خطر گرانی کاغذ برای سلامت مردم!

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از روزنامه جام جم، دغدغه پیدا کردن کاغذ، حالا نگرانی بزرگ همه آنهایی است که در این دو حوزه دستی بر آتش دارند؛ همه آنهایی که نمی‌دانند چه سرنوشتی در انتظارشان است. این اما یک روی سکه کمبود کاغذ است؛ همان طرفی که خیلی‌ها از دور به نظاره‌اش نشسته اند و به خیال خودشان جزو همان مشکلاتی که تبعاتش دامنگیر آنها نمی‌شود! روی دیگر سکه اما این را نمی‌گوید. آن طرف سکه کمبود کاغذ در کشورمان، مشکلاتی ردیف شده اند که آهسته آهسته سرریز می‌شوند به زندگی همه مردم؛ پاورچین پاورچین جلو می‌روند و می‌رسند تا پشت در خانه ها، بیمارستان‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها، کارخانه‌ها؛ هرجایی که رد و نشانی از کاغذ باشد؛ کاغذی که این روزها مچاله شده اما مچاله‌اش هم حکم کیمیا را پیدا کرده است.

با این‌که در نگاه اول، تا حرف از کاغذ می‌شود خیلی‌ها یاد روزنامه‌های روی دکه و کتاب‌های پشت ویترین کتابفروشی‌ها می‌افتند، اما حسین میرباقری، رئیس اتحادیه کاغذ و مقوای تهران به ما می‌گوید کل مصرف کاغذ فقط نشر و کتاب نیست.

میرباقری در ادامه از مصرف کاغذ در صنایع بسته بندی، در تولید دفتر و کاغذ A4 و مصارف دیگر هم خبر می‌دهد و می‌گوید: عمده مشکل الان در مصارف کاغذ برای بسته‌بندی به‌وجود آمده است؛ چه بسته‌بندی مواد غذایی چه بسته بندی مواد دارویی یا بهداشتی. در مصارف بسته‌بندی مواد دارویی، خیلی چیزهای ساده دیده نمی‌شود مثلا آن بروشورهای توضیح و طرز مصرفی که داخل بسته‌ها می‌گذارند، برای همه اینها به کاغذ نیاز است. اصلی ترین پایه همه این کارها کاغذ تحریر است که الان قیمتش خیلی زیاد شده .

ضربه کمبود کاغذ به صنعت تولید دارو

این قسمت ماجرا، تلخ است! جایی که بحران کمبود کاغذ وصل می‌شود به دارو و درمان؛ به بیمارانی که به هردلیل نیازمند درمان می‌شوند. عجیب باشد یا نه، کمبود دارو، سر یک پیچ در گذر درمان این بیماران، چشم انتظارشان ایستاده است؛ پیچ گرانی!

دورنمای این مشکل را حسن قاضی‌زاده‌هاشمی، وزیر سابق بهداشت و درمان کشورمان شهریور سال گذشته دیده بود که درخصوص بسته‌بندی کاغذ و صنعت چاپ در بخش دارو هشدار داد. قاضی‌زاده‌هاشمی آن روزها که بحث تحریم‌ها در کشورمان داغ بود، از تاثیر مشکل کمبود کاغذ بر قیمت داروها گفت؛ از این‌که این مشکل می‌تواند در قیمت دارو تاثیرگذار باشد، چرا که این بخش ارز دولتی دریافت

نمی‌کند.

این موضوع را مهرداد علیمیان، عضو هیات مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران هم به یک شکل دیگر تایید می‌کند و او هم به صف افرادی می‌پیوندد که از افزایش غیرمنطقی قیمت مقوا و کاغذ گلایه‌مند است.

علیمیان به ما می‌گوید: درحال حاضر به خاطر کمبود مقوای بسته‌بندی دارو، بازار مشکل دار و متلاطم است. ما مجبوریم مقوا و کاغذ را از بازار آزاد بخریم که این کار هم تبعات خودش را دارد و قطعا روی قیمت‌ها اثر می‌گذارد.

علیمیان در توضیح بیشتر به قیمت مقوا اشاره می‌کند و می‌گوید: سال قبل همین موقع مقوا را 3000 تومان می‌خریدیم و الان رسیده به بالای 20 تا 25 هزارتومان و تازه فروشنده به ما فاکتور هم نمی‌دهد. همین باعث می‌شود که برای مثال یک جعبه ساده قرص 6000 تومانی، چندصد تومان هزینه مقوا داشته باشد که اصلا انصاف نیست.

نوشت‌افزاری که گران می‌شود

حرف کمبود کاغذ که می‌شود یک نگرانی تند‌و‌تیز می‌دود ته ذهن همه پدرومادرهایی که بچه مدرسه‌ای دارند؛ این‌که تکلیف کتاب و دفتر آنها در طول سال تحصیلی چه می‌شود؟ این‌که نکند پس لرزه‌های کمبود کاغذ در بازار و گرانی‌اش، کتاب و دفتر را از کیف مدرسه بیش از 14 میلیون دانش‌آموز کشور حذف کند. به این نگرانی حداقل در زمینه کتاب‌های درسی، وزیر آموزش و پرورش یک پاسخ واضح داده است؛ این‌که این وزارتخانه برای سال 98 کمبود کاغذ ندارد!

محمد بطحایی با تایید این‌که مساله کاغذ و تجهیزات چاپ، یک مساله برای کل کشور است، گفته خوشبختانه با مساعدت بانک مرکزی در تامین ارز مورد نیاز برای واردات کاغذ، مشکل کمبود کاغذ برای چاپ کتب مدارس را در سال ۹۸ نداریم. گرچه حسین طلایی‌زواره، معاون توسعه منابع و پشتیبانی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی یک راه‌حل هم برای کمبود احتمالی کاغذ در چاپ کتب درسی پیشنهاد داده و گفته بهتر است به موازات چاپ کتب درسی، الکترونیکی کردن کتاب‌های درسی هم پیگیری شود تا در بخش‌ها یا مناطقی که برخوردار هستند و می‌توانند از خدمات الکترونیکی کردن کتاب درسی استفاده کنند، با اجرای این طرح، مشکل برطرف شود.

با این حال و با وجود مشخص شدن تکلیف کتاب‌های درسی، بحث بودن یا نبودن دفترهای مشق همچنان پابرجاست؛ این را موسی فرزانیان، رئیس اتحادیه فروشندگان نوشت افزار و لوازم مهندسی به ما می‌گوید و از مشکلاتی خبر می‌دهد که با وجود ادامه روند کمبود کاغذ، در بازار تولید و فروش دفتر به‌وجود می‌آید.

فرزانیان توضیح می‌دهد: وقتی کاغذ به دست صحاف‌ها نمی‌رسد، دفتر هم تولید نمی‌شود. اگر هم تولید شود قطعا در قیمتش اثر می‌گذارد.

ناگفته پیداست افزایش قیمت، تاثیر مستقیم کمبود کاغذ در بخش‌های مختلف مصرفی‌اش است؛ افزایشی که بعد از اثرگذاری‌اش در قیمت دارو، حالا به بحث نوشت‌افزار هم رسیده است. فرزانیان در همین رابطه می‌گوید: «وقتی کاغذ به‌صورت مستقیم به صنف صراف نمی‌رسد و باید آن را از بازار آزاد تهیه کنند، قیمت کارِ تمام شده هم در نهایت به نرخ بازار آزاد تعیین می‌شود. اگر کاغذی با قیمت دلار 4200 تومانی دفتر می‌شد، می‌توانستیم بگوییم که قیمت دفتر هم بر همین مبنا باشد اما وقتی از بازار آزاد تهیه شده، انتظاری جز افزایش قیمت‌ها نمی‌توان از آن داشت.»

با این وجود رئیس اتحادیه فروشندگان نوشت‌افزار و لوازم مهندسی پیشنهاد می‌دهد که در فرصت باقیمانده تا سال تحصیلی جدید، هرچه سریع‌تر کاغذ مورد نیاز را حداقل به دست کارخانه‌های عمده تولیدکننده دفتر برسانند تا مهر امسال جماعت دانش‌آموز کشور، بی‌دفتر نمانند.

کمبود کاغذ بسته‌بندی و نگرانی بازیافت دوباره

قفسه سوپرمارکت‌ها و کابینت آشپزخانه‌ها، پر است از مواد غذایی با بسته‌بندی کاغذی و مقوایی؛ مواد خوراکی مختلفی که نقشی پررنگ در سبد غذایی خانوارها دارند و حالا بسته‌بندی‌شان برای عرضه به بازار مصرفی، با بحران کمبود کاغذ و مقوا گره خورده و به یک دغدغه تبدیل شده؛ دغدغه‌ای که خیلی‌ها را یاد تابستان سال گذشته می‌اندازد؛ درست همان موقعی که خبرگزاری‌ها از کمبود کارتن مناسب برای بسته‌بندی خرماهای مضافتی خبر دادند و از قول محسن رشید فرخی، رئیس انجمن ملی خرمای ایران نوشتند که کمبود کارتن‌های مناسب برای جمع‌آوری خرماهای مضافتی باعث شده تا صدها تن محصول روی دست نخلداران برخی مناطق خرماخیز کشور باقی بماند!

محدود بودن منابع تامین کاغذ و سرریز این مشکل به بحث بسته‌بندی کالاها، باعث شده بسیاری از کالاها روی خط تولید منتظر بمانند و دست‌اندرکاران صنعت بسته‌بندی کالاها از این موضوع گلایه کنند که تقاضا برای مقوا و بسته‌بندی آن‌چنان بالارفته که به محض ورود کاغذ به کارخانه به‌طور مستقیم وارد خط تولید می‌شود و در مقابل به دلیل کمبود کاغذ اجازه استفاده از ظرفیت کامل تولید فراهم نمی‌شود.

چگونگی جبران این کمبود در بحث بسته‌بندی مواد غذایی، اما یکی از دغدغه‌های بزرگ کارشناسان بهداشت است، متخصصانی که نگرانند، کاغذ‌ها و کارتن‌های مستعمل به طرق مختلف جمع آوری و بدون نظارت‌های بهداشتی بازیافت شوند و دوباره به کاغذ بسته بندی و کارتن و مقوا تبدیل شوند و در نهایت سلامت مصرف کننده‌ها را به خطر بیندازند.