صنعت دارو با ۵ریسک مهم دست و پنجه نرم می‌کند

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از چابک‌آنلاین، با این حال این صنعت در محیطی قرار گرفته که از یک سو عوامل داخلی و سوی دیگر رقابت با شرکت های بزرگ در محیط پر تلاطم و رو به رشد جهانی آن را در معرض ریسک های گوناگونی قرار داده است. 

ابعادگوناگون ریسک در این صنعت از متغیرهای مختلف داخلی نظیر متغیرهای مالی و اقتصادی و تغییرات تکنولوژیک گرفته تا متغیرهای خارجی چون بازار رقابت، ابعاد ایمنی و زیست محیطی و مسائل سیاسی، بر کارایی و اثربخشی عملیات شرکت های  فعال در عرصه دارو اثرگذار است.

دراین حین عمده ریسک هایی که شرکت های دارویی  را تهدید می کند به چند مورد قابل دسته‌بندی است:

  ریسک نقدینگی:

اجرای طرح تحول سلامت،ازسال ۱۳۹۳ افزایش تقاضا را در صنعت دارو به دنبال داشته درحالیکه عدم تخصیص منابع کافی از سوی دولت برای بازپرداخت سهم خود درطرح تحول سلامت، شرکت های داروسازی را با کمبود نقدینگی و افزایش هزینه‌های مالی مواجه ساخته است.

کمبود نقدینگی در نتیجه افزایش قابل توجه مطالبات تجاری،سبب کاهش توان شرکت ها در بازپرداخت بدهی های خود به بخش های مختلف  می شود.

 ریسک نوسانات نرخ بهره های تامین مالی:

افزایش هزینه‌های تامین مالی، با افزایش ریسک تغییرات نرخ بهره به اخذ تسهیلات گرانتر برای شرکت همواره سبب کاهش سود خالص شرکت های دارویی  بوده چرا که بخش قابل توجهی از سرمایه در گردش مورد نیاز از محل تسهیلات بانکی تامین می شود.

ریسک نوسانات نرخ ارز:

 نظربه اینکه بخش عمده مواد اولیه، مواد جانبی تولید و ماشین آلات و تجهیزات مورد نیاز، به واردات وابسته است، به طور قطع نوسانات شدید نرخ ارز بالاخص یورو و دلار، بی ثباتی در بهای تمام شده محصولات را به دنبال دارد به نحوی که افزایش چشمگیر ارزش برابری ارزهای یادشده در مقابل ریال،موجب رشد بهای تمام شده محصولات و در نتیجه کاهش سود خواهد شد.

 ریسک عوامل خارجی 

با توجه به لزوم واردات بخش عمده مواد اولیه مورد نیاز تولید،مواد جانبی و ماشین‌آلات هرگونه شرایط محدود کننده بین المللی از قبیل تحریم های بین المللی یا تغییر در قوانین و مقررات دولتی، می تواند سبب محدود کردن فعالیت های صنعت دارودر نتیجه کاهش سود شود.

ریسک های تجاری:

 عواملی چون عرضه‌ محصولات مشابه یا عملکرد بهتر رقبا در خصوص تولید و فروش محصولات، کاهش فروش درنتیجه کاهش سود شرکت ها را هم در پی خواهد داشت.

ریسک های فرهنگی و اجتماعی:

 اگرچه بخش عمده داروهای انکولوژی در کشور با کیفیت مناسب و به میزان کافی تولید می شوند و نیازی به واردات ندارند اما به سبب مقاومت بعضی پزشکان یا بیماران در برابر عدم مصرف داروهای ایرانی وتمایل به استفاده از داروهای خارجی، تقاضای داروی خارجی ایجاد می شود.

حال آنکه اگر واردات دارو محدود شود قاچاق داروهای خارجی افزایش یافته و بدون شک نظارت چندانی نمی توان  بر محصولات قاچاق وجود داشته باشد.

ازاین رو برای کنترل بازار دارو و ممانعت از بروز مشکلات ناشی از عدم کنترل کیفی داروهای خارجی، مجوز واردات این داروها داده می‌شود که این امر می‌تواند سبب محدودیت در فروش محصولات تولیدی شرکتها و نهایتا منجر به کاهش سود شود.