نادیده گرفتن صنعت چرم به رغم ارزآورى بالا/ افت ١٦٠میلیون دلارى صادرات در پى وضع عوارض صادراتی
رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان سالامبور و چرم ایران ضمن گلایه از بىتوجهى دولت به صنعت ارزآور چرم بیان کرد: دولت با وضع عوارض براى این صنعت، منجر به افت ١٦٠میلیون دلارى صادرات چرم شد.
اقتصاد آنلاین - فاطمه اکبرخانى؛ محمد لاهوتى در گفتوگو با خبرنگار اقتصادآنلاین با تشریح جزییات انواع چرم، درباره سهم چرم ایران در بازار جهانى توضیح داد: چرم به دو بخش سنگین و سبک تقسیم میشود، چرم سنگین و یا گاوی برای تولید کیف و کفش و بعضا مبلمان استفاده میشود و چرم سبک به خاطر لطافتی که دارد برای کیف، کفش و البسه مورد استفاده قرار میگیرد که جزو چرمهای گران قیمت است.
از دست دادن سهم ٥.٥درصدى چرم سبک در بازارهاى جهانى
او ادامه داد: در گذشته سهم کشور ما در استخصال پوست خام سبک، حدود ٥.٥درصد بازارهاى جهانی بود که حالا به دلیل افزایش قیمت گوشت و افت توان خرید مردم و کاهش کشتار، این سهم کاهش یافته است؛ همچنین چرم سنگین ما نیز نیم درصد سهم جهانی را در بر داشت؛ این در حالی است که داشتن یک درصد از سهم منابع جهانی یک مزیت جدی محسوب مى شود ولی ما طی ۴ دهه گذشته نتوانستیم از ظرفیت ۵.۵درصدی چرم سبک استفاده بهینه کنیم.
لاهوتى همچنین به پیشینه صنعت دباغی در ایران اشاره کرد و گفت: دباغی یکی از صنایع کهن در جهان محسوب میشود و کشور ما نیز یکی از کشورهای پیشتاز بوده و امروز این صنعت یکی از صنایع ارز اور و اشتغالزا در دنیا میباشد به طوریکه سالانه میلیاردها دلار گردش مالی دارد؛ ولی در کشور ما بهرغم منابع عظیم بدان توجه نشده است گرچه در سال ٤٠ یکى از سرمایهگذاریهایی که با اهداف صنعتی شدن در ایران انجام شد براى صنعت چرم بود ولی بیشتر واحدهای تولیدی برای تولید چرم سنگین ایجاد شدند و محصولات چرم سبک ما به صورت نیمه ساخته به آمریکا و ایتالیا صادر میشد.
رییس کنفدراسیون صادرات ایران اضافه کرد: علت سرمایهگذاری در این نوع چرم طی دهه ٤٠ این بود که ما قبل از انقلاب با مسئله ممنوعیت واردات پوست به دلیل ذبح شرعی مواجه نبودیم و بدلیل موقعیت جغرافیایی کشور با هدف بازارهای پیرامونی صورت گرفت، تا جاییکه ایران در اواخر دهه ٤٠ به یکی از برندهای مهم منطقهای در تولید چرم سنگین تبدیل شد تا جاییکه پوتین ارتش سرخ شوروی توسط کفش ملی ایران تامین مى شد.
لاهوتى خاطرنشان کرد: در همان زمان برنامههایی برای تولید چرم سبک نیز در دستور کار قرار گرفت و در این راستا اواسط دهه ٥٠ چندین کارخانه سبک براى تولید این نوع چرم تاسیس شد؛ چرم مغان، خراسان، لراسان، خزر خزر و بلّا کارخانههای تولیدکننده چرم سبک قبل از انقلاب بودند.
نابودى صنعت تازه متولد چرم سبک به دست مدیران دولتى
او با اشاره به علت توقف تولید چرم سبک، اظهار کرد: زبر ساخت های مورد نیاز پوست تا محصول چرمی ایجاد شد و در شرف راه اندازی و بپوستن به بازارهای جهانی بودیم که با آغاز انقلاب اسلامی تمامی این واحدها مصادره ومتعاقبا با ملی شدن صنایع و روی کار آمدن مدیران دولتی این واحدها به مرور زمان ورشکسته، واگذار و امروز بجای واحد های تولیدی فعال یا انبارهای متروکه و یا به ساختمانهای مسکونی تبدیل شدند.
٥٠سال درجا زدن
رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان سالامبور و چرم با گلایه از غفلت دولت از صنعت تصریح کرد: در این زمینه نیز بعد از اتمام جنگ تحمیلی و شروع سازندگی نیز نه تنها از این بخش حمایتی صورت نگرفت بلکه با الزام واحدهای تولیدی صنایعی در جنوب تهران، به شهرک صنعتی چرمشهر ورامین با مشکلات جدی مواجه کرد.
لاهوتى گفت: تا قبل از سال ٧٣ با تخصیص ارز ترجیحی به صنایع و ورور خطوط تولید جدید واحدهانوسازی گردید شد اما در سال ۷۳ درست زمانیکه واحدهای چرمسازی به شهرک چرمشهر منتق گردید حمایت ارز ترجیحی قطع و نرخ ارز آزاد شد؛ بنابراین اکثر واحدها به خاطر کمبود منابع قادر به تجهیز خود نشدند و در حال حاضر واحدهای چرم سبک ما فاقد تجهیزات لازم ویا خطوط فرسوده وقدیمی هستنند که امکان تولید محصول مرغوب صادراتی را ندارند لذا ایران کماکان در بحث چرم سبک، صادرکننده سالامبور و وتبلو یعنی مواد واسطه ای تولید و نیمه ساخته هستیم و هنوز نتوانسته ایم از این ظرفیت عظیم محصول نهایی را تولید کنیم.
این فعال بخش خصوصى به یکى دیگر از اقدامات مخرب دولت در صنعت چرم اشاره کرد و افزود: در سال۹۰ دولت برای حمایت از صنایع چرم داخلی و جلوگیری از صدور کالاهای نیمه ساخته، اقدام به وضع عوارض کرد که عملا این کار به جای اینکه از تولید حمایت کند، صرفا منجر به پرداخت میلیاردها تومان عوارض بى نتیجه توسط صادرکنندگان و بدهکار شدن تولیدکنندگان شد و این در حالی است که بازار داخل کمتر از ۱۰ درصد توان جذب پوست استحصالی را دارد و ۹۰ درصد مازاد نیاز داخلی داریم.
درآمدزایى میلیاردى دولت با نابودى صنعت چرم
لاهوتى افزود: همچنین بر اثر این سیاست، صادرات ٢٠٠میلیون دلاری سالامبور، وتبلو و چرم سال ۹۰ به کمتر از ۵۰ میلیون دلار در سال ۹۷ رسید؛ و در مقابل تا کنون بالغ بر ١٠٠میلیارد تومان عوارض صادراتی به دولت پرداخت شده و یک ریال آن تاکنون به صنعت برنگشته و عملا وضع عوارض بنام حمایت و بکام دولت شده است و گویا اینصنعت مظلوم به دولتی که هیچ حمایتی نداشته بدهکار بوده است عملا با شعار حمایت ووضع عوارض بجای پیشرفت، زمینگیر شد
به گفته لاهوتى، همچنین واحدهای موجود در شهرک صنعتی چرم شهر که قطب تولید چرم سبک کشور محسوب میشود، بالغ بر ۱۲۰ واحد احداث شده که متاسفانه در حال حاضر به خاطر دلایل گفته شده، کمتر از ٥٠واحد فعال در این منطقه حضور دارند که البته آنها نیز به صورت نیمه ظرفیت و فصلی کار میکنند.