گذران یک شب برفی در هتلی رایگان

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، خبر آمد که یک هتل در همدان پیش‌قدم شده و تعدادی از افرادی که در جاده‌های برفی مانده‌بودند را به صورت مجانی اسکان داده است. هتل آرین همدان روز جمعه با انجام این کار باعث شد تا بسیاری درباره این حرکتش صحبت کنند و آن را ازجمله مواردی بدانند که کمتر کسی به انجامش تن می‌دهد.  در این اتفاق حدود ٤٠ نفر به هتل آمدند و شب را به صبح رساندند، تا روز بعد با باز شدن جاده‌ها به مسیرشان ادامه دهند. حمید لطفیان، مدیر هتل درباره آن شب می‌گوید: «در آن روز برف در همدان و جاده‌ها آن‌قدر زیاد بود که باعث شد تعداد بسیاری از هموطنانمان در برف گیر کنند. در گردنه اسدآباد به سمت ملایر برف به‌حدی بود که رفت‌وآمد را غیرممکن کرده بود.»
به این ترتیب ١٢ اتاق هتل به خانواده‌هایی اختصاص یافت که برف امانشان را بریده بود. در میان آنها یک عروس و داماد و همچنین یک بیمار وجود داشت: «یکی از میهمانانمان در تهران عمل کرده بود و مقصدش ملایر بود که در جاده گیر کردند.»
لطفیان می‌گوید ازجمله داوطلبان امدادگر جمعیت هلال‌احمر است و توسط آنها و پلیس راه متوجه این اتفاق شده و البته به غیر از آنها معاونت میراث‌فرهنگی و راهداری هم در این زمینه نقش داشتند. او همچنین می‌گوید به غیر از هتل آنها، هتل یا مسافرخانه دیگری را ندیده که چنین کاری را انجام دهد و ازجمله امیدواری‌هایش این است که چنین اتفاقی همگانی شود: «ما پیش از این هم معمولا در مسائل خیر پیش‌قدم بودیم و بنیاد خیریه‌ای هم به نام آرین در همدان به راه انداخته‌ایم، اما استارت حرکات داوطلبانه ما از زمان وقوع زلزله کرمانشاه بود.» آن‌طور که لطفیان می‌گوید آن زمان عده بسیاری از زلزله‌زدگان که نیاز به درمان و اسکان داشتند، از سرپل ذهاب به همدان به هتل آرین آورده و اسکان داده شدند و مراحل درمانشان شروع شد: «سعی کردیم تا لحظه نهایی که درمانشان تمام شود، هزینه و محل اقامتشان تامین شود.»
به گفته او در ١٥ سالی که از تاسیس هتل می‌گذرد، تاکنون شاهد اتفاقاتی از این دست نبوده، اما خودش چند بار تجربه گیرکردن در جاده‌های برفی را دارد و برای همین می‌داند بودن در چنین شرایطی چقدر دشوار است: «دو دفعه در جاده تهران به همدان گیر افتادم. آن زمان هتل یا اقامتگاهی نبود که بخواهیم به آن‌جا برویم و شب را به صبح برسانیم، اما فرمانده پلیس راه آن زمان خانواده ما را سوار کرد و به منطقه امنی رساند.‌ سال ٩٤ بود.» او می‌گوید پس از آن باز هم شاهد چنین مواردی برای خود و خانواده‌اش بوده و امیدوار است تا نگاه داوطلبانه و همراهانه در میان مردم افزایش یابد.