کم شنوایی را جدی بگیریم‌

‌به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، مژگان وطن‌پرست پنجشنبه در یک کارگاه آموزشی به آخرین برآوردهای منتشر شده توسط سازمان بهداشت جهانی اشاره و اضافه کرد: براساس این برآورد، نزدیک به ۹۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان تا سال ۲۰۵۰ میلادی دچار کم‌شنوایی خواهند بود.

وی با بیان اینکه اکنون ۴۶۶ میلیون نفر در سراسر جهان از کم شنوایی رنج می‌برند، گفت: ۳۴ میلیون نفر از این افراد کودک هستند.

این کارشناس بیماری‌های غیرواگیر تاکید کرد که به استناد آمارهای رسمی منتشر شده سازمان جهانی بهداشت، روند شد کم‌شنوایی ناتوان کننده خصوصا در کودکان طی سال‌های گذشته نگران کننده بوده است.

او با بیان اینکه دو سوم افرادی که دچار کم شنوایی شده‌اند ساکنان کشورهای در حال توسعه هستند، گفت: از نظر بار کلی بیماری‌ها، کم شنوایی ۸.۶ درصد از بار کلی بیماری ها را شامل می شود و براساس سال های سپری شده با ناتوانی، سومین عامل اصلی را به خود اختصاص می‌دهد.

وطن‌پرست دلایل اصلی رشد بالای کم شنوایی در جهان را افزایش جمعیت سالمندی، افزایش عوامل خطر مانند ابتلا به عفونت‌های گوش و دیگر عفونت‌ها و بیماری‌هایی مانند سرخک، اوریون، سرخچه، مننژیت، سیتومگالوویروس و استفاده بی رویه و نا به جا از داروهای آسیب رسان به شنوایی مانند داروهای سل، مالاریا و مصرف ناصحیح از آنتی بیوتیک ها عنوان کرد.

او ادامه داد: قرار گرفتن افراد در معرض اصوات بلند مثل محیط ‌ های شغلی و نظامی و استفاده بی رویه از تلفن‌ همراه و دستگاه‌های صوتی شخصی (هدفون و ...) نیز از دیگر عوامل کم شنوایی است.

این کارشناس مسئول سلامت، کم شنوایی را باعث تاثیر مستقیم و غیر مستقیم بر بسیاری از شئونات زندگی افراد دانست و گفت: اثرات این بیماری بر توانایی افراد برای برقراری ارتباط، معاشرت، یادگیری، کار و لذت در زندگی، انزوای اجتماعی و احساس تنهایی بسیار تاثیرگذار است و در افراد مسن نیز، کم شنوایی می تواند منجر به زوال شناختی و افزایش خطر ابتلا به افسردگی و زوال عقل شود.

وطن پرست یادآور شد: بیش از ۵۰ درصد از انواع کم شنوایی و ناشنوایی بزرگسال و ۶۰ درصد از انواع کم شنوایی و ناشنوایی کودکان با اجرای برنامه های پیشگیری و مراقبتی در نظام سلامت قابل پیشگیری اولیه هستند.

این کارشناس گفت: ایمن سازی کودکان در برابر بیماری‌های عفونی، غربالگری شنوایی نوزادان و کودکان و تشخیص و درمان به موقع کم شنوایی، درمان افراد مبتلا به عفونت مزمن گوش، ترویج زایمان طبیعی برای کاهش خطر آسفیکسی و عفونت نوزادان همراه با کاهش شنوایی، پیشگیری از مصرف مواد مخدر سینتتیک و روان گردان که دارای خطر ایجاد کم شنوایی در افراد هستند، کنترل مواجهه با صداهای بلند در محیط های شغلی و تفریحی و افزایش آگاهی در مورد شیوه مراقبت از سلامت گوش و شنوایی از جمله موارد کاهش بار بیماری محسوب می‌شود.