کم‌فرزندی عامل به‌خطرافتادن سلامت جامعه
طی چندسال اخیر شاهد کاهش چشمگیر تعداد اعضای خانواده‌ها هستیم که این خود می‌تواند نقش بسزایی در کمرنگ‌شدن تاثیر خانواده و تربیت فرزندان و مواردی از این دست بر جای بگذارد. مقوله‌ای که باید جدی‌تر به آن نگریست و در پی ارائه راهکارهای مناسب در این زمینه بود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، گفتنی است با رشد شهرنشینی و همچنین اشتغال به‌کار همزمان والدین شاهد کاهش تمایل به فرزندآوری در خانواده‌ها هستیم که می‌تواند تاثیر بسزایی در نوع عملکرد‌ها و کاربردهای خانواده داشته باشد، به‌گونه‌ای که بنا به گفته روانشناسان خانواده امروز این بنیان مهم و تاثیرگذار دیگر از کاربرد و کارکرد سابق برخوردار نیست که این مهم می‌تواند پیامدهای منفی بسیاری را نیز به دنبال داشته باشد.
هشداری که باید جدی گرفت
افزایش تمایل جوانان به زندگی مجردی می‌تواند از مهمترین پیامدهای منفی کاهش فرزندآوری در خانواده‌های ایرانی باشد، چراکه باید به خاطر داشت این نوع زندگی می‌تواند زمینه‌ساز بروز آسیب‌های اجتماعی یا مشکلات روحی و روانی شدید در افراد شود.طبق تحقیقات صورت‌گرفته جوانانی که به صورت مجردی زندگی می‌کنند در مقایسه با سایر جوانان با مشکلات بیشتری مواجه هستند؛ باید به‌خاطر داشت که تربیت و نظارت صحیح والدین بر امور مهم فرزندان می‌تواند مسیر مطلوب را برای آنها ترسیم کند.
کاهش روابط خانوادگی
کاهش فرزندآوری در خانواده‌های ایرانی خود می‌تواند عاملی برای کاهش روابط میان اعضای خانواده و همچنین کاهش همبستگی میان آنها باشد، به‌گونه‌ای که بنا به گفته کارشناسان در گذشته خانواده از همدلی و همبستگی بیشتری برخوردار بود که این مهم به‌یقین می‌توانست باعث کاهش اختلافات خانوادگی یا مشکلات میان اعضای فامیل و مواردی از این دست شود؛ اتفاقی که برکات زیادی را هم برای خانواده و هم برای جامعه در پی داشته است. از این‌رو برخی روانشناسان می‌گویند کمرنگ‌شدن نقش و کارکرد خانواده خود عامل کاهش آستانه تحمل افراد و همچنین درگیری میان اعضای خانواده است.
افزایش احتمال ابتلا به افسردگی
باید در نظر داشت که یکی دیگر از پیامدهای منفی کم‌فرزندآوری در خانواده‌ها را می‌توان احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری‌های روحی و روانی مانند افسردگی دانست. از سوی دیگر باید خاطرنشان کرد که تغییر سبک زندگی افراد و همچنین پیروی از الگوهای نامناسب خود نقش بسزایی در کاهش فرزندآوری در جامعه دارد تا جایی که امروزه در بسیاری خانواده‌ها تحت عناوین مختلفی مانند ادامه تحصیل، نداشتن زمان کافی یا مواردی از این دست افراد از فرزندآوری سر باز می‌زنند که این خود به‌یقین می‌تواند آینده جامعه را تحت‌تاثیر پیامدهای منفی بسیار قرار دهد. هرچند در این فرصت باید متذکر شد که افزایش رفاه‌طلبی خود می‌تواند نقش بسزایی در کاهش تمایل افراد به کم‌فرزندآوری یا نداشتن فرزند داشته باشد تا جایی که طبق تحقیقات میدانی صورت گرفته برخی از افرادی که تمایل به فرزندآوری ندارند مهمترین دلیل خود را همین عامل عنوان کرده‌اند که این خود می‌تواند مبین باورهای غلط رایج در جامعه باشد. انتظار می‌رفت در سایه ارائه آموزش‌های صحیح قبل از ازدواج این معضل نیز تا حد زیادی در جامعه کمرنگ شود تا شاید از این طریق بتوان آینده بهتری را برای جامعه متصور شد، در غیر این صورت پیش‌بینی آینده امری بسیار سخت و پیچیده خواهد بود.
بحران سالمندی و افزایش کم‌فرزندآوری
همان‌گونه که می‌دانیم به دلیل کاهش چشمگیر فرزندآوری در خانواده‌های ایرانی در چندسال آینده با بحران سالمندی مواجه خواهیم شد؛ بحرانی که به‌یقین می‌تواند تبعات و آثار منفی گسترده‌ای را با خود به همراه داشته باشد که شاید علت اصلی این امر را در کاهش تمایل افراد به فرزندآوری بتوان جست‌و‌جو کرد. بنابراین کارشناسان معتقد هستند که مهمترین راهکار برای مقابله با بحران فرزندآوری و همچنین کاهش پیامدهای منفی آن ایجاد انگیزه و تمایل برای فرزندآوری در خانواده‌ها است؛ اتفاقی که تا به امروز چندان در مورد آن برنامه‌ریزی یا اقدامات کارشناسانه لازم انجام نشده است.
در نهایت...
انجام فرهنگ‌سازی‌های لازم و همچنین ارائه آموزش‌های مناسب خود می‌تواند تاثیر بسزایی در افزایش تمایل افراد به فرزندآوری داشته باشد، چراکه این تغییر سبک زندگی بیشتر به‌علت الگوهای نامناسب در زندگی افراد و همچنین کاهش نقش و کارکرد خانواده صورت گرفته است. باید یاد آور شد که ادامه‌داشتن این روند خود می‌تواند برای جامعه پیامدهای منفی بسیاری مانند کاهش حمایت و مسائلی از این دست را به دنبال داشته باشد.
