نظام انبارداری, رمز توسعه بورس کالا
متاسفانه در بخش کشاورزی ایران همچنان نگاه ها سنتی است و هنوز شاهد قیمت گذاری روی محصولات هستیم که با این کار عرضه و تقاضای واقعی برای این محصولات ایجاد نمی شود و نمی توان در چنین شرایطی نسبت به تولید و یا خرید این محصولات برنامه ریزی کرد. حال آنکه به کمک ابزارهای مالی چه تولیدکننده و چه مصرف کننده و حتی سفته بازان و سرمایه گذاران می توانند آینده قیمت ها را پیش بینی کرده و با پذیرش ریسک های احتمالی وارد بازار شده و به معاملات عمق بدهند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل ازسنا؛ حسنعلی بشارت احسانی ضمن بیان مطلب فوق و بررسی روند توسعه بورس کالا در سال های گذشته و فرصت های پیش روی این بورس به خصوص در حوزه بازارهای مشتقه و مالی و ایجاد تحول در بخش کشاورزی گفت: راه اندازی معاملات گواهی سپرده کالایی و استقرار نظام انبارداری را برگ برنده بورس کالا در سال های آینده عنوان کرد و گفت: اقدام مثبت بورس کالا در توسعه ظرفیت های انبارهای بورسی می تواند به تحول ساختارها در بازار محصولات کشاورزی منجر شود به طوریکه معتقدم زنجیره تکمیلی توسعه بورس کالا ارتباط مستقیمی با توسعه انبارهای تحت کلید این بورس دارد.
این کارشناس بازار سرمایه اظهار داشت: اگر روند پذیرش انبارهای متعدد در مناطق مختلف و مستعد کشور در تولیدات کالاهای مختلف ادامه یابد، به طور حتم سرعت توسعه بورس کالا و پذیرش کالاهای بیشتر و رشد بازیگران در این بازار افزایش می یابد.
وی افزود: عملکرد بورس کالا طی این سال ها در حوزه رشد حجم و ارزش معاملات و ورود کالاها و پذیرش شرکت های جدید کاملا مشخص است که با فراگیر شدن ابزارهای مالی با ورود دارایی های جدید به بازار مشتقه و مالی و گسترش نظام انبارداری، نقش بوس کالا به زودی در اقتصاد پررنگ تر از گذشته می شود.
قرارداد آتی گندم در دنیا
وی گفت: در حوزه محصولات کشاورزی جای کار زیادی وجود دارد که بورس کالا به خوبی روی این حوزه متمرکز شده است. مثلا گندمی که از مهم ترین کالاهای کشاورزی در ایران محسوب شده و کالای استراتژیک تلقی می شود در اغلب کشورها استانداردهایی را برای آن تعریف می کنند تا این محصول در قالب قراردادهای آتی یا اختیار معامله روی یک نوع خاصی از گندم که مثلا بیشترین تولید را داشته و قابلیت انبار کردن دارد، راه اندازی کنند. همچنین از آنجایی که هماهنگی قیمت انواع گندم خیلی بالا است، کشاورزی که انواع و اقسام گندم را تولید کرده و می فروشد، از قیمت واقعی محصول خود مطلع می شود. در مقابل، خریداری که نوع خاصی از گندم که حتی قرارداد آتی روی آن تعریف نشده است را معامله می کند، می تواند به کمک این ابزارهای مالی برای مصرف خود برنامه ریزی کند؛ در مورد ذرت و برنج هم همینطور است.
بشارت احسانی عنوان کرد: متاسفانه در بخش کشاورزی ایران همچنان نگاه ها سنتی است و هنوز شاهد قیمت گذاری روی محصولات هستیم که با این کار عرضه و تقاضای واقعی برای این محصولات ایجاد نمی شود و نمی توان در چنین شرایطی نسبت به تولید و یا خرید این محصولات برنامه ریزی کرد. حال آنکه به کمک ابزارهای مالی چه تولیدکننده و چه مصرف کننده و حتی سفته بازان و سرمایه گذاران می توانند آینده قیمت ها را پیش بینی کرده و با پذیرش ریسک های احتمالی وارد بازار شده و به معاملات عمق بدهند.
وی ادامه داد: در حال حاضر سیاست های دستوری مانع رونق ابزارهای مالی شده که البته این رویکرد در کالاهای غیراستراتژیک و عموما صادراتی به واسطه ورود آن ها به بورس کمتر دیده می شود.
به گفته وی، ساختار مسایلی که ما در بازار ایران داریم، متاسفانه از نظر بین المللی غیراستاندارد است ولی با وجود همه این چالش ها باز می شود کار کرد. در این حوزه کارگزاران می توانند با بورس ها تعامل کرده و دولت و سازمان های مربوطه نیز باید پشتیبانی کنند.
وی در پایان گفت: من فکر می کنم بورس کالا جای پیشرفت زیادی دارد و امیدوارم که هم از نقطه نظر پذیرش انواع کالا و اوراق مبتنی بر کالاهای قابل معامله در بورس و هم از نظر حجم فعالیت فعالان اقتصادی، شاهد توسعه همه جانبه این بورس باشیم.