مشارکت همگانی در کاهش بحران کرونا
«سهم من در بحران کرونا» عنوان پویشی است در ایرنا و روزنامه ایران که در میان پویش‌های مختلف شکل گرفته و طی هفته‌های اخیر راه‌اندازی شده است؛ پویشی که تلاش دارد با بسیج رسانه محور، این بلای جهانی در کشورمان را به بند بکشد، اما سؤال اینجاست که اینگونه پویش‌ها و کارزارها تا چه میزان اثرگذاری خواهند داشت؟ و استقبال از این حرکت‌ها چه نسبتی با رشد و بلوغ جامعه مدنی دارد؟ و هر کس چگونه باید سهم خود را در قبال این بحران تعریف کند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، دیروز نیز جمعی از جامعه شناسان و چهرههای فرهنگی با پیوستن به این پویش در خصوص مشارکت همگانی شهروندان و مسئولیت برخی از تشکل‌های غیردولتی برای غلبه بر بحران کرونا راهکار‌هایی ارائه دادند. امروز هم چهرههای دیگری از متخصصان و فعالان اجتماعی درباره پویش «سهم من در بحران کرونا» مطالبی بیان کردند که می‌خوانید.
نفیسه بروجردی، روانشناس بالینی و استاد مهارت‌های زندگی در دانشگاه علم و صنعت می‌گوید که نخست باید بدانیم شرایطی را که در آن درگیر هستیم، شرایط عمومی است. این شرایط با وضعیت عادی متفاوت است ما در شرایط عادی با بحران‌هایی مواجه می‌شویم که تحت فشار قرار می‌گیریم و روال شخصی و مستقلی را طی می‌کنیم اما اکنون بحران همه گیر است. این استاد دانشگاه با تأکید بر اینکه بحران کرونا می‌تواند ما را دچار تحول انسانی و شخصی کند، گفت: این شرایط به ما کمک می‌کند که بتوانیم در شرایط خاص، ذهن و روانمان را بر مسأله مورد نظر مسلط کنیم.
بروجردی افزود: اگر امروز با یکدیگر همدلی و همیاری نداشته باشیم، نخستین آسیب به خود ما خواهد خورد، زیرا از فضای زنجیره‌ای و هماهنگ انسانی خارج شده‌ایم و اگر از این فضا خارج شویم قطعاً تعادل روانی و روحی‌مان به هم خواهد خورد. بیاییم در این زنجیره هماهنگ قرار بگیریم، هم شرایط دیگران را درک کنیم، چرا که نه تنها مقاومت یکدیگر را افزایش می‌دهیم بلکه قدرت روانی خود را نیز برای مواجهه با این مسأله بالا می‌بریم. وی تصریح کرد: کسانی که به رفتار خود با دیگرانی که درگیر این بیماری هستند، دقت نمی‌کنند، با نگاه منفی رفتار می‌کنند و کرامت آنها را حفظ نمی‌کنند، بی‌تردید در شرایط آسیب پذیرتر و خطرپذیرتری قرار خواهند گرفت.
جامعه قدردان زحمات کارگران است
«حسین حبیبی» عضو هیأت مدیره کانون عالی شوراها و دبیر کانون هماهنگی استان تهران درباره پویش اجتماعی سهم من در بحران کرونا به ایرنا گفت: در شرایط موجود بسیاری از کارگران ناچارند که در محل کار خود حاضر شوند. لذا با توجه به ۴۳ میلیون خانوار کارگری در کشور باید توجه ویژه‌ای به این قشر از جامعه شود و تمهیدات لازم برای محافظت از آنها اندیشیده شود. وی گفت: بخشی از این کارگران در پشت جبهه مبارزه با کرونا هستند و اقلام بهداشتی را آماده می‌کنند و باید بدانند که جامعه قدردان زحمات شبانه روزی آنهاست.
روانشناسان در ستاد مقابله با کرونا مشارکت کنند
یک روانشناس و استاد دانشگاه با تأکید بر اهمیت مشارکت روانشناسان در ستاد مقابله با کرونا گفت: کارشناسان باید در ساختارهای رفتاری جامعه با پیشنهاد طرح‌های کاربردی مشارکت داشته باشند. دکتر مجید صفاری‌نیا در گفت‌و‌گو با ایرنا در خصوص نقش روانشناسان در مدیریت بحران کرونا افزود: مشارکت به منظور پیشگیری از شیوع بیماری کرونا در کشور به ۲ دسته ساختاری و رفتاری طبقه‌بندی می‌شود.
وی افزود: اقدامات ساختاری که به مداخله حاکمیت اشاره می‌کند؛ به برخی از محدودیت‌ها نظیر قرنطینه شهرها، اعمال جریمه برای ترددهای غیرضروری و همچنین احداث بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی – درمانی در کشور تعبیر می شود. صفاری نیا ادامه داد: آگاهی بخشی به جامعه، تبلیغات، مدل‌سازی و الگوسازی نیز از اقدامات مؤثر رفتاری در جامعه محسوب می‌شود که حضور مشاوران در هر یک از این زمینه‌ها به طور حتم اثربخشی را افزایش می‌دهد.
وی تأکید کرد: به‌عنوان مثال مشارکت روانشناسان در ستاد مقابله با کرونا با تغییر رفتار اجتماعی از جمله آموزش تکنیک‌های بازخورد، تقویت تعهد و مدل‌سازی خطر ابتلا به بیماری را کاهش می‌دهد. صفاری نیا افزود: اضطراب و افسردگی ناشی از بروز یک بحران آسیب‌های روحی را در جامعه افزایش می‌دهد و این مسأله مستلزم مداخله متخصصین روانشناسی است. وی گفت: به‌عنوان مثال قرنطینه خانگی گاه میزان سازگاری زوجین را کاهش می‌دهد و مشاوران و روانشناسان با تغییر سبک زندگی، نقش مؤثری در آرامش‌بخشی و مقابله با این آسیب‌ها ایفا می‌کنند.
