی به عوامل و برنامه‌های دیگر و حتی اسپانسرها دارد. به طور مثال بعضی اسپانسرها جوابگوی ما نیستند و از آنجا که باید برنامه‌ها را به تفکیک هر شبکه، مقطع زمانی تولید و پخش و مواردی از این دست در نظر بگیریم، بررسی جامع این موضوع با پیچیدگی‌هایی مواجه شده‌است.
صوفی در پاسخ به اینکه آیا این موضوع هم مثل برخی موارد قدیمی‌تر مانند سرنوشت تخلف صورت گرفته در آرای مردمی جشنواره جام‌جم که به مرور زمان فراموش شد، نیمه‌کاره و بی‌نتیجه رها نمی‌شود، تاکید کرد: حتما این‌طور نیست. شورای نظارت به آن مساله درباره جشنواره جام‌جم ورود نکرد و اگر ورود می‌کردیم حتما انجام می‌شد و به نتیجه می‌رسید.
تدوین یک آیین‌نامه جدید در صداوسیما
دبیر شورای نظارت بر صداوسیما در پایان با اشاره به آیین‌نامه‌ای جدید در صداوسیما درباره دستمزدها گفت: صداوسیما به‌طور جدی به دنبال این است که شاخص‌ها و معیارها و استانداردهایی را تدوین کند تا اولا برنامه‌ها و تولید برنامه بین عوامل به تعادل توزیع شود و دوم اینکه نوعی هماهنگی بین دستمزدها در بخش‌های مختلف وجود داشته باشد.
