سردیس ناتمام ضربه‌ای بزرگ به مجسمه ساز است
این روزها خبر ساخت و رونمایی از مجسمه یادمان "جمشید مشایخی" از موضوعاتی ست که با انتقادها و واکنش های زیادی مواجه شده است و از نگاه هنرمندان، صاحبنظران این حوزه و دیگر اقشار جامعه، این مجسمه فاقد شباهت با سوژه اصلی ست و ظرافت های لازم نیز در آن دیده نمی شود. عده ای معتقدند سفارش دهند و عده ای بر این باورند که مجسمه ساز، مقصر این اتفاق است. جمعی از هنرمندان فعال در شبکه های اجتماعی و مجسمه سازان نیز در صفحات شخصی خود به نوعی به این موضوع واکنش نشان داده اند. به همین منظور با یکی از مجسمه سازان جوان و فعال کشورمان، "ندا آیتی" که در اینباره نقدی را در صفحه‌ی اینستاگرام خود نوشته است گفت و گو کرده ایم؛
اقتصاد هنر آنلاین - فرزانه شهریاری؛ ندا آیتی راجع به واکنشش نسبت به ساخت سردیس جمشید مشایخی گفت: من قضاوت نمی کنم و نمی گویم سازنده این مجسمه و یا مجسمه دیگر که همین ماجرا برایشان پیش آمده، بی تخصص و ناکارآمد هستند، و از طرفی مخاطبان، چه عام و چه هنرشناس، نباید آن هنرمند را قضاوت کنند. سازنده این سردیس "رضا حسن زاده" نمونه کارهای خوبی در آثارش دارد. این جا جای شک به وجود می آید و این پرسش ایجاد می شود که به چه علت این مجسمه آن طور که باید ساخته شده نشده است. آیا زمان برای ساخت مسجمه کافی نبوده و یا موارد دیگر باعث بوده اند... اما می توانم بگویم هم سازمان سفارش دهنده (شهرداری تهران) و هم فرد سفارش گیرنده مسئول این اتفاق هستند. یک هنرمند حرفه ای باید کاری را که برای ساخت می پذیرد، به بهترین شکل ارائه دهد و اگر فرصت کافی و شرایط مهیا برای پرداختن به آن را ندارد، قبول پروژه نیز نکند. قبول این چنین پروژه هایی و ساخت مجسمه ای که سوژه اش برای همه شناخته شده است و برای رسانه ها نیز داری اهمیت خبریست، می تواند برای هنرمند پل رسیدن به موفقیت باشد، اما این چنین ناتمام گذاشتن آن تنها به ضرر هنرمند تمام می شود. روند ساخت یک اثر اصولی بگونه ای نیست که بعد از نصب بتوان اصلاحات اساسی روی آن انجام داد و رونمایی از کار نیمه تمام حتا با وجود زمان کم قطعا ضربه بزرگی برای مجسمه ساز خواهد بود که مسئولیت محافظت از اعتبار اثر و خالق به عهده سازمان سفارش دهنده است. هنرمند خودش برای خودش این موقعیت را پیش می آورد و اگر می داند این کار خوب نیست نباید آن را نپذیرد. اما به طور کلی، نه تنها در ایران بلکه در همه جای دنیا این اتفاق می افتد و این اولین باری نیست که شاهد این چنان اتفاقاتی هستیم.
آیتی در ادامه راجع به اینکه اگر خودش برای ساخت این سردیس انتخاب می شد، به چه شکل عمل می کرد گفت: هر هنرمندی در مواجه با آثاری که به او سفارس می شود، ممکن است دچار چالش هایی شود، می توانم ادعا کنم، اگر ساخت این اثر به عهده من بود، تمام تلاشم را می کردم که اثری درخور، ارائه دهم. ضمن اینکه این روزها پرینترهای سه بعدی نیز با هنر دست مجسمه سازان در حال رقابت است و اگر موضوع کمی وقت برای ساخت وجود دارد، سفارش دهندگان می توانند ازافرادی که در این حرفه مشغول اند، استفاده کنند.
به نظر می رسد شهرداری و نهاد هایِ دیگر، در سفارشِ سردیسِ اشخاص مشهور یا یادمان ها دقت کافی به خرج نمی دهند و این کم کاری باعثِ افتِ زیبایی شناسی شهری در سطح کشور شده است.
