سایه رکود بر بازار پوشاک شب عید
بازار پوشاک کمتر اسفندماه خلوت بهخود دیده است، اوج فروش پوشاک، شب عید است و اوج خرید مردم هم شب عید. بالا رفتن قیمت دلار و رشد جهشی قیمتها در زمستان 96 با اینکه تا حدودی خرید را کاهش داد، اما باز هم نتوانست بازار را از مشتری خالی کند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری؛ بازارها شلوغ بود، مردم قیمت میپرسیدند و تا جایی که توان اقتصادیشان اجازه میداد، شاید نه برای خودشان ولی برای بچهها خرید میکردند. امسال اما شرایط فرق میکند؛ پاساژهایی که هرسال در چنین روزهایی جای سوزن انداختن نداشتند، خلوتند و مغازهها مشتری چندانی ندارند. امسال دیگر حرف از گرانی و ارزانی نیست، پای مرگ و زندگی در میان است و کمتر کسی ریسک میکند به اماکن شلوغی مثل بازار برود. اطلاعرسانی نادرست و ناکافی از یکسو و سوء مدیریت از سوی دیگر، مشکلی که میتوانست با الگو گرفتن از دیگر کشورها بهراحتی مدیریت شود را به بحرانی تبدیل کرده که هم دامن سلامت مردم را گرفته و هم اقتصاد کشور را. آفت کرونا به جان بازار افتاده و نهتنها پوشاک بلکه تمام اصنافی که چشم امیدشان به فروش شب عید بود را پاک ناامید کرده است.
اگر هرسال شب عید دغدغه تامین بازار و مدیریت قیمتها مطرح بود، امسال بازارهای فروش با بحران مواجه شده است. عضو هیأت مدیره اتحادیه پوشاک تهران ضمن بیان این جمله درباره وضعیت کنونی تولید و عرضه پوشاک میگوید: هماکنون با توجه به چالشهایی که در زمینه عرضه پیش آمده تولید امسال نهتنها کافی است بلکه مازاد نیاز بازار هم بهنظر میرسد. مجید افتخاری میافزاید: هرسال بخشی از تولیدات پوشاک کشور در نمایشگاههای بهاره عرضه میشد که امسال برگزاری این نمایشگاهها برای پیشگیری از شیوع بیشتر کرونا لغو شده و فروش بازارهای ثابت نیز به یکسوم کاهش یافته است. اکنون عرضه بسیار از تقاضا بالاتر است و تولید بهمراتب بیشتر از نیاز جامعه است. این استاد دانشگاه شرایط کنونی را موجب روند کاهشی برای قیمتها میداند و ادامه میدهد: با توجه به اینکه صنعت نساجی تحریم شده بود، پیشبینی میشد مشکلاتی در زمینه مواداولیه برای تامین بازار شب عید و در نتیجه افزایش قیمتها داشته باشیم، ولی بحران اخیر شرایطی برای صنعت پوشاک کشور ایجاد کرد که حتی افزایش نرخ ارز هم تأثیری بر آن نداشت و در چنین شرایطی نهتنها افزایش قیمت نخواهیم داشت بلکه قطعا فروشندگان برای اینکه بیش از این فروششان کاهش نیابد، قیمتها را کاهش خواهند داد.
فعلا کاهش قیمتی در کار نیست
با اینکه بازارها تحتتأثیر کرونا خلوتتر از هر سال است اما قیمتها هنوز هم بالاست و اگر کسی بخواهد خرید کند باید نگران هزینهها هم باشد. فروشندگان معتقدند گرانی لباس ناشی از هزینههایی است که افزایش نرخ ارز در امر واردات مواداولیه و تهیه پارچه به تولیدکنندگان لباس تحمیل میکند، در نتیجه نمیتوان انتظار داشت که فروشندگان با کاهش قیمتها متحمل ضرر شوند ولی آنچه بهوضوح در بازار مشاهده میشود این است که حتی قیمت حراج لباسهای خارج از فصل نیز با توان خرید مشتریان معمولی فاصله زیادی دارد. پیراهن پنبهای نسبتا گرم مردانه با وجود پایان فصل از 250هزار تومان پایینتر نیامده است. سایر لباسهای پاییزه و زمستانه هم که فروش اولیه آنها بالای 300هزار تومان بوده کمتر از 200هزار تومان فروخته نمیشود. هودی یا دورس که قیمت فروش اولیه آن 380هزار تومان بوده، الان 210هزار تومان فروخته میشود و حداقل قیمت کاپشن مردانه 450هزار تومان است. افتخاری درباره واقعی بودن یا نبودن حراج برندهای خارجی لباس میگوید: مجوز حراج برندهای خارجی اکثرا از سوی اتحادیههای زنجیرهای صادر میشود و اغلب نظارتی هم بر نرخها اعمال نمیشود و نمیتوان این حراجها را واقعی دانست. این عضو هیأت مدیره اتحادیه فروشندگان پوشاک، رسیدگی به عملکرد این برندها نیز میگوید: با توجه به ممنوعیت واردات رسمی، بخش اندکی از اجناس این برندها در ایران تولید میشود و مابقی بهصورت قاچاق به کشور وارد میشود که ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز باید به این موارد رسیدگی کند.
نرخهای بالا در بازار پوشاک مردانه
اما از حراجیها که بگذریم، لباسهای بهاره هم قیمتهای بالایی دارند، پیراهن مردانه رسمی از 180هزارتومان به بالاست و تیشرت مردانه ساده از 168تا 220هزار تومان قیمت دارد، البته این قیمت مربوط به تیشرتهایی است که گفته میشود ترک هستند، نه ایرانی. تیشرتهای تولید داخل کشور ارزانتر هستند و میتوان زیر 100هزارتومان هم آنها را پیدا کرد، ولی این محصولات هم به هیچ وجه زیر 80هزار تومان نیستند. شلوارهای پارچهای بسته به جنس پارچه قیمتهای متفاوتی دارند؛ شلوارهای پارچهای مردانه را در مغازههای رسمیفروش کمتر از 120هزار تومان نمیتوان یافت و کت تک هم زیر 500هزار تومان نیست. حداقل قیمت یک کتوشلوار که دوخت و مدل مناسبی داشته باشد اکنون800هزار تومان است که البته برندهای اسم و رسمدار قیمتهای بهمراتب بالاتری دارند. اگر برندپوش هستید کارتان راحتتر است چون با مراجعه به سایت این برندها میتوان مدلها را دید و قیمتها را مقایسه کرد. شلوارهای پارچهای غیررسمی مردانه مثل جین و کتان هم بین 130تا 180هزار تومان فروخته میشوند. کمترین قیمت شلوار جین مردانه هم 150 هزار تومان است. با این حساب میانگین قیمت یکدست لباس مردانه شامل یک پیراهن، یک شلوار و یک تیشرت کمتر از 500هزار تومان نیست.
سهم تولید داخل از بازار لباس بچگانه
در بازار لباس بچگانه تأثیر ممنوعیت واردات و مبارزه با قاچاق را بهوضوح میتوان دید؛ در بازاری که تا همین یکی دو سال پیش در قرق اجناس وارداتی بود و تولیدات داخلی را هم برای فروش بهتر به نام ترک میفروختند، این روزها برندهای ایرانی جای خود را باز کردهاند و سهم بالایی از بازار را در اختیار گرفتهاند. بیشتر تولیدات داخلی قیمتهای مناسبی هم دارند. فروشندهای که به گفته خودش 90درصد اجناس مغازهاش تولید داخل کشور هستند میگوید: کاهش قدرت خرید مردم در 2سال اخیر فروش مغازهها را بهشدت تحتتأثیر قرار داده و برای جلوگیری از افت بیشتر فروش، از سال گذشته بیشتر جنسمان را از تولیدکنندههای ایرانی میخریم. از سوی دیگر بعضی تولیدات ایرانی کیفیت بالایی دارند و برندهای ایرانی امروز این اعتماد به نفس را پیدا کردهاند که کالایشان را به نام خودشان عرضه کنند. این فروشنده قیمت بیشتر اجناس مغازهاش را کمتر از 200هزار تومان عنوان میکند و میافزاید: قیمت لباس بچه در مغازههایی که جنس خارجی دارند، سهبرابر قیمتهای ماست. در مغازه او قیمت پیراهنهای دخترانه بین 100تا 170و قیمت بلوز تک دخترانه و پسرانه بین 65تا 165هزار تومان است. شلوار هم بسته به رده سنی بین 70تا 160هزار تومان است. البته قیمت همه لباسهای ایرانی هم پایین نیست، بعضی برندهای باکیفیت قیمتهای بالاتری دارند، مثلا قیمت یکدست تیشرت و شلوار تولید یکی از شرکتهای ایرانی 210هزار تومان است که با توجه به خانگی بودن این لباس قیمت بالایی محسوب میشود ولی جنسی است که فروشنده کیفیت آن را تضمین میکند. اگر بخواهید برای فرزندتان لباس عید تهیه کنید، با حساب خرید فقط یک شلوار، یک بلوز یا یک پیراهن مجلسی تولید داخل کشور، باید حداقل 400هزار تومان کنار بگذارید. با این حساب هزینه تهیه یکدست لباس برای یک خانواده سهنفره به هیچ عنوان کمتر از یک میلیون و 500هزار تومان نخواهد شد، حتی اگر هیچکدام از لباسهایتان خارجی نباشد.
یکدست لباس زنانه چقدر آب میخورد؟
مهمترین لباسهای زنانه برای عید مانتو و روسری است، حداقل و حداکثر قیمت مانتوی مجلسی بسته به منطقه شهری بسیار متفاوت است، 130تا 350هزار تومان میانگین قیمت یک مانتوی معمولی است، اما در مغازهها و پاساژهای لوکس غرب و شمال تهران حداقل قیمت یک مانتو 300تا 350هزار تومان است که تا بالای یک میلیون تومان هم میرسد. حداقل قیمت روسری و شال هم 70هزار تومان است، البته هنوز هم میتوان روسری یا شال 40-30هزار تومانی خرید ولی اگر بخواهید جنسی باکیفیتترو با طرح و رنگ زیباتری بخرید باید کمی بیشتر یعنی چیزی حدود 120تا 150هزار تومان هزینه کنید. قیمت شال و روسری این روزها تا 400-300هزار تومان هم رسیده و البته خریدار هم دارد. شلوارهای پارچهای را هم کمتر میتوان زیر 100هزار تومان پیدا کرد. رنج قیمت شلوار پارچهای زنانه بین 90تا 150هزار تومان است و جین زنانه هم کمتر از 90-80هزار تومان نیست. بلوز حریر مجلسی زنانه کمتر از 130هزار تومان نیست ولی تیشرت را میتوان 60تا 70هزار تومان هم پیدا کرد. میانگین قیمت یک دست لباس اجتماعی زنانه شامل مانتو، شلوار و روسری را هم باید 450تا 500هزار تومان درنظر گرفت.
نبض بازار
میانگین قیمت یکدست لباس مردانه شامل یک پیراهن، یک شلوار و یک تیشرت کمتر از 500هزار تومان نیست و برای یکدست لباس اجتماعی زنانه شامل مانتو، شلوار و روسری هم باید بین 450تا 500هزار تومان درنظر گرفت. اگر بخواهید برای فرزندتان لباس عید تهیه کنید، با حساب خرید فقط یک شلوار، یک بلوز یا یک پیراهن مجلسی تولید داخل، باید حداقل 400هزار تومان کنار بگذارید. با این حساب هزینه تهیه یکدست لباس برای یک خانواده
سه نفره به هیچ عنوان کمتر از یک میلیون و 500هزار تومان نخواهد شد، حتی اگر هیچکدام از لباسهایتان خارجی نباشد
سایه کرونا بر بازار
عضو هیأت مدیره اتحادیه پوشاک تهران: با توجه به اینکه صنعت نساجی تحریم شده بود، پیشبینی میشد مشکلاتی در زمینه مواداولیه برای تامین بازار شب عید و در نتیجه افزایش قیمتها داشته باشیم، اما شیوع کرونا شرایطی برای صنعت پوشاک کشور ایجاد کرد که حتی افزایش نرخ ارز هم تأثیری بر آن نداشت و در چنین شرایطی نهتنها افزایش قیمت نخواهیم داشت بلکه قطعا فروشندگان برای اینکه بیش از این فروششان کاهش نیابد، قیمتها را کاهش خواهند داد.