مالیات همچنان مسئله پزشکان

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، داستان نصب کارتخوان در مطب پزشکان چندین‌ماه است که سر زبان‌ها افتاده ولی بخش مهمی از پزشکان حاضر نیستند تن به این کار قانونی بدهند؛ آن هم در شرایطی که بخش مهمی از جامعه که کارمندان و کارگران ساده هستند و در شرایط سخت اقتصادی زندگی می‌کنند، ماهانه مالیات پرداخت می‌کنند و حالا سؤال اصلی این است که چرا سازمان امور مالیاتی با این افراد طبق قانون برخورد نمی‌کند؟  

نصب کارتخوان در مطب‌ پزشکان و مراکز درمانی براساس بند «ی» تبصره 6قانون بودجه سال 98برای پزشکان الزامی است. سازمان امور مالیاتی نیز اعلام کرده، مردم تخلفات کارتخوانی را می‌توانند به سامانه 1526اعلام کنند تا با متخلفان برخورد شود. 

اما ظاهرا به تعداد پزشکان کشورمان راه‌هایی برای دور زدن این قانون وجود دارد، هرچند بخشی از پزشکان به این قانون تمکین کرده‌اند و برخی نیز قبل از الزام این قانون در مطب‌های خود کارتخوان داشتند با وجود این هنوز پزشکان بسیاری هستند که یا کارتخوان نصب نکرده اند و یا اگرچه در مطب خود کارتخوان دارند اما به انحای مختلف و برای آنچه فرار مالیاتی خوانده می‌شود سعی می‌کنند تا کمتر از این دستگاه استفاده کنند و همچنان پول نقد از بیماران دریافت می‌کنند.

ساختمان پزشکان در خیابان فاطمی مطب بیش از 10پزشک را در خود جای داده؛ پزشکانی با تخصص‌های متفاوت که مطب‌هایشان هم همیشه مملو از بیماران است و حتی سرمای هوا هم باعث کم شدن تعداد بیماران‌شان نمی‌شود.

ساعت 8 شب، مطب دکتر متخصص ارتوپد از شلوغی جای سوزن انداختن نیست، تعدادی از بیماران روی پله‌های راهرو نشسته‌اند، برخی هم در حیاط بی‌صبرانه قدم می‌زنند. خانم منشی، همانطور که با تلفن همراهش جدول حل می‌کند، بیمارانی که در نوبت نشسته‌اند را صدا می‌زند تا حق ویزیت‌شان را دریافت کند:‌ خانم صبوری، 60تومان محبت بفرمایید، لطفا پول نقد. نفر بعدی، آقای علوی، شما هم 60تومان نقد لطفا.

آقایی که کنار دستم نشسته از بیماران قدیمی دکتر است و یکی از زانوهایش را 2‌ماه قبل عمل کرده و حالا برای چکاپ آمده. از حال و اوضاع کارتخوان مطب می‌پرسم: «دستگاه کارتخوان در مطب هست اما من فقط یک‌بار توانستم کارت بکشم و 3 بار بقیه را پول نقد دادم، بیشتر بیماران دکتر همین وضعیت را دارند، یک‌بار با کارتخوان هزینه ویزیت را می‌دهیم، یک‌بار نقد، همیشه هم بهانه قطعی دستگاه کارتخوان هست.»

خانم محبی نیز برای چهارمین بار است که به مطب دکتر می‌آید، آرام طوری که صدایش به گوش خانم منشی نرسد، می‌گوید:‌ «‌قطع بودن اینترنت بهانه است، روزهای قبل که اینترنت مشکلی نداشت هم وضع همین بود، بیشتر حق ویزیت‌ها را خانم منشی دستی می‌گیرد و بهانه می‌آورد که دستگاه پوز خراب است و قرار است بیایند تا درستش کنند، معلوم نیست چرا نظارتی به مطب‌هایی که کارتخوان‌های‌شان را استفاده نمی‌کنند، نمی‌شود.»

 از خانم منشی درباره قطع بودن کارتخوان سؤال می‌کنم، پشت چشمی نازک می‌کند و می‌گوید: ‌«وضع این روزهای اینترنت را که می‌بینید، کارتخوان ما هم به اینترنت همین کشور وصل است و دائم قطع است، مجبورم از بیماران پول نقد بگیرم.» خانم منشی رویش را به بیماران منتظر می‌کند و می‌گوید: ‌لطفا اگر پول نقد همراه ندارید، از باجه عابر بانک که سر خیابان است پول نقد تهیه کنید، دستگاه کارتخوان «امروز» خراب است، «امروز»ش را طوری ادامه‌دار بیان می‌کند که همه متوجه می‌شوند که مشکل فقط برای امروز است و روزهای دیگر کارتخوان مشکلی ندارد.

یا پول نقد یا کارت به کارت

در مطب دیگری خانم منشی دفترچه بیمه بیماری که از مطب بیرون آمده را می‌گیرد تا دستورات پزشک را وارد پرونده بیمارکند و بعد به بیمار می‌گوید که 60هزار تومان نقد هزینه ویزیت را پرداخت کند. خانم اطهری که برای آخرین ویزیت قبل از زایمان و گرفتن نامه بیمارستان جهت بستری شدن به پزشک متخصص زنان مراجعه کرده، پول نقد همراه ندارد، با توجه به وضعیت جسمی‌اش، خانم منشی شماره کارت بانکی‌اش را می‌دهد تا خانم اطهری مبلغ ویزیت را به این شماره کارت واریز کند. اکثر بیماران خانم دکتر، پول نقد برای ویزیت به همراه دارند اما اگر بیماری پول نقد همراه نداشته باشد به باجه پست بانک که چند کوچه پایین‌تر از مطب است، راهنمایی می‌شود تا هزینه را به شماره کارت بانکی خانم منشی واریز کند. با وجود این، یک دستگاه پوز در کنار میز خانم منشی به چشم می‌خورد. از خانم منشی درباره دستگاه پوز سؤال می‌کنم، می‌گوید: امروز استثنائا دستگاه‌مان ایراد پیدا کرده و تماس گرفته‌ایم تا برای درست کردنش بیایند. به محض اینکه درست شد با دستگاه پوز کار می‌کنیم. صحبت‌های خانم منشی در حالی درباره خرابی دستگاه پوز در سرم تکرار می‌شود که از زمان راه‌اندازی دستگاه در این مطب بیشتر روزها به بهانه خرابی هزینه‌ها از بیماران به‌صورت نقدی یا واریزی به شماره کارت خانم منشی دریافت می‌شود؛ راهی برای دور زدن قانون.

کارتخوان داشتیم، وقتی کارتخوان مد نبود

آقای سبحانی پسر خردسالش را برای ویزیت به مطب متخصص اطفال در مرکز شهر آورده است، سبحان به‌دلیل سیستم ایمنی ضعیف بدنش مدام در معرض بیماری است و از نوزادی تحت نظر این پزشک بوده است آقای سبحانی می‌گوید:‌ قبل از اینکه صحبتی از وجود کارتخوان‌ها در مطب پزشکان شود آقای دکتر دستگاه کارتخوان داشت و اگر بیماری تمایل داشت می‌توانست پول نقد پرداخت کند، در این مطب وجود کارتخوان مسئله عجیب و غریبی نیست و از سال‌ها قبل بیماران با استفاده از دستگاه کارتخوان هزینه ویزیت را پرداخت می‌کردند. 

خانم منشی هم می‌گوید: حدود 10سال می‌شود که دستگاه کارتخوان در مطب داریم، بعضی اوقات هم بیماران به دلخواه خودشان پول نقد پرداخت می‌کنند. اما ما هیچ اجباری برای دریافت پول نقد از بیماران نداریم. اما روزهایی که اینترنت مشکل دارد مجبوریم تا هزینه را به‌صورت نقدی دریافت کنیم که آن هم به ندرت اتفاق می‌افتد.

قانون را دور نمی‌زنیم

دکتر متخصص عفونی، پزشک دیگری است که در این ساختمان پزشکان مطب دارد، 2 دستگاه کارتخوان روی میز خانم منشی قرار دارد و او  یکی در میان از یک دستگاه کارتخوان برای دریافت هزینه ویزیت استفاده می‌کند و حواسش هم هست که از یک دستگاه 2 بار پشت سر هم کارت نکشد.ساعت از 6عصر گذشته و هنوز پزشک متخصص که به گفته خانم منشی از ساعت 5بیمارانش را ویزیت می‌کند، هنوز به مطب نیامده است. کلافگی در چهره بیماران کاملا هویداست اما چاره‌ای جز صبر ندارند. عقربه‌ها به ساعت شش و نیم نزدیک می‌شوند که دکتر با لبخند وارد مطب می‌شود و بدون عذرخواهی بابت تأخیر یک ساعت و نیمه‌اش رو به منشی کرده و می‌گوید: «‌خانم منشی چرا به من خبر ندادی که بیمار داریم؟» و بدون اینکه منتظر جواب خانم منشی باشد وارد مطب شده و در را پشت سرش می‌بندد. صدای پچ‌پچ بیماران بلند می‌شود، یکی از بغل دستی‌اش می‌پرسد یعنی دکتر نمی‌دانست امروز باید به مطب بیاید؟ ‌دیگری می‌گوید: کاش حداقل مریض‌ها خیلی داخل مطب معطل نشوند. یکی هم از ته سالن از خانم منشی خواهش می‌کند زودتر مریض اول را داخل مطب بفرستد تا بیشتر از این معطل نشوند. از خانمی که کنار دستم نشسته از وضعیت کارتخوان مطب سؤال می‌کنم:«آقای دکتر 3-2 سالی می‌شود که دستگاه کارتخوان دارند، البته یکی از دستگاه‌ها را یک‌ماه قبل اضافه کرده‌اند.» خانم منشی که شاهد گفت‌وگوی ما دونفر است، می‌گوید:‌«آقای دکتر به قانون پایبند است، نگران نباشید، من ویزیت‌ها را با کارتخوان حساب می‌کنم، حتی یک‌بار هم قانون را دور نزده‌ام.» 

خانم منشی ظاهرا حواسش به همه‌‌چیز هست، همزمان که درباره پایبندی دکتر به قانون برایمان صحبت می‌کند، ‌حق ویزیت بیمار بعدی را هم دریافت می‌کند و بلافاصله پرونده بیمار دیگری را از فایل کنار دستش بیرون می‌آورد و کنار دستش می‌گذارد تا هنگام خواندن اسم بیمار برای رفتن به مطب آماده باشد.

قانون خودمان را داریم

طبقه سوم مجتمع پزشکان هم دست کمی از دیگر طبقات ندارد، چند بیمار روی پله‌ها نشسته‌اند، در مطب دکتر متخصص کلیه، نیمه باز است، وارد مطب می‌شوم، چشم می‌گردانم تا صندلی خالی پیدا کنم. مادر و دختری که کنار هم نشسته‌اند کمی جا‌به‌جا می‌شوند تا جا برای نشستن من باز شود. کنار مطب دکتر، اتاقی برای انجام تست اسپیرومتری (بررسی عملکرد ریه)‌ است. بیماری از مطب دکتر خارج می‌شود و با صحبت با خانم منشی به سمت اتاق اسپیرومتری می‌رود. دقایقی بعد از اتاق خارج می‌شود، ‌خانم منشی ابتدا 60هزار تومان ویزیت را با یک دستگاه می‌کشد و 195هزار تومان نیز به صورت نقدی برای انجام تست از بیمار دریافت می‌کند. آقای بیمار هیچ اعتراضی به پرداخت نقدی نمی‌کند و گویی از این موضوع اطلاع داشته 4تراول 50هزار تومانی را به خانم منشی می‌دهد. کمی روی صندلی جا‌به‌جا می‌شوم و از خانم منشی می‌پرسم هزینه تست را نقدی دریافت می‌کنید، خانم منشی با تکان دادن سر جواب مثبت می‌دهد، سؤال بعدی‌ام این است که چرا از کارتخوان استفاده نمی‌کنید، شاید یکی پول نقد همراه نداشته باشد. خانم منشی سرش را از روی تلفن همراهش بلند می‌کند، شاکی نگاهم می‌کند و می‌گوید: تست اسپیرومتری جزو بیمه نیست، یعنی ما با بیمه قرارداد نداریم، برای همین هزینه‌اش را کامل دریافت می‌کنیم. اگر خواستید می‌توانیم برای اینکه پولش را از بیمه بگیرید نامه بدهیم. سؤالم را دوباره تکرار می‌کنم:‌منظورم این است چرا هزینه‌اش را با دستگاه پوز دریافت نمی‌کنید؟ خانم منشی می‌گوید: «‌قانون مطب مان این است، اگر کسی معترض است می‌تواند برود تست را جای دیگر انجام دهد.»

نفر بعدی که تست اسپیرومتری دارد اما هزینه تست‌اش را با کارتخوان پرداخت می‌کند، نفر بعدی دوباره پول نقد می‌دهد و نفر بعدی با کارتخوان هزینه را پرداخت می‌کند. ظاهرا قانون مطب آقای دکتر چندان هم پایدار نیست و یکی در میان بسته به تعداد بیماران، قانون مطب عوض می‌شود. بیماری که کنارم نشسته می‌گوید: اینجا همینطور است، خانم منشی از یکی هزینه ویزیت را نقدی می‌گیرد و از یک بیمار می‌خواهد که از کارتخوان استفاده کند. برای تست اسپیرومتری هم همینطور است یکی نقدی هزینه می‌دهد و دیگری با کارت بانکی‌اش، ‌کلا سخت نگیرید خانم، قانون هر مطب توسط منشی‌ها و دکتر آن مطب نوشته می‌شود.